Enne.. fijn vind ik

depri aan zee

doordrenkt draalt zand
onder mijn voeten
haast niet te torsen
mijn hart, zo zwaar

hoewel de zee
niet altijd deugt
komt hij me nu te hulp:

toe.. schenk je hart aan mij..
die zwaarte draagt
zonder gewicht

uit  "De Zee en Ommelanden"  (2)

© Eli Stater

lichtbaken

traag
lichten geelwitte
pijlen rond
in schijnbare
hapergang

dichtbij
niet echt bange kinderen
bij schimmen
die schaduwen
over het behang

ver weg
rekt zich de tijd
onder panisch schreeuwen
tot eeuwigheid

uit  "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

hoe land verloren ging

krachtig de staart
bewogen zij langs kusten
zwemkampioenes
uit sproken van weleer
ongenood
voorbij de waterlijn
lacherig vermeden

als mutantes
die hun kansen verloren

wel driehonderd jaren
zo werd gefluisterd
om dan hun ziel
door eindigheid
te doen verslinden
geen leven meer om
zaligheid te vinden..

zo steeg het zeepeil
door hun tranen

een sprookje uit verre toekomst..

uit  "De Zee en Ommelanden"  (2)

© Eli Stater

bollenstreek

moeizaam
ploeg ik voort
over toppen
van verwaaiende duinen

bestoven
door ragfijne druppels
zwevend op
aanlandige wind

links
het nevelig
tot einder vervloeien
van water en lucht

gene zijde
wijde geestgrond
vlammend
van tulpengeel en -rood

dijnend
in 't versnelde ritme
van altijd heersende
eb en vloed

uit  "De Zee en Ommelanden"  (2)

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

water music

 

 

de gonzende golven

duinbloemen die fluisterzingen

zo muzikaal dat trio

met het suizelen van de wind

 

de branding speelt dirigent

tegen het rusteloos decor

van eindeloos

applaudisserend water

 

kan het Händels inspiratie

zijn geweest..?

al was het voor zijn suites

 

voor een boottocht

op de Theems

stroomafwaarts.. richting zee

 

 

 

 

 

 

uit  “De Zee en Ommelanden”  (2)

 

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 vrouw van de zee


exceptie ben ik, een mutante

slechts een glijbaan onder de taille

door winstbeluste vissermannen

met afkeer teruggegooid in zee

jou kan ik m’n gunsten niet schenken

jij zeebioloog, beachvolleyballer

als ik me soms in de branding toon

met schelpensnoer omhangen

 

een oogwenk, ik ben weer verdwenen

werp je nog speels een glimlach toe

het moment nu dat het nachtelijk duister

over jouw verbeelding trekt

 

voor weinigen ben ik te vangen

want zoals de Myranese bisschop

ben ook ik een werkelijkheid..

voor wie in mij gelooft

 

 

 

 

 

uit  “De Zee en Ommelanden”  (2)

 

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aan een verre kust

 

orkaankracht, die nachtelijke storm

al ontelbare jaren zieltoog ik gelaten

boegogen gericht op het land

half verzakt in zwaarmoedig zand

de grafdelver klus gestaakt, voortijdig

 

steigerend nog over kokende golven

sloeg het rijkvergaarde overboord

aan xenofobe kust kon torenlichtsnoer

de stranding niet verhoeden

evenmin geroutineerde boots of loods

 

in ’t luchtruim protesteren als

blijvend benieuwde uitvaartgasten

luidkeels witte vogels om mij heen

 

ondergronds misgunt voorgoed

een nutteloos anker

de terugkeer in ooit mijn element

 

 

 

 

 

uit  "De Zee en Ommelanden"  (2)

 

© Eli Stater

 

 

 

 

opkomende vloed

in nog koele ochtend

toebereidselen op komst

traag verbleekt de maan

als ceremoniemeester

als waren zij kantjes

van het bruiloftskleed

verkennen witte golfjes

aarzelend het zand

lichtruisend het bruiloftslied

kakofonisch begeleid

door talrijke meeuwen

als de getuigen

gereed ligt

nog maagdelijk strand

uitnodigend

voor de bruiloftsdans

van zee en land

uit  "De Zee en Ommelanden”  (2)

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

funest

  

uit water voortgekomen

vocht zij zich eeuwen vrij

bedacht het vaartuig

dreef af op golven

 

spelend kind

zich ver gewaagd

in onderstroom

't laatste ademhalen

 

het kraambed

werd tot deinend graf

gegeven heeft de zee

en ook genomen

 

 

 

 

 

uit  "De Zee en Ommelanden" (2)

 

 

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

afgedankt

schreeuwend zweven meeuwen
rond zijn troosteloos verlaten dek
de oude driemastschoener
weerloos, openluchtig opgelegd

dansend op onberekenbare golven
een stip op de oceaan
koerste het begeerde waren
duizend mijlen aan één stuk

met dank aan heldere sterren
langs Kaap de Goede Hoop
over de delende evenaar
en door Straat Magellaen..

aan de strakgespannen ketting
schier op breken staand
uit het boegoog links,
desolaat het roestigzware anker

lijdzaam droomt 't ontzeilde schip,
bewonderd, museaal en
met weemoedige aanvaarding,
van ooit zijn woelig element

 

 

 

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

© Eli Stater

 

"Maritime Museum" te Bath (Maine, USA)

oktober 2007

 

 

 

 

 

 

 

 

waterlijn

 

 

waar ik ook de zee ontmoet

aan verre of nabije kusten

onstuitbaar blijft m'n blik

in diep gepeins gevangen

 

woeligschuimende koppen

de eeuwige getijden

soms bij nacht, zachtgolvend,

het uitbundig firmament

 

zwaartekracht beteugelend water

dat zwevende vrijheid schenkt

na het overschrijden van de lijn

die neerdrukkend land begrenst

 

ooit aan 't vloeibare ontstegen

vergaat de mens tot stof

mij overvalt een klaar besef

van eeuwigheid en dag

 

 

 

uit  "De Zee en Ommelanden"  (2)

 

© Eli Stater

 

<<<< klik  afb.  voor vergroting

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tussen stad en zee

 

 

mystiek voelt altijd weer

het duinenland

dat te berge gerezen rijk

zo dicht bij de stad gelegen

bufferstaat naar ‘t strand

 

waar de laatlage zon

haar strijklicht strooit

langs hooggeplaatste struiken

de schrale wind

zijn slingerweg moet gaan

 

nagestaard door 't stugge

helmgras aan de grens

worstelend door aanhankelijk zand

langs eeuwigdurend groen

en zomers ruisende bomen

 

word ik crescendo nagezongen

door de schuchtere nachtegaal

op een zwierigfrêle tak

schuin omhoog

het kwiekbewegend snaveltje

 

ach, dat ik hier kon blijven wonen

al was ’t maar in de afgedankte

zand-en-windverweerde toren

 

 

 

 

uit “De Zee en Ommelanden” (2)

 

© Eli Stater

 

 <<<< klik afb. voor vergroting

              BMW - Haaienbek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

animal planet

 

 

jawel, ik weet van die voedselketen

maar nog steeds kan ik niet wennen

aan documentaire taferelen

van het toch nog onverwachte einde

 

zoals laatst die wreedlachende haai

met een blikontdane tengere pinguin

slingerend tussen lange rijen

van blinkende hennie huismantanden

 

tot elkaar veroordeeld, getweeën een

functioneel gebroederlijke onderzeeër

ja, het blijft een wonderlijke vorm

van maritieme dienstverlening

 

 

 

 

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

 

© Eli Stater

 

 

 

  <<<< klik afb. voor vergroting

 

 

 

 

 

 

 

 

kanaalzwemmer

 

 

door wazig water

ziet hij z'n armen wieken

overtuigd nog

dat hij het halen zal

 

met vurige kracht

wordt hij gestaald

door golven die

hem beproeven

 

de vage horizon wenkt

bruingeel strand vergeten

de branding reeds

lang uit het zicht

 

 

maar langzaamaan belaagd

door uitputting en twijfel

lonkt de volgboot

zo verleidelijk

 

dan plots stolt de einder

tot aarde, lachen

groeiende heuvels hem toe

nog enkele krachtige slagen..

 

 

 

 

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

© Eli Stater

 

 

 

 

 <<<< klik afb. voor vergroting

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zoektocht naar de kim

 

 

al vaar ik duizend mijlen

ongenaakbaar blijft

het einde van de wereld

 

dat vluchtend scharnier

tussen zee en hemel

 

 

 

 

uit “De Zee en Ommelanden” (2)

 

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

staand wand


aan beide boorden
donkere duincontouren
koerst moeizaam
de vissersschuit
door rusteloos water
de haven uit
naar witgekuifde koppen

bij 't laatste licht
het routineus gebaren
van maten, al aan de slag
een enkele maal
onder het zwoegen
een verwaaide vloek
een kwinkslag soms

dan wordt het
windgevulde zeil gereefd
in plooien op de ra
tenslotte opgerold
de schipper peilt
een laatste keer

het anker ratelt
een schor duet
met de straffe wind
die door 't staande want
de hoge tonen giert

beschermd
door 't lichtend oog in top
de netten overboord
na even golvend drijven
zinken ze bedaard
naar de plek van overvloed

de nacht vergaan
loopt monter
de buitbeladen schuit
als in triomf
haar haven binnen

 

 

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hartslag van de rede

 

 

boven het duin torent hij doorleefd

de vuurbaak, waar water boven het zand

op windvleugels zweeft

alle denken danst ontoerekenbaar

op het topzwaar ritme

van schuimbekkende koppen, maar

 

gladgeluimd is vandaag de zee

sleept de gedachten

kalm, meedogend mee

in de zich terugtrekkende vloed

naar waar in heiig vervloeien

het water de lucht ontmoet

 

 

 

 

 

 

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

 

© Eli Stater 

 

 

         Jacob Taanman
         (1836-1923)
         "Duinlandschap" (1900)

 

mountainbike


helling op
door bonkende gaten
van afmattende
zwartgrauwe paden

door grillige wind
en huiverduinen
bedrog van te wit
voorjaarslicht

helling af
voorover gebogen
flitsend geeuwen
de gaten

opnieuw te hard
in de remmen

uit  "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

   <<<< klik afb. voor vergroting

duinkonijn 

loom danst de warme lucht

als het water

van de kalme branding

traag trap ik voort

over 't gehavend pad

- voor fietsers verboden -

door schroeiende duinen

daar zit hij
onverstoorbaar

oren schuin omhoog

alsof hij niets vermoedt

springt dan

tussen duindoorns

achterpoten gestrekt

werpen 't achterlijf omhoog

om de voorkant

bij te benen

dan doodstil

alsof hij niet bestaat

de ogen strak gericht

op het nu vijandelijk pad

bemoedigend lachend

rijd ik hem voorbij

kijk hem even aan

maar hij denkt

dat ik hem niet zie

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

         'vrouw met vlieger'

         (Jean Marie Mersmans *R'dam 1953)

   <<<< klik afb. voor vergroting

de vlieger en de zee

met rooie kop
op m'n rug de vlieger
ploeg ik
door het rulle duin
naar vochtig strand

geen oog
voor het kalme water
vecht ik mij
in het zweet
uit lauwe hoek de wind

terwijl de vlieger
onzeker dartelend
zwiepende staart
naar tere cirruswolkjes reikt

.

strak staat het touw
ik zie de zee

Kijkduin, 12 juli 2006

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater