In de buurt van de strandhuisjes staan paaltjes rechtop in het mulle zand.Wat zeildoeken beschermen tegen de zeebries en zijn voor de zonnekloppers.Deze echter in opvallend rood is van de verhuurder van strandstoelen hij heeft zijn plaats dicht bij de zeedijk.DIT VOND IK TRENDY,een lokkertje,je kan er niet naast kijken net zoals de lekker uitziende nep ijscreme. De zeekust verleidt altijd en overal.....
Op een duinheuvel zijn sporen van voetstappen in het mulle zand.De lichte zeebries is steeds doende om elke meter zand voortdurend een ander patroon te geven,dag of nacht het maakt niet uit. Zeewaarts over de heuvel liggen enkele mensen warm aangekleed,zonkant gericht,armen en benen gespeidt,heel de wereld behoort hen.Zonnebaders zijn het zeker niet....zouden ze hun roes uitslapen van een nachtje stappen?? Dit zijn toch prachtige tafereeltjes....het hoe en waarom is bijzaak. Mijn slentering is meer dan geslaagd,hier geniet ik nog jaren van....
Netjes op rij staan ze te pronken.....in vele kleuren,sommigen egaal andere dan weer geschilderd in panden maar altijd opvallend en fris in de kleuren. De schaduw van de opstaande palen wijst zelfs naar de strandhuisjes....dat zal wel het opnamestandpunt van mijn vriend "reflex"zijn zeker?
De ECHO's van het licht. Eindeloos open en ver lijkt het,waar wolken en water elkaar raken.Het water weerspiegeld in de lucht. Blootvoets slenter ik aan de waterlijn genietend van al dat mooi's. Wat een ruimte,wat een weelde....alleen de meeuwen en ik....
Vertoeven aan onze kust begint meestal hier. Schitterend toch hoe hij hier tussen het duingras staat en tuurt over het eindeloze watervlak.Bij het zien van dit beeld adem ik minder,de stilte is te snijden. Het verlangen om te weten wat hij droomt en ziet is nog groter....durf ik hem storen?
De tuinfeestjes zijn in aantocht.Het prachtige weer van de laatste dagen heeft een aandeel daarin,ook de feestjes voor de twaalfjarigen,trouwfeesten en zeker ook gewoon feesten met vrienden,ondanks de zogenaamde crisis. Met mijn vriend "reflex" ben ik altijd en overal op zoek....lekkere verse tomaatjes met mozarella kaas onder een glazen stolp....toch een foto waard.
Nu blijkt dat koolzaad telen niet het verhoopte succes is om biologische brandstof te winnen, zijn de velden met gele bloemetjes heel wat kleiner geworden.Spijtig toch,geel zo ver je zag. Voor de fotograaf heeft het iets,de smalle landbouwwegjes met wandelaars in een enig decor,of een prachtige boom op de voorgrond
Boudewijn KNEVELS stelt zijn nieuwe dichtbundel over fruit in HASPENGOUW voor.Op de lange wandelroute tussen de bloeiende plantages zijn meerdere kunstenaars druk doende.
Nu de terrasjes wenken....een koffie,als kan een portie taart,een kleine beurs,en echt.....een hoed als bescherming tegen het felle licht, zo ga ik op zoek naar UTOPIA...een degelijke foto.
Elk stukje grond heeft zijn bestemming. Naargelang de geschiktheid wisselen de plantages en landbouwgronden elkaar af. Alles is netjes geschikt en bewerkt. Het geeft aan hoe Haspengouw in deze tijd van het jaar er uit ziet. Zo ORDELIJK ze te werk gaan,zo vriendelijk zijn de nijvere landbouwers in deze streek...
Appelen,peren,in mindere mate kersen worden geteeld in nogal wat varieteiten op klein blijvende boompjes mooi geschikt op kaarsrechte rijen met voor elke rij een nummer....alles moet netjes geinventariseerd worden,PLANTAGES noemt men zoiets.Spijtig toch dat die goede oude,romantische BOOMGAARDEN dreigen te verdwijnen.
Een foto die vorig jaar gemaakt werd rond deze tijd in april.Omdat ik het beeld een grote scherptediepte wou meegeven was mijn vriend "reflex" ingesteld op een lage sluitersnelheid.Toevallig liep het meisje door het beeld bij het afdrukken. Vandaar de bewegingsonscherpte van het kind,wat aangeeft dat het voorbij liep.Voeg daarbij de kleuren van jeugdig groen en wit van de bloemen, bomen,de schapen,het gras en zelfs de kleding van het kind,wat een toeval. Dit geeft de LENTE weer.
Dit zag ik op een kleine wandeling vandaag.Het wil maar niet lukken,te weinig zon en te koud.De foto en het gedicht op het plaatje zijn van een andere auteur en in andere dagen opgenomen.Op heel veel plaatsen hangen gedichten.Tijd om te lezen en even stil te staan om te genieten van de prachtige omgeving....
Een paar ruikertjes recht uit de natuur op mijn"slenterroute"tussen Helshoven en Mettekoven. Het boeketje kersenbloesem is een uitzondering. De meidoorns echter zijn massaal aanwezig zoals elk jaar en overal.
Een stapeltje dode bomen is geveld.Hier,aan de rand van het bosje wachten ze op verzaging en de haard.Het mos en de brandnetels hebben al bezit genomen.Onder de schors wemelt het waarschijnlijk van insecten,om nog maar te zwijgen over de zwammen die eerder aanwezig waren. Als deze stapel niet verwerkt wordt is de kans groot dat er na een paar jaar niets meer overblijft......de natuur ruimt alles netjes op!!
HASPENGOUW wordt deze dagen overrompeld door toeristen,reden daarvoor zijn de in bloei staande fruitbomen.Hier op het domein van het kasteel-hotel te RULLINGEN is een boomgaard met heeeel veeeel verschillende soorten fruit van vroeger en nu,een verzameling dus.De "pruimelaars"hier op foto zijn echter de enige die volop bloeien op dit ogenblik. In het bos zag ik deze blauwe bloemetjes die ik niet kan thuiswijzen,op de achtergrond bosanemonen en enkele dotterbloemen.Wil iemand mij wegwijs maken aangaande deze bloemetjes???....opgelost Maagdenpalm is de naam.
In het voorjaar is alles nieuw,het groen in honderd verschillende kleuren,de bloemen,zelfs de wind die over de wijde velden blaast is enig zacht en nieuw....hij vormt het jeugdige gras de bomen,prachtig om vast te leggen op foto.De koeien rusten in het vroege morgen zonnetje omgeven door fris mals gras.Dit is een paradijsselijke omgeving voor alles en iedereen.
Om ons te bevoorraden met eten is de landbouwer vroeg,zeg maar,altijd in de weer. De aardappelen zijn geplant. Helemaal machinaal,bij het zien van zo een veld denk ik terug aan de tijd. De" patatjes" werden per stuk geplant,bij het vormen van het loof boven de grond werden de voren gemaakt.....ik weet nog precies hoe het er aan toe ging.....alles vertellen zou me te ver leiden,het is meer iets om bij het haardvuur te vertellen....waar is de tijd...