Enne.. fijn vind ik

         'vrouw met vlieger'

         (Jean Marie Mersmans *R'dam 1953)

   <<<< klik afb. voor vergroting

de vlieger en de zee

met rooie kop
op m'n rug de vlieger
ploeg ik
door het rulle duin
naar vochtig strand

geen oog
voor het kalme water
vecht ik mij
in het zweet
uit lauwe hoek de wind

terwijl de vlieger
onzeker dartelend
zwiepende staart
naar tere cirruswolkjes reikt

.

strak staat het touw
ik zie de zee

Kijkduin, 12 juli 2006

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater 

   beeld van: Santorini

jambisch polderen
 of
 kijkersfiles op de Afsluitdijk

een zeemeermin dacht op een keer

wat ben ik nu: meer mín of méér..?

en da's niet al, ook nog vraag twee

waar ligt mijn wens: meer méér of zéé.?

in polderland, zoals vaak blijkt,

wordt dan een compromis bereikt:

'k zwem vice versa heen en weer

van Noordzee naar het IJsselmeer

- lightverse -

uit "De Zee en Ommelanden"  (2)

© Eli Stater

 
   foto: François Somers

kleurig



de struik toont haar blad

helderrood, lichtbruin de rand

bij nerf doorschijnend

onder extatische zon

zie ik dat er bloed door stroomt

- tanka- 

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

   <<<< klik afb. voor vergroting

dans boven de wolken

eenzaam

de zilvermeeuw

sierlijk zwevend

felblinkend

in de zon

hoog boven
heftig bewogen
diep en donker water
zee van pijn

boven de
in steile vlucht
doorklommen
grauwe wolken

 uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

belcanto

regen, kalme wind

struiken douchen, lichtwuivend

hoor je ze zingen?

- haiku -

uit  "Achtertuinen"

© Eli Stater

waakdroombeeld



toegedekt
door een speelse plooi
in kalme branding
van een turquoise zee

zie ik in klare verte
dolfijnen dansen
zich dartel bevrijden
van zwaartekracht

zonneglinstering
deint mee met het water
strekt zich onafzienbaar uit
liefkoost mijn waterdeken

een boek naast m'n hoofd
vol zilte druppels
op onbekende pagina
dichtgevallen

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

   <<<<< klik voor Zadkine's beeld 

       'De verwoeste Stad' in Rotterdam

       (WO II-monument).. 

ontdaan


reuzenboom gesnoeid

stammen, van takken ontdaan,

reiken naar de lucht

als waren het de armen

van Zadkine's wanhopig beeld

- tanka -

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

cruise

ze misbruikt de zee
die puissant rijke taart
van een weduwe
van verveling oud geworden

de geruite wollen plaid
over knokige knieën
op het duurste dek
van een cruisend schip

ai, mochten meeuwen
schreeuwend over haar scheren
haar bombarderen
met wat hun cloaca verlaat

ai, mocht de storm opsteken
gaan steigeren het schip
pardoes haar kiepen, overboord
dan z'n vaart versnellen

geen reddingsboei
zo gauw voorhanden
slechts een vakantiefoto
dwarrelt haar achterna:

haar truttenkop
door zo'n boei gestoken

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

© Eli Stater

<<<<< klik afb. voor vergroting

buit

spiedend zwerft hij
langs het strand
vuurtorenlichten z'n ogen
goede berichten op zak:

opnieuw een schuit vergaan
de wind blijft gunstig blazen
vanuit 't zuidwesten haar koers

belooft de jutter
waar de strandvoogd
naar kan fluiten

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

de avond valt aan de rand van de stad

naar roze
vleugt roestrode baksteen
de esdoorn verkleurt
lichtgroen wordt langzaam donker

warm en zacht de lucht
haar kleur vloeit samen
met het verstrooide licht
amper de zon nog boven huizen

laatste warmrode stralen
vage schaduwen
langwerpig over het land

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

aflossing van de wacht

een hand boven de ogen
tuur ik over zee
alleen nog de branding te horen

want onder zeil zijn de meeuwen
die mij bij dag
hun zilver tonen

traag sleept de zon zijn goud
langs water en hemel
naar ver weg

dan laat de heldere maan
op het deinend oppervlak
haar zilver fonkelen

waarin aanspoelende golven 
duikelend hun verhaal vertellen
van ver weg

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

© Eli Stater
 

   <<<<< klik afb. voor vergroting

avond

vlak boven de bomen

staat laag nog de zon

ik sta te dromen

vlak boven de bomen

waar laatste stralen schromen

bijna leeg die warmrode bron

vlak boven de bomen

staat laag nog de zon

- rondeel -

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

badplaats



de zee kust het land
niet meer
waar achter boulevards
de kermis heerst

ik vlucht
naar dat kleine land
geheel
omringd door water

waar in 't uitzicht
naar alle kanten
mijn ziel
weerspiegeld wordt

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

wilde vaart



twee jaargetijden en zelfs de herfst

onafgebroken in volle vaart

links bleef de thuishaven liggen

ogen bijna toegeknepen

tegen de lage ochtendzon

tuurt hij gespannen naar de kade

waar de stuurmansvrouw

verstek laat gaan

winter al weer

ook haar hart te koud

na 't eenzaam wachten

langzaam ademt hij haar warm

tot druppels vergaat het ijs

eindelijk samen weer versmolten

breekt de lente aan

vaart hij weer uit

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

pijnstiller


aan de overkant, één hoog
loopt zij te redderen
in de helder verlichte keuken
van het luxeappartement

wat vertrokken haar gelaat
beweegt ze schuchter
als was ze een pinguïn
heupen gedegenereerd

maar nog sporen
van haar aantrekkelijkheid
haar hoofd zorgvuldig en koket
nog iedere week gekapt

in de deuropening verschijnt
een goedgeklede oude man
kijkt vertederend vertederd
verliefd bijna

en lijkt te denken:
vertikaal is het behelpen
maar hórizontaal
vergeten wij samen de pijn

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

uitvaart

kalm vaart hij
langs de oude stad

trekt stoer
het zeegat uit
kiest onbevangen
het ruime sop

misschien
een zeemansgraf

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

     <<<< klik afb. voor vergroting



   

 

 

 

 

ijl

 

 

doorschijnend

zweeft ze kalm

haast uitdagend

in haar eentje voort

 

passeert tuinen

ontwijkt

als door een wonder

talloze bomen

 

onkwetsbaar

waant zich

de laatst overlevende

uit vrolijk kinderspel

 

 

de hoge muur

komt angstig dichtbij

 

 

 

 

 

uit "Achtertuinen"

 

© Eli Stater 

 

 

 

 rookpauze

als alibi een sigaret

op m'n balkon

drie huizen verder

werkt ze, in de tuin

niet heel jong meer

wel lang en slank

frivool gekleed

d'r haar kastanjebruin

genoeg gesnoeid

bemerkt ze mij

draalt nog even

wat takken te kort

over en weer

verstolen blikken

tijdig afgewend

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

de zee is teer

eindeloos
kust de zee het land
het strand gestreeld
door duizend witte monden

strandvuil van landrotten
deert haar niet
het zal haar
niet verwonden

maar altoos
dumpen zeebonken
het gif in haar neer

en hoe zal zij nog kussen
haar adem vergeven
van chemicaliën en teer

uit "De Zee en Ommelanden"

 © Eli Stater

voorbij de einder



het is zijn tijd
klimmend ontvliegt
een oude zilvermeeuw
de kust
om, naar men zegt
in de hoogte
dood te blijven

aan de vloedlijn
nog slechts
een paar besmeurde veren

boven aangekomen
plots als verstard
de spieren
zeilt hij nog door
bewegingloze vleugels
statig
tot het uiterste gespreid

zo talmt hij nog even
roerloos zeilend
in de tijd

ongezien vanaf het land
zal hij
de kim voorbij
het water raken

een enkele maal
bij kalme wind
ziet een zeeman
langs het staande zeil
een dode vogel
neerwaarts zweven

uit "De Zee en Ommelanden"

 © Eli Stater