Enne.. fijn vind ik

de fles en de oorlogen

allebei een jaar of zes
beleefden we avonturen
ik samen met m'n hartsvriendin
Greta van de buren

april was 't al, in vijfenveertig
nét nog Wereldoorlog Twee
met Greet' bij opa aan 't logeren
in Zandvoort aan de Zee

"weet je wat?" riep Greta plots
ze had weer eens een plan
"we gaan een briefje schrijven,
in 'n fles doen we het dan"

"maar", vroeg ik verschrikt aan haar
"aan wíé zullen we schrijven..
wát zetten we erin..
en zal-ie blijven drijven?"

"ik zal wel iets verzinnen!"
riep Greta heel kordaat
"en met de kurk er stevig op
komt-ie aan hoor, vroeg of laat"

wie dit leest is gek
schreef zij met hanenpoten
daaronder nog: van G en E
de fles dan in en fluks gesloten

lang keken we de fles nog na
die rustigjes bleef deinen
't was eb toevallig, dat viel mee
zo zagen we haar verdwijnen

*

een dag, véél jaren later
nog nét Golfoorlog Twee
E-groot gaat met z'n kleinzoon
naar Zandvoort aan de Zee

vermaken zich daar prima
die twee al aan het strand
als plotseling E-klein uitroept:
"kijk, opa.. in het zand..!"

een fles, ja, met een kurk erop
erin ook nog een brief
"opa, wilt u 't voor mij lezen..?"
en ongeduldig: "alsjeblief..!"

E-klein vouwt 't briefje open
legt het in E-groots hand
die langzaam een vermoeden krijgt
herinnert zich vaag dit strand

onscherp geworden hanenpoten
E-klein kijkt met hem mee
E-groot leest: wie dit leest is gek
daaronder nog: van G en E

- smartlap -

uit  "De Zee  en Ommelanden"  (2)

© Eli Stater

amore virtuale

ook hij was nu op internet
had nog niet lang gewacht
toen hij een aardig vrouwtje vond
en opgewekt toen dacht:

'k zal parels rijgen aan het snoer
van haar persoonlijkheid
maar was al lezend, tikkend
soms wel z'n zinnen kwijt

de parels observeerde hij
zuinig door haar verstrekt
sommige onvolkomen
andere fraai, perfect

zo bouwd' hij traag haar beeltenis
ontdaan van lijf en stem
wellicht wat vaag en geestelijk
maar toch beviel het hem

hij dacht: zo moet het blijven
zo is het dan volmaakt
en heb ik zelf haar beeltenis
gelijk een god gemaakt

maar vaak tuurde hij eenzaam
op 't scherm tot 's avonds laat
als zij zich niet vertoonde
en hield de fles paraat

diep in de nacht nog zat hij er
de uitputting nabij
geveld door liters alcohol
voor niks een dag voorbij

de volgende morgen regen
z'n vrouw vraagt opgewekt:
vannacht nog laat geworden?
de tafel staat gedekt

hij voelt zich wel wat schuldig:
zij 't geestelijk, toch overspel
maar eigenlijk reeds verlaten
door ooit zijn liefst' gezel

maar zijn kleine "bijtje-zwerf"
zo noemde zij zichzelf
had zoveel cybervriendjes
hij was een van honderdelf!

zo ging dat enkele jaren
soms antwoordde zij hem
maar op een fraaie zomerdag
liep hij onder een tram

depressie had toegeslagen
versuft door de prozac
verlost nu uit z'n lijden
in de hemel onderdak

zo graag had hij geweten
hoe mooi ze wel zou zijn
en hoe haar stem zou klinken
zo hoog en lief en fijn?

z'n vrouw stond niet zo treurend
aan zijn nog open graf
dacht: opgeruimd staat netjes
daar kom ik mooi vanaf

ik geniet van 't echte leven
word al jarenlang verwend
en niet door zo'n cyberkneusje
nee, door een echte vent

hij heeft het nooit geweten
wat plaats vond op de bank
terwijl ik copuleerde
zoop hij zich langzaam mank

nooit heeft hij het geweten
aan 't scherm was hij zo druk
échte vriendinnen had hij nooit
vergooide zijn geluk

ja beste cyberheren
wat nu is de moraal?
het schermpje maar vergeten
nu werkelijk aan de haal

met een vriendin van vlees en bloed
ook rijk van geest en lijf
krijgt u na enkele weken
uw jongeheer weer stijf

maar mocht dat toch niet lukken
viagra brengt dan raad
en verricht u eindelijk weer
een echte mannendaad!

- smartlap -

© Eli Stater