Enne.. fijn vind ik

belcanto

regen, kalme wind

struiken douchen, lichtwuivend

hoor je ze zingen?

- haiku -

uit  "Achtertuinen"

© Eli Stater

waakdroombeeld



toegedekt
door een speelse plooi
in kalme branding
van een turquoise zee

zie ik in klare verte
dolfijnen dansen
zich dartel bevrijden
van zwaartekracht

zonneglinstering
deint mee met het water
strekt zich onafzienbaar uit
liefkoost mijn waterdeken

een boek naast m'n hoofd
vol zilte druppels
op onbekende pagina
dichtgevallen

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

   <<<<< klik voor Zadkine's beeld 

       'De verwoeste Stad' in Rotterdam

       (WO II-monument).. 

ontdaan


reuzenboom gesnoeid

stammen, van takken ontdaan,

reiken naar de lucht

als waren het de armen

van Zadkine's wanhopig beeld

- tanka -

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

cruise

ze misbruikt de zee
die puissant rijke taart
van een weduwe
van verveling oud geworden

de geruite wollen plaid
over knokige knieën
op het duurste dek
van een cruisend schip

ai, mochten meeuwen
schreeuwend over haar scheren
haar bombarderen
met wat hun cloaca verlaat

ai, mocht de storm opsteken
gaan steigeren het schip
pardoes haar kiepen, overboord
dan z'n vaart versnellen

geen reddingsboei
zo gauw voorhanden
slechts een vakantiefoto
dwarrelt haar achterna:

haar truttenkop
door zo'n boei gestoken

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

© Eli Stater

<<<<< klik afb. voor vergroting

buit

spiedend zwerft hij
langs het strand
vuurtorenlichten z'n ogen
goede berichten op zak:

opnieuw een schuit vergaan
de wind blijft gunstig blazen
vanuit 't zuidwesten haar koers

belooft de jutter
waar de strandvoogd
naar kan fluiten

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

de avond valt aan de rand van de stad

naar roze
vleugt roestrode baksteen
de esdoorn verkleurt
lichtgroen wordt langzaam donker

warm en zacht de lucht
haar kleur vloeit samen
met het verstrooide licht
amper de zon nog boven huizen

laatste warmrode stralen
vage schaduwen
langwerpig over het land

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

aflossing van de wacht

een hand boven de ogen
tuur ik over zee
alleen nog de branding te horen

want onder zeil zijn de meeuwen
die mij bij dag
hun zilver tonen

traag sleept de zon zijn goud
langs water en hemel
naar ver weg

dan laat de heldere maan
op het deinend oppervlak
haar zilver fonkelen

waarin aanspoelende golven 
duikelend hun verhaal vertellen
van ver weg

uit "De Zee en Ommelanden" (2)

© Eli Stater
 

   <<<<< klik afb. voor vergroting

avond

vlak boven de bomen

staat laag nog de zon

ik sta te dromen

vlak boven de bomen

waar laatste stralen schromen

bijna leeg die warmrode bron

vlak boven de bomen

staat laag nog de zon

- rondeel -

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

   <<<<< klik afb. voor vergroting

badplaats



de zee kust het land
niet meer
waar achter boulevards
de kermis heerst

ik vlucht
naar dat kleine land
geheel
omringd door water

waar in 't uitzicht
naar alle kanten
mijn ziel
weerspiegeld wordt

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

wilde vaart



twee jaargetijden en zelfs de herfst

onafgebroken in volle vaart

links bleef de thuishaven liggen

ogen bijna toegeknepen

tegen de lage ochtendzon

tuurt hij gespannen naar de kade

waar de stuurmansvrouw

verstek laat gaan

winter al weer

ook haar hart te koud

na 't eenzaam wachten

langzaam ademt hij haar warm

tot druppels vergaat het ijs

eindelijk samen weer versmolten

breekt de lente aan

vaart hij weer uit

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

pijnstiller


aan de overkant, één hoog
loopt zij te redderen
in de helder verlichte keuken
van het luxeappartement

wat vertrokken haar gelaat
beweegt ze schuchter
als was ze een pinguïn
heupen gedegenereerd

maar nog sporen
van haar aantrekkelijkheid
haar hoofd zorgvuldig en koket
nog iedere week gekapt

in de deuropening verschijnt
een goedgeklede oude man
kijkt vertederend vertederd
verliefd bijna

en lijkt te denken:
vertikaal is het behelpen
maar hórizontaal
vergeten wij samen de pijn

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

uitvaart

kalm vaart hij
langs de oude stad

trekt stoer
het zeegat uit
kiest onbevangen
het ruime sop

misschien
een zeemansgraf

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

     <<<< klik afb. voor vergroting



   

 

 

 

 

ijl

 

 

doorschijnend

zweeft ze kalm

haast uitdagend

in haar eentje voort

 

passeert tuinen

ontwijkt

als door een wonder

talloze bomen

 

onkwetsbaar

waant zich

de laatst overlevende

uit vrolijk kinderspel

 

 

de hoge muur

komt angstig dichtbij

 

 

 

 

 

uit "Achtertuinen"

 

© Eli Stater 

 

 

 

 rookpauze

als alibi een sigaret

op m'n balkon

drie huizen verder

werkt ze, in de tuin

niet heel jong meer

wel lang en slank

frivool gekleed

d'r haar kastanjebruin

genoeg gesnoeid

bemerkt ze mij

draalt nog even

wat takken te kort

over en weer

verstolen blikken

tijdig afgewend

uit "Achtertuinen"

© Eli Stater

de zee is teer

eindeloos
kust de zee het land
het strand gestreeld
door duizend witte monden

strandvuil van landrotten
deert haar niet
het zal haar
niet verwonden

maar altoos
dumpen zeebonken
het gif in haar neer

en hoe zal zij nog kussen
haar adem vergeven
van chemicaliën en teer

uit "De Zee en Ommelanden"

 © Eli Stater

voorbij de einder



het is zijn tijd
klimmend ontvliegt
een oude zilvermeeuw
de kust
om, naar men zegt
in de hoogte
dood te blijven

aan de vloedlijn
nog slechts
een paar besmeurde veren

boven aangekomen
plots als verstard
de spieren
zeilt hij nog door
bewegingloze vleugels
statig
tot het uiterste gespreid

zo talmt hij nog even
roerloos zeilend
in de tijd

ongezien vanaf het land
zal hij
de kim voorbij
het water raken

een enkele maal
bij kalme wind
ziet een zeeman
langs het staande zeil
een dode vogel
neerwaarts zweven

uit "De Zee en Ommelanden"

 © Eli Stater

speelboot



kinderen zie ik juichend
op hem klimmen, springen
als op de schoot van opa
gekluisterd aan zijn stoel

de stoere sleepboot van weleer
voorgoed in het zand gevangen
op de top van 't smalle duin
werkeloos, afgedankt

uitgeput is hij
de werker van de watervlakte
tot rust gedwongen
in een zee van zand

vanaf de top
kijkt hij zwijgend uit
over ooit zijn oneindige zee

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater

foto: onbekend
fotobewerking: Eli Stater

vuurtoren b.d.



nog staat hij
in afgekalfde duinen
schijnbare
rots nabij de branding

op het wit van z'n magerte
worden rode strepen valer
door nooit aflatende
ziltbombarde
de wind als kanonnier

redde nabestaanden
van droefenis
beheerst nu door
de weemoed
van een bleekbruine
prentbriefkaart

licht gaf hij
en gaf hij op
versplinterd het glas
van zijn zilv'ren oog
dat zelfs zo hoog
nooit meer ziet

zelf nu bestraald
door duisternis

uit "De Zee en Ommelanden"

© Eli Stater