Mijn naam is Eduard B(EdjeB) Ik ben geboren op 01-12-1939. Al 49 jaar ben ik getrouwd met Anny mijn kameraad en toeverlaat. We hebben 2 kinderen Edwin en Raymond en 5 kleinkinderen.
Mijn hobby's zijn Fietsen, computer en ik fotografeer alles in de natuur vooral jonge dieren en de prachtige natuur, die foto's bewerk ik dan ook zodat de foto's nog beter overkomen.
We wonen in Aalten in de Achterhoek omringt door heel mooi natuurschoon waar het heerlijk vertoeven is. Ook probeer ik U enige anekdotes - voorzien van een foto of plaatje - te vertellen. Ik heb al veel goede tips binnen gekregen om mij Blog mooier en beter voor elkaar te krijgen.
Hier zijn dan eindelijk een paar foto's van het bloemen corso. Met dank aan http://blog.seniorennet.be/johan1958/ Ga ook eens daar kijken. Een prachtige Blog.
September 2005 gemaakt. Nog 2 foto's van steen marters uit het Aaltense goor.
Gedicht Onze vader is niet meer Hij is op een middag gegaan De zon die op hem scheen De lucht was rein Hij hield op met bestaan
Onze vader is niet meer Hij liet ons opeens alleen Hij die ons het leven gaf Gaat nu zomaar heen
Onze vader is niet meer Wie zijn wij om te willen Dat hij altijd bij ons blijft Doch niet zijn pijn kan stillen
Onze vader is niet meer Nu voelt hij niet de pijn De zon die schijnt De lucht is rein Maar wij kinderen zullen zonder vader zijn
En mocht er toch een hemel zijn Naïef als een kind willen wij dan beleven Dat als onze tijd komt, Papa, wacht dan bij de poort op ons En omarm mij dan heel even
En als er niemand meer komt, zei Jozef, wat dan ?Daar zeg je zo wat , zei Maria. Iedereen heeft ons eigenlijkal gezien, het nieuws is er van af. De os is moe, de ezel balkt dat het niet meer mooi is, er zijn al herders terug naar Bethlehem, Iedereen houdt zich met Nieuwjaar bezig en twee dagen later is het maandag. Wie denkt er dan nog aan de Drie Koningen ? Enwat er in het Oosten allemaal gebeurt, let op mijn woorden, er komt dit jaar geen hond. Met kamelen van zo ver komen, met al dat goud en die wierook en die mirre dat is veel te riskant. Die worden overvallen, die zijn alles kwijt eer ze halfweg zijn. Trouwens hoe geraakt je met drie kamelen tussen die honderdduizend toeristen die van hunskivakantie terugkomen ? Dat is niet meer mogelijk. Verleden jaar, zei Maria, zijn zeook al via Schiphol gekomen en toen hebben ze drie kamelen in de zoo van Artis gehuurd. En dat ging perfect. En verleden jaar was er ook nog nergens een os te vinden, weet je dat niet meer? Die zijn ze toch nog in vriesland moeten gaan halen. De boer die hem zou leveren daagde niet op, de kapelaan heeft hem toen toch nog wel tien keer gebeld maar hij nam niet op. Typisch tegenwoordig, niemand neemt nog op. Waren we er maar nooit aan begonnen, zei Jozef, maar daar had hij meteen al spijt van, Maria had het al zwaar genoeg. Hij ging in het hooi zitten. En nu? Ik weet het ook niet meer, zei Maria. En toen suisden er ineens wel tienduizend sterren tegelijk de lucht in. Jozef en Mariaschrokken zich rot. Heel hoog schoten die sterren als pijlen naar boven en daar knalden ze knetterend uit elkaar en in brede waaiers vielen ze allemaal terug naar beneden. En opnieuw en opnieuw, het hield niet meer op. In alle kleuren van de regenboog bleef het oude jaar uit elkaar spatten, wel een uur aan een stuk. En één ster , een enkele, een kleine, maar het was er een, die bleef vlak boven hun stal staan. Gadverdamme, zei Jozef. Gloria in excelsis Deo, zei Maria. Wedden dat ze toch komen ? Met wierook en met goud en met mirre.
Zadel jakhalzen Dit dier lijkt qua lichaamsbouw op een hond. Het heeft een slank lichaam met lange poten en een vosachtig gezicht. De oren zijn groot en gepunt. Zijn vacht is meestal bleek roodbruin, soms grijs. De buikzijde is wittig. Hij is van de andere jakhalzen te onderscheiden door een wit- en grijsgevlekt zwart "zadel" over de rug. Jonge dieren hebben een minder duidelijk zadel dan oudere dieren, en zijn voor het grootste deel grijzig bruin van kleur. De pluimstaart is rossig met een zwarte punt. Hij bereikt een kop-romplengte van 70 tot 100 cm en een lichaamsgewicht van 6,5 tot 13,5 kg. Zijn staart is 30 tot 35 cm lang.
Verspreiding en leefgebied
De zadeljakhals leeft op open savannen en in droge, met acacia's begroeide struikgebieden. Hij komt voor in twee gescheiden subpopulaties, één in de Hoorn van Afrika en Oost-Afrika en één in Zuid-Afrika. Deze populaties zijn zo'n duizend kilometer van elkaar gescheiden. Dit is een mogelijke aanwijzing dat vroeger de twee gebieden met elkaar verbonden waren met het favoriete habitat van de jakhals: droge, met acacia's begroeide struiksavannen. Ook andere dieren die voornamelijk in zulke habitats leven, als Kirks dikdik, grootoorvos en aardwolf, hebben een vergelijkbaar verspreidingsgebied.
In het grootste deel van Zuid-Afrika, waar het de enige soort jakhals is, is de zadeljakhals overigens minder verbonden aan acacia-savannes, en leeft hij van kustwoestijnen tot de Zuid-Afrikaanse velden. Leefwijze
Daar waar geen mensen leeft de zadeljakhals zowel overdag als 's nachts, anders jaagt hij enkel in de schemering en 's nachts. Op het heetst van de dag zoekt hij de schaduw op. Hij vangt voornamelijk kleine dieren als vogeltjes, kleine en middelgrote zoogdieren en hagedissen maar hij eet ook insecten, vruchten, bessen en aas. Wanneer leeuwen een grote prooi gepakt hebben, blijft er dikwijls ook wat voor de zadeljakhals en andere aaseters over. Soms jaagt de zadeljakhals ook in groepjes op kleine antilopen.
Sociaal gedrag en voortplanting
De zadeljakhals leeft in paarverband of in kleine familiegroepjes, bestaande uit een dominant paartje en hun jongen uit meerdere worpen. Het jakhalsvrouwtje brengt na een draagtijd van ongeveer 9 maanden maximaal 6 jongen ter wereld. Hongerige welpen bedelen om voedsel bij de ouders, die daarop het voedsel uitbraken. Alle groepsleden kunnen predatoren als hyena's aanvallen als deze te dicht in de buurt van het nest komen.
De zadeljakhals gebruikt een reeks aan geluiden. In Zuid-Afrika, waar de zadeljakhals de enige jakhals is, communiceren dieren met elkaar door gehuil. In Oost-Afrika huilt de zadeljakhals niet, maar wordt dit gedrag gedaan door de goudjakhals. Andere geluiden zijn een luid gekef als alarm, en een reeks van keffen, bestaande uit een luide kef gevolgd door kortere, schellere keffen.
De spanning stijgt Bent U de 5000 ste bezoeker Zet dan iets in mijn gastenboek met uw blog naam of plaatje en uw blog zal door mij worden aan geprezen Veel geluk.
Deze dagen denken we aan al die vrienden die mij en vele anderen gelukkig maken met hun lieve wensen.
Ook ik wil mij daar bij aan sluiten en allen die dit lezen een. Fijne en gezegende Kerst te wensen En al het goede voor het nieuwe jaar Vooral gezondheid en veel liefde met allen die u dierbaar zijn.
Elk jaar komt Sinterklaas de lieve kinderen blij maken met snoepgoed en cadeautjes. De redactie van vitaal.nl vroeg zich af hoe de geschiedenis van Sinterklaas eruit ziet. Wie is Sint-Nicolaas eigenlijk?
Veel tradities in het Sinterklaasfeest gaan terug tot Sint-Nicolaas, de Lycische bisschop uit Myra. Oorspronkelijk werd Sint-Nicolaas alleen in het oosten geëerd. In de 13e eeuw werd besloten dat zijn naamdag ook in het westen een van de belangrijkste feestdagen was. In Utrecht werd het Sinterklaasfeest al gevierd door de schoen van vier arme kinderen te vullen met geldstukken. In andere steden werd ook iets voor de armen gedaan. Verder zijn er parallellen te trekken met de heidense god Wodan. Hij rijdt ook op een schimmel, de achtbenige Sleipnir, waarmee hij door de lucht vliegt.
Nicolaas Sint-Nicolaas, de bisschop van Myra in Lycië (in het huidige Turkije) leefde in de vierde eeuw.
Aan de kleine Nicolaas worden al vanaf de geboorte wonderen toegekend. Zo kon hij al direct na de geboorte rechtop in zijn badje staan, de handen ten hemel geheven, alsof hij God dankte voor dit mirakel. Ook wou hij op de vastendagen, woensdag en vrijdag, niet van zijn moeders borst drinken.
Samuel Het was al snel duidelijk dat Nicolaas zijn leven aan de godsdienst zou gaan wijden. Dit vanwege de verbanden met de Bijbelse figuur Samuel. Nicolaas' moeder kon net als de moeder van Samuel geen kinderen krijgen. Zij kreeg uiteindelijk een kind in ruil voor de belofte dat de eerstgeborene in dienst van God zou treden.
Sint Nicolaas
Nicolaas begreep al snel dat hij een hogere taak te vervullen had. Op zijn 19 e werd hij al door zijn oom tot priester gewijd en sprak zijn oom (de bisschop) reeds de verwachting uit dat Nicolaas zelf óók bisschop zou worden, en een leven van verlichting zou gaan leiden.
Beschermheilige van de zeelieden Toen de jonge Nicolaas eens op pelgrimstocht was, zou hij een dode zeeman na een hevige storm weer tot leven hebben gewekt. Hij kwam bekend te staan als genezer en beschermheilige van de zeelieden. Deze status heeft hij te danken aan het feit dat hij door middel van stil gebed een storm op zee tot bedaren zou hebben gebracht. Veel havensteden, waaronder Amsterdam, hebben Sint-Nicolaas als beschermheilige. Ook werd de Oude Kerk in Amsterdam aan hem gewijd.
Legendarische kindervriend Nicolaas' reputatie als kindervriend berust onder meer op de legende, waarin hij drie vermoorde jongetjes uit een bad pekel redde en tot leven wekte. Verder zou hij een ontvoerd jongetje hebben gevonden en heeft hij een baby gered die in een badje boven het vuur zat. Nicolaas zou nog meer wonderen hebben verricht. Zo redde hij drie dochters van een arme edelman van de prostitutie door hen een bruidsschat te geven, liet hij tijdens hongersnood graan groeien en gaf hij Lycië op wonderbaarlijke wijze te eten. Verder redde hij mensen die onschuldig ter dood werden veroordeeld.
5 + 6 december De naamdag van de heilige is 6 december, zijn sterfdag. De viering van Sint-Nicolaas' naamdag is waarschijnlijk in het verleden samengevoegd met de viering van een Germaans feest. Later is hij als Sinterklaas de centrale figuur geworden in het kinderfeest dat op 5 in Nederland en 6 december in België wordt gevierd.
Regen, regen en nog eens regen.
Hier regent het maar door. Maar, zullen we maar zeggen, daar is het herfst voor.
Dus heb ik mij maar aangemeld om te leren met PowerPoint te werken .
Dat valt nog niet mee, maar we hebben de koude en natte herfst en winter maanden nog voor de boeg. Zodat er nog genoeg dagen komen dat we toch niet naar buiten kunnen. En dus tijd genoeg hebben om het een beetje onder de knie te krijgen..Als je ziet wat er allemaal mogelijk is in PowerPoint, geweldig. Misschien kan ik dat ter zijner tijd eens laten zien. Al zal dat nog wel even duren.
Dezer dagen, nu het zo koud was, kwam bij Anny de griep om de hoek kijken en ze was er niet best aan toe. Dan moet ik dus het huishouden maar bestieren. Zo dat ik toch wat minder tijd heb voor de plezierige dingen des levens. Zoals fietsen en met mijn computer spelen( blog) zoals ma dit noemt. Vandaag gaat het wel wat beter met haar dus, hier zit ik weer achter mijn computer om ondanks dat ik niet veel meegemaakt heb even wat te schrijven. En een nieuw deelbrevet te halen zodat ik als ik klaar ben, ik moet er nog drie maken, een Computerbrevet heb. En dus alles van mijn computer moet weten zegt men. Hopelijk is dit zo, maar ik heb zo mijn twijfels. Dommer word ik er niet van denk ik dan maar.
Al fietsend heerlijk door onze mooie Achterhoek, werd ik van middag geconfronteerd met schietende jagers. De jagers profiteerde van het fijt dat de maïs weer van het land was. Zodat ze het wildgoed konden zien Ik zelf heb het niet zo op jagers, maar ze zullen het nodig vinden om op onze hazen, konijnen, fazanten en nog veel meer schoons te schieten. Natuurlijk hebben zij er erg veel voor geleerd zie (PrintScreen) want jager word je niet zo maar! Daar moet je heel veel voor leren (En veel geld voor hebben). Als ze nou de zieke dieren schoten kan ik het mij wel voorstellen. Maar hoe sneller en hoe beter, en gezond zijn moeten ze ook dit wild Ik heb er zo mijn gedachten over.
Leven en laten leven zeg ik maar.
Helaas is Slide.com niet meer in de lucht. Daarom heb ik de Slide show van mijn Kleinkinderen maar verwijdert. Ik vind dit erg maar 2 lege blaadjes lijkt ook nergens op. Vandaar. Ik ga op zoek naar een nieuwe pagina om met mijn kleinkinderen te pochen, Als ik die weer heb gevonden staan ze er weer op. Dus zolang moeten jullie het maar met een foto doen.
Er moet een grote eik staan op de plek des onheil. Rechts van de weg, belooft de routebeschrijving. Daar waar in 1909 schapenboer Hendrik Bakker met zijn huishoudster en een astmatische knecht in een schamel boerderijtje woonde. En waar de drie in de nacht op gruwelijke wijze om het leven gebracht werden: hals doorgesneden, gewurgd, doodgeslagen. Een slachtpartij die veel weg heeft van de recente moord op vier Nederlanders in Zuid-Frankrijk.
Die ene 'grote eik' naast het bospad, die herinnert aan de onopgeloste 'Driedubbele Koekanger Roofmoord', wil ons even niet opvallen. We zien er twee, althans twee bomen die met de 'Flora' van Thijsse en Heijmans als eik gedetermineerd zouden kunnen worden. Het blijft dus gissen: geen boom, geen bloed, geen woning, geen dader, geen duidelijk motief - of het moest de 300 gulden zijn die de boer voor de verkoop van zijn 62 schapen had gekregen en die na de moord achter de haard werd gevonden. Max Dendermonde schijnt te weten wie de dader is. Dat suggereert de schrijver van 'De stilte van Koekange' tenminste, en anderen moeten het volgens hem ook weten. Was het de dorpsdokter, die de huishoudster had bezwangerd en de sporen en getuigen wilde uitwissen? Of Bakkers eigen zoon(s)? Het mysterie heeft velen jarenlang in de ban gehouden en waart - met een beetje fantasie - nog steeds rond in de Ruiner bossen. De makers van de kunst- en natuurwandeling in de buurt van Echten stippen het niet voor niets aan in hun routebeschrijving. Echten is de naam, tussen Meppel en Hoogeveen. Een typisch oud Drents dorp dat ruim 800 jaar bestaat en zo'n 350 inwoners telt. De dorpskern is kort geleden gerenoveerd en met keien in de oude staat teruggebracht. De bevolking spreekt dan ook van een 'kei van een dorp', met karakteristieke bebouwing en historische plekken. Essen, houtwallen, een hopakker, de bossen, het veen, de oude havezate Huis te Echten: alles heeft z'n verhaal. Het moet alleen verteld worden en het moet mensen trekken. Want wat het dorp te bieden heeft is mooi, maar bijna iedereen rijdt of vaart eraan voorbij.
Gedoopt
Jij bent van Mij zegt Vader
Hij bracht jou in de kerk
Van Hem, voor nu en later
Het is Zijn wonderwerk
Jij bent als pasgeboren
Onwetend van Zijn macht
Je mag Hem toebehoren
Het is Zijn wonderkracht
Jij mocht de doop ontvangen
Zondag word ons kleinkind Je draagt Gods watermerk
Hugo Jens Gedoopt. Je ouders kregen dit verlangen Wij Oma en Opa Het is Zijn liefdeswerk Feliciteren de ouders Chantal en Raymond Daar Gedoopt in de drie-eenheid Van harte met dit heugelijke fijt. Van Vader, Zoon en Geest
Van alle zondenlast bevrijd
Op weg naar het eeuwig feest
De herfst heeft ons zomaar over vallen. En om het nog spannender te maken is ook de winter er gelijk maar bij gekomen. En ze heeft bij mij ook al sporen nagelaten.
De knolbegonias moesten het ontgelden, en die lieten met 4 graden vorst de kopjes al mooi hangen. Deze zijn dan ook niet winter vast. Jammer dan in het voorjaar maar nieuwe kopen. Kun je nagaan ik had de bloembollen nog niet eens in de grond. Daar is het nu dan wel tijd voor. Dus vanmiddag daar maar mee aan de slag. Verder had ik de tuin al winter klaar gemaakt. Gesnoeid en de éénjarige plantjes er uit gehaald. De tuin licht er dan ook maar kaal bij. Maar in het voorjaar plukken wij de vruchten van onze noeste arbeid.
Groetjes EdjeB
In vriesland is met de storm, van afgelopen woensdag, een stel wilde paarden afgesloten van de buitenwereld. Het opkomende water heeft hen naar een hoog stuk grond verjaagd. Daar staan ze nu al meer als een dag. Men heeft geprobeerd om de paarden, met behulp van de landmacht, hun uit die hachelijke omstandig heden te verlossen. Maar of het water was te ondiep, of de pontons hadden te grote diepgang maar het is ze dus niet gelukt. Wel heeft men de paarden kunnen voorzien van drink water en voedsel. Nu wil men als het water zakt met tamme paarden de dieren mee te lokken naar drogere gronden. Ik hoop dat het hun lukt, anders zie ik het met de koude nacht voor de boeg, niet zitten voor deze o zo prachtige dieren.
Groetjes EdjeB
Zondag is mijn computer gekrest. Nu heb ik hem weer, maar ik moet alles weer voor elkaar zien te krijgen . Voor lopig ben ik daar nog wel even druk mee. Maar het komt denk ik wel weer goed. Ik moet mijn msn ook weer terug zien te krijgen. Das wat lastiger, maar ook dat komt denk ik wel weer goed.Ik ben al weer blij dat ik mijn blog wer een beetje op orde heb.Ben al mijn adressen kwijt Ik hoop dat de gene die ik normaal in mijn adresboek heb, nog weer terug kan vinden,of dat ze mij snel een berichtje sturen, kan ik ze weer in mijn adresboek plaatsen.Als je niet van mij hoort Stuur dan maar een berichtje Groetjes EdjeB
Echte hagedissen komen overal ter wereld voor, en zijn vermoedelijk in Europa ontstaan. Deze hagedissen zijn onderverdeeld in een twintigtal soorten welke allemaal ongeveer de zelfde bouw hebben; een lange staart, de buik sleept over de grond, en de poten steken zijdelings uit het lichaam, waardoor ze zowel kunnen rennen en als klimmen.
De meeste soorten echte hagedissen die ook in Afrika leven zijn daar met behulp van de mens beland.
Laten wij allen bidden voor Nikki haar broer GUIDO Die op 03-07-2013 Is overleden. Hier bij een kaarsje Tot steun en kracht voor haar en haar Familie Dat hij moge rusten in vrede.
Blijf even stil staan bij mijn broers, Wim en Ben die aan de ziekte KANKER zijn over leden.
Viltig Kruiskruit schijnt
voor mensen niet giftig te zijn. Maar voor dieren (Paarden) zeer giftig.
Een pas geboren veulen.
De tijd is weer aangekomen dat je zulke mooie taferelen kunt zien.
Je blijft met lege handen achter Je zou zo graag nog willen zorgen De tijd van waken en van wachten Is voorbij en elke morgen Brengt nu een lege dag vol pijn Er rest alleen herinnering Aan in-gelukkig samen zijn
In de leegte staat zijn naam geschreven Komt alle goeds naar boven drijven Het aller diepste van zijn leven Zal altijd in ons midden blijven: Een dierbaar mens die in zijn eenvoud Zo vol betekenis kon zijn Gaf aan ons leven rijke inhoud.
De grote eik
Zondag is mijn computer gekrest. Nu heb ik hem weer, maar ik moet alles weer voor elkaar zien te krijgen . Voor lopig ben ik daar nog wel even druk mee. Maar het komt denk ik wel weer goed.
