Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
19-10-2006
Filipe Bidart
Eergisteren, 17.10.2006, werd het verzoek van Filipe Bidart, uit Baigorri in Iparralde, tot voorlopige invrijheidstelling voor de tweede maal afgewezen. Hij voldeed nochtans aan alle voorwaarden en werd door 3 gerechterlijke instanties gesteund. Ook in Frankrijk worden Baskische politieke gevangenen als slachtvee behandeld. Filipe Bidart is een militant van Iparretarrak (IK). Hij was één van de meest gezochte militanten in Frankrijk in de jaren 80. Hij ontpopte zich tot één van symbolen bij uitstek van het Baskisch verzet in Iparralde door zijn niet aflatende verdediging van de Baskische identiteit. Hij werd, bij een politieoperatie op 20 februari 1988, gearresteerd in Bokale in de omgeving van Bayonne, waarbij zijn kompaan Totte Etxebeste zwaar werd gewond. In november 1992 werd hij veroordeeld tot 20 jaar cel. Dat betekent dat hij na ¾ van zijn straf te hebben uitgezeten in aanmerking kwam om van af februari 2003 voorwaardelijk vrij te komen.
29 februari 2004
Bidart vraagt de toepassing van voorlopige invrijheidstelling. Hij heeft een plek gevonden om te wonen en te werken in Montpellier.
06 juli 2004
Het Tribunaal van Reims dat de invrijheidstelling moet goedkeuren, wijst het verzoek af op grond van het feit dat Bidart zijn ideeën nog niet heeft verloochend. Het Hof voegt er nog aan toe dat een nieuwe aanvraag pas een jaar later in overweging kan genomen worden. Zijn advocaat spreekt van een politiek besluit en vraagt zich af of men misschien de Marseillaise moet zingen om vrij te komen.
03 september 2004
Het comité Filipe Aska! (Filipe vrij!) wordt opgericht.
26 oktober 2004
Filipe Aska!, roept op, gesteund door verscheidene groepen, tot een betoging in Baiona en voegt er aan toe reeds 1.000 handtekeningen te hebben verzameld voor de vrijlating van Bidart.
30 oktober 2004
Een duizendtal personen betoogt in Baiona onder de leuze Filipe aska, euskal preso politikoak aska (Filipe vrij, Baskische politieke gevangenen vrij).
5 november 2004
Een Tribunal te Parijs analyseert het aangetekende beroep van Bidart tegen de uitspraak van Reims.
19 november 2004
De uitspraak van het hof te Parijs wordt gevonnist: Er zijn onvoldoende garanties over de verblijfsplaats en de duur van zijn arbeidscontract, en er is ook te weinig gedaan om de slachtoffers te vergoeden. Voor Filipe Aska!, andermaal een politieke zaak.
07 juli 2005
Bidart dient een tweede verzoek in, gestaafd met een arbeidscontract voor onbepaalde duur en een stabiele verblijfsplaats te Béziers.
15 oktober 2005
Massale samenscholing voor het Tribunaal te Baiona, waar Filipe Aska! verklaart al 4.500 handtekeningen te hebben verzameld.
10 december 2005
Meer dan 800 personen geven gehoor aan de oproep van het steuncomité.
13 december 2005
Het Tribunaal van Troyes analyseert de tweede aanvraag van Bidart. De rechtzitting grijpt plaats in de gevangenis van Clairvaux.
03 januari 2006
De verdediging van Bidart hekelt de procedure als een politiek kruisverhoor.
26 januari 2006
Het Tribunaal van Troyes geeft toe dat er positieve elementen te bespeuren zijn, maar dat er onvoldoende inspanning geleverd werd om de slachtoffers te vergoeden. Bidart krijgt 8 maanden de tijd om dit in orde te brengen.
22 september 2006
Filipe Aska! informeert dat de beslissing, ondanks de wettelijke hervormingen van mei jl., in handen blijft van een speciaal tribunaal, en drukt de vrees uit over het politieke karakter van dit tribunaal.
30 september 2006
700 personen manifesteren nogmaals in Baiona voor de vrijlating van Bidart en voor de rest van de politieke gevangenen.
02 oktober 2006
Het speciaal tribunaal onderwerpt Bidart aan een verhoor via videoconferentie van uit de gevangenis van Clairvaux over politieke aangelegenheden.
17 oktober 2006
Het Tribunaal van Parijs verwerpt het tweede verzoek. Nochtans was de directeur van de gevangenis van Clairvaux, de procureur en de rechter van Troyes voorstander van vrijlating. De schande duurt voort. Filipe Bidart zit nu al 18 jaar en 9 maanden vast.
Navarra is de bakermat van de Vascones, de Basken. De loop van de geschiedenis heeft serieuze klappen uitgedeeld aan de telgen van die voorouders. In 1512 werd Navarra, na een bloedige, ongelijke strijd nabij Noain, ingelijfd, bezet en onderworpen door de españolistas van Castilla. Van dan af trad de verspaansingsmachine in actie, met als uiteindelijk resultaat een opsplitsing van Navarra in drie zones: een zona no vascófona (niet Baskisch sprekend, de grootste in omvang), een zona vascófona (Baskisch sprekend, veel kleiner in omvang) en een zona mixta (gemengd).
Onlangs werd in opdracht van de deelregering van Baskenhater Sanz (UPN, zusterpartij van de PP), een onderzoek gevoerd in de zona no vascófona (dit is de uitgestrekte streek rondom Iruñea-Pamplona). Hij kreeg een koekje van eigen deeg. Maar liefst 71% van de inwoners willen toetreden tot de zona mixta, m.a.w. willen dus ook het Euskara spreken en leren. In Navarra werden onder de deelregering van de UPN dus wetten gestemd die voorschrijven welke taal gesproken mocht worden en welke symbolen mochten gebruikt worden. Die wetten zijn de Ley del Vascuence ende Ley de Símbolos.
In het deelparlement van Nafarroa-Navarra zal binnenkort een debat gevoerd worden en zal er gestemd worden over de uitbreiding van de zona mixta. Wordt Sanz met zijn PP-neus op de feiten gedrukt? De taal is gans het volk!
In dat verband is het ook goed te wijzen op het feit dat Ikastolas (Baskische scholen), waar Baskisch onderwijs gegeven wordt, niet gesubsidieerd worden door diezelfde regering. Dit staat in schril contrast met de Baskische Autonome Gemeenschap, die ieder jaar in Iparralde (Frans-Baskenland) een Ikastola laat bouwen en dit ook zelf financiert! Alle kosten van de Ikastolas in Nafarroa moeten door ouders, inrichters, leraars en vrijwilligers zelf opgehoest worden. Een paar dagen geleden, op 15 oktober 2006, werd de jaarlijkse Nafarroa Oinez georganiseerd. Dit is een jaarlijkse bijeenkomst en inzamelactie ten voordele van de Ikastolas (ten gunste van het Euskara en van de Baskische cultuur). Dit jaar was de Ikastola Labiaga te Bera aan de beurt. Deze Ikastola heeft een grote schuldenberg, maar de opkomst was zo overweldigend (meer dan 100.000 aanwezigen) dat de toekomst voor de komende jaren gevrijwaard is. Alle politieke partijen hadden een afvaardiging gestuurd, met uitzondering van Inderdaad, altijd dezelfden.
De onderhandelingen tussen PNV en PSE met Batasuna aan de ene kant, en de indirecte contacten tussen regering en ETA aan de andere kant, zouden volgens bepaalde bronnen een voorakkoord hebben opgeleverd. Ik blijf in de voorwaardelijke wijs spreken, omdat een uitschuiver onmiddellijk weer het vuur aan de lont kan steken, en omdat bepaalde bronnen (regimepers) er een politiek spelletje willen van maken.
En toch. De mogelijke vooropgestelde oplossing is absoluut het bespreken waard, alhoewel de eis betreffende de territorialiteit (Zazpiak, Bat! - 7 provincies, 1 Euskal Herria) van ETA (nog) niet wordt ingewilligd.
Als ETA een verklaring verspreidt waarin het definitief het wapengebruik afzweert (dus een stap verder dan het staakt-het-vuren) en als Batasuna gelegaliseerd wordt (dat moet trouwens vόόr maart 2007 om aan de verkiezingen van mei 2007 te kunnen deelnemen), kan de politieke onderhandelingstafel onmiddellijk van start gaan. De twee voornaamste onderwerpen van die onderhandelingen zouden de volgende zijn:
Het recht om zelf te beslissen zou in een nieuw politiek statuut voor Baskenland (onderworpen aan een referendum) opgenomen worden.
De territorialiteitseis, door ETA en de abertzales gesteld, zou omzeild worden door de toekenning van een soort statuut van euroregio die de 3 provincies van Euskadi, Navarra en de 3 Franse provincies zou omvatten. (Hier moet Frankrijk akkoord gaan en voor Navarra moeten de komende verkiezingen afgewacht worden. Als de socialisten er winnen, zijn zij akkoord de formule goed te keuren).
Er wordt gerekend op Arnaldo Otegi om dit bij Batasuna te verdedigen en op Josu Ternera om dit bij ETA te verdedigen. Otegi en alle andere abertzaleleiders willen voorafgaandelijk de garanties dat beschuldigingen (ze zijn op borgtocht vrij) die tegen hen lopende zijn, in geen geval kunnen uitmonden in gevangenisstraffen.
Wat met nog meer omzichtigheid moet benaderd worden, is de opening die gemaakt wordt om de Parot-doctrine (afschaffing van de voorwaarden die leiden tot vervroegde invrijheidstelling, dus langere straf) door het Tribunal Constitucional (Grondwettelijk Hof) nietig te laten verklaren. Ook zou de regering er bij de magistratuur op aangestuurd hebben om de strafmaat meer aan de werkelijkheid aan te passen en om bij twijfel de vrijspraak te vorderen.
De penibele zaak van de Baskische gevangen (foltering, spreiding ) zou geen onderwerp vormen van de onderhandelingen, maar afhangen van formele en directe contacten tussen ETA en de regeringsafgevaardigden. Conditio sine qua non is ook hier het neerleggen van de wapens. Wat wel opvalt, is dat er niet meer gesproken wordt over de ontbinding van ETA.
Tot slot wil ik toch nogmaals wijzen op de voorwaardelijke wijs waarop dit artikel opgesteld werd.
Graag wil ik nog even terugkomen op de manifestatie van Falange op 12.10.2006. Beelden zeggen soms veel meer dan woorden, en daarom wil ik u nog een foto laten zien. Het zal u opvallen met welk soort crapuul we hier te doen hebben. Veel falangisten waren gekleed in militaire uniformen, en enkele droegen zelfs bivakmutsen. Dat naast Spaanse vlag ook het vaandel van Falange meegedragen werd, zal niemand verwonderen. Alsof dat nog niet voldoende was werden ook nazisymbolen meegedragen. Als ik dat zootje ongeregelde bestempel als fascisten is dit niet lukraak gekozen. Provocatie en intimidatie waren niet uit de lucht. Met hun videocameras legden zij de verslaggevers van de pers vast, maar ook verschillende burgers die hun ongenoegen wilden uiten.
De verontwaardiging bij de regeringsleiders van Navarra, de UNP (PP van Navarra) is niet te stuiten. Niet wegens de provocatie en de intimidatie van de falangisten (die worden met rust gelaten), wel tegen de Baskische nationalisten die in hun ogen verantwoordelijk zijn voor de rellen.
Gisteren, 12 oktober 2006, werd dan de Día de la Hispanidad of de Día de la Fiesta Nacional of de Dag van het Spaanse Ras gevierd. Met welk ras we hier te maken hebben, werd al vlug duidelijk in Iruñea-Pamplona. De fascistische Falange had verzamelen geblazen en dat zullen we geweten hebben. Door hun voortdurende provocaties konden incidenten niet vermeden worden.
De elite van het Spaanse ras had een 200 geëxalteerde idioten kunnen verzamelen die een lange mars doorheen Iruñea in het vooruitzicht hadden gesteld. Zij hebben met moeite 200 meter kunnen betogen, van de bushalte tot aan de Plaza Vínculo. Hun leuzen, op pancarte te lezen en uit hun schorre mond te horen, logen er niet om: Vascos hijos de puta (Basken, hoerenkinderen); Presos vascos a la cámara de gas (Baskische gevangenen naar de gaskamer). Ze zongen in koor wachtwoorden tegen Euskal Herria, voor de verdere verspaansing van Navarra, eisten de dood van de regeringsleider, José Luis Rodríguez Zapatero, van Batasunaleider Arnaldo Otegi, van de leider van Aralar Patxi Zabaleta, en van de Etarra Iñaki de Juana Chaos. De talrijke politie beschermde die elite van het Spaanse ras met alle mogelijke middelen, maar moest noodgedwongen de mars na 200 meter opschorten. ¡España Grande! De goden moeten hun getal hebben.
En wie krijgt de schuld van de incidenten? Inderdaad, volgens bepaalde regeringsleiders (uit Navarra waar de PP aan de macht is) was er geen enkele aanleiding om straatgeweld (Kale Borroka) te rechtvaardigen. De jongerenafdeling van de PP, Nuevas Generaciones (NNGG),moet trouwens niet onderdoen voor de Falange. Eén van hun adepten was verantwoordelijk voor de laffe aanval op een Vlaams priester te Madrid (zie bericht Eenheid in gevaar? van 08.10.2006).
Een paar uur later trok een andere betoging door de straten. Zon 4000 betogers eisten zelfbeschikking voor Euskal Herria en fulmineerden tegen het fascisme. Deze betoging verliep zonder incidenten.
De regering van José Luis Rodríguez Zapatero en ETA zouden geheime contacten hebben in Oslo, en dit met medeweten van de Noorse regering. Aan tafel zouden plaatsgenomen hebben Jesús Eguiguren, voorzitter van de PSE (Baskische socialisten), voor de regering en José Antonio Urrutikoetxea Bengoetxea Josu Ternera voor ETA. Het zouden technische onderhandelingen zijn met als uitgangspunt wapens voor gevangenen of vrede voor gevangenen, dus een humaner beleid voor de politieke gevangenen op voorwaarde dat ETA de wapens neerlegt. Als tussenpersoon zou door beide partijen het Centre Henry Dunant for Humanitarian Dialogue uit Genève aangezocht zijn.
Dit is een hoopgevend bericht, maar er wordt getwijfeld aan de deelname van Eguiguren, die eerder zou thuishoren bij de onderhandelingstafel in Euskadi tussen alle Baskische partijen (PP uiteraard niet, die wenst dat er verder gemoord wordt om zo het stemmenaantal op te krikken).
De Noorse regering bevestigd, noch ontkent. De diverse partijen in Spanje blijven een politiek spelletje spelen: er wordt bevestigd en er wordt ontkend.
Gelijktijdig met dit bericht verklaart de Lehendakari Juan José Ibarretxe dat de dialoog met ETA formeel geopend is. Hij onderstreept dat de bevolking moet weten dat de politieke partijen in Euskadi aan het praten zijn. Dit is al zijn tweede optimistische boodschap in 7 dagen. De PP denkt daar uiteraard anders over, maar ik ben niet geneigd hun vuilspuiterij en vergif nogmaals uit de doeken te doen. Alleen dit: zij beweren dat er geen enkele reden is tot tevredenheid omdat ETA op één stap van de overwinning staat, omdat de slachtoffers in de steek gelaten worden, omdat er zal gepraat worden over de rehabilitatie van Batasuna, omdat zelfbeschikking mogelijks op de tafel wordt gelegd. De strategie van de PP bestaat er in de mensen te blijven ophitsen tegen elkaar en de onverdraagzaamheid aan te wakkeren (hier is werk aan de winkel voor ons Centrum met de lange naam en voor de concerten tegen onverdraagzaamheid).
Gelijktijdig met vorige berichten kwam ook volgend bericht in de nieuwsgaring (10.10.2006). Nobelprijswinnaar voor de Vrede, Adolfo Pérez Esquivel, bevestigt dat naar zijn mening ETA al de beslissing genomen heeft om de wapens neer te leggen, maar de onderhandelingsrondes afwacht tot er een oplossing voor de problemen is gevonden. Volgens Esquivel staan we voorlopig nog in het stadium van de minimale eisen, die uiteindelijk in de maximale eisen, en oplossingen ervoor, moeten uitmonden.
Pérez Esquivel is één van de belangrijke internationale figuren die het document "International Declaration to Support the Basque Process" heeft ondertekend.
P.S. De regering van Juan José Ibarretxe staat perplex!
La Sala de lo Civil y Penal del Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (TSJPV) ha decidido abrir la fase de instrucción por un posible delito de desobediencia por la reunión que mantuvieron el lehendakari, Juan José Ibarretxe, y los representantes de Batasuna Arnaldo Otegi, Pernando Barrena y Juan Joxe Petrikorena el pasado 19 de abril.
Gisteren, 11.10.2006, heeft de TSJPV beslist een onderzoek te openen tegen Ibarretxe wegens een mogelijk delict van ongehoorzaamheid.
Wat is dat delict?
Op 19 april 2006 had de Lehendakari een vergadering belegd met de vertegenwoordigers van de verboden partij Batasuna, Arnaldo Otegi, Pernando Barrena en Juan Joxe Petrikorena, in het kader van de nakende vredesonderhandelingen. Die bijeenkomst was een doorn in het oog van het Foro de Ermua, (PP-recuperatieclubje van slachtoffers) die een klacht hadden neergelegd.
De voorzitter van Partido Popular, Mariano Rajoy (foto), is in alle staten omdat de Openbare Aanklager overweegt om de strafmaat voor Iñaki de Juana chaos te verminderen van 96 jaar naar 6 jaar, wegens het zware delict van het schrijven van twee artikelen in een krant. Stel je voor, twee artikelen in een krant laten publiceren en je riskeert een gevangenisstraf van 96 jaar. Zelfs de hoogste magistraten hebben uiteindelijk moeten inzien dat hun strafmaat buiten alle proporties was. Zij hebben evenwel nog niet ingezien dat er geen enkele grond is om ook maar 1 dag strafmaat te eisen.
Rajoy bestempeld de beslissing als uno de los mayores escándalos que se han producido en España en los últimos años (één van de grootste schandalen die zich de laatste jaren in Spanje hebben voorgedaan). Hij spreekt van nationale schande en nationale schaamte.
Hij vergeet er wel bij te vertellen dat het grootste schandaal dat zich in Spanje heeft voorgedaan de leugencampagne was bij de aanslagen in Madrid op 11 maart 2004. Een paar dagen geleden is aan het licht gekomen dat het boorzuur (voor het maken van bommen), gevonden in huizen van Etarras, doelbewust daar door de Guardia Civil gelegd werd om de aanslagen kost wat kost in verband te kunnen brengen met ETA. Dit gebeurde onder het goedkeurend oog van de toenmalige premier Aznar van diezelfde Partido Popular (die door Wilfried Martens opgevrijd werd om voorzitter van de EVP te kunnen blijven). Walgelijk!
De associatie 'España y Libertad' zal vandaag, 10 oktober 2006, een klacht indienen tegen de Federación de Fútbol Catalana en Federación de Fútbol Vasca, alsook tegen de eigenaars van Nou Camp, het stadion van Fútbol Club Barcelona. Zij doen dit op basis van, volgens hen, heel zware inbreuken. Bij verschillende voetbalmatchen vorige zondag zijn anti-Spaanse leuzen gehoord in die voetbalstadiums. Dit moet volgens die nuttige idioten gelijkgesteld worden aan racisme en xenofobie. In een communiqué verklaren die españolistas dat het ongehoord is dat beledigingen tegen vreemdelingen bestraft worden en leuzen tegen Spanje niet. Wat er echt niet door de beugel kan, is dat er plakkaten vertoond werden met de hongerstaker Iñaki de Juana Chaos. Op dit vergrijp, steun aan een politieke gevangene, moet minimum de doodstraf staan, en niet éénmaal, maar meerdere malen
P.S. Intussen heeft Iñaki de Juana na 63 dagen (08 oktober 2006) zijn hongerstaking beëindigd. Er zijn geruchten dat de strafmaat die geëist wordt, zou verminderen van 96 jaar naar 6 jaar. Weten die pipos eigenlijk waarover het gaat? Hebben zij die teksten wel degelijk gelezen? Zelfs 6 jaar is nog altijd buiten proportie! Trouwens wie de teksten gelezen heeft (zie artikel van 03.10.2006, Uitzonderingsrechtbank),zal zich met mij afvragen welk smerig politiek spel hier gespeeld wordt. Feit is dat hij al op 25 oktober 2004 een vrij man moest zijn.
Op 17 september ll. reed een Vlaamse priester, woonachtig in Iparralde en medeoprichter van Flandriatik Ikastolentzat, met een Belgische nummerplaat vanuit Madrid richting Burgos. Bij een wegomlegging ten gevolge van wegwerkzaamheden diende hij even de juiste route te vragen. Op hetzelfde ogenblik passeerde een jongere. Hij was iets ouder dan 20 jaar. Hij zag op de auto van de Vlaming een sticker (zie foto) die wel eens de EENHEID VAN SPANJE IN GEVAAR kon brengen. Het gaat om de sticker die vele jaren geleden werd uitgegeven door het Vlaams steuncomité voor Baskische scholen, Flandriatik Ikastolentzat (Vlaanderen voor de Ikastolas). Op de ene helft staat de Baskische vlag met erboven het woord EUSKADI en beneden het woord VLAANDEREN. Op de andere helft staat een Vlaamse Leeuw met erboven om van te houden en eronder hetzelfde in het Baskisch: maitatzeko. Meteen begon de kerel te roepen op de Vlaming: Jij bent van Herri Batasuna! Jij bent van Herri Batasuna!! en daarbij zwaaide hij met zijn beide vuisten! De jongere raakte door het dolle heen en bij het wegrijden zoefde een dikke kei door de het openstaande rechterraam rakelings voorbij het hoofd van de Vlaming en kwam tegen de binnenkant van de linkerdeur terecht! De man die hem aanviel was hoogstwaarschijnlijk een lezer van de Spaanse desinformatiemedia! Zijn hele jonge leven vernam hij dat alle Basken van ETA zijn. De Vlaming schreef een open brief naar de kranten ABC, El Mundo en La Razón en naar radio COPE van het Spaanse nationaal katholicisme, die elke morgen zijn neofascistisch zaad over de dorre Spaanse akkers strooit.
De situatie van de Baskische politieke gevangenen is de laatste 10 maanden aanzienlijk verslechterd:
1. De politiek van spreiding van gevangenen is toegenomen. Er zijn nu politieke gevangenen geplaatst in gevangenissen waar vroeger nooit politieke gevangenen zaten
2. Gevangenen met ernstige ziektes worden niet vrijgelaten
3. Volgens de wet moesten nu al 160 gevangenen zijn vrijgekomen na ofwel 2/3 van de straf, ofwel 3/4 van de straf, ofwel de volledige straf te hebben uitgezeten. Bijkomende instrumenten (de Parot Doctrine genoemd die toegepast werd op Unia Parot) werden in het leven geroepen: nieuwe beschuldigingen werden gelanceerd, de straffen werden zonder meer verlengd, nieuwe wetten zowel in Spanje als in Frankrijk
5. De elementaire regels van de rechten van de mens worden constant geschonden: verbod om te communiceren, verbod op studie, verbod op het gebruik van het Euskara, verbod op een effectieve en wettelijke verdediging
De alarmbellen rinkelen. Dit heeft niets meer met rechtspraak te maken, wel alles met hypocrisie en chantage. Is het misschien niet hypocriet te ageren tegen de Amerikanen om wat ze in Guantánamo uitrichten en tezelfdertijd ziende blind zijn voor wat er in eigen land gebeurd? Niet alleen ziende blind, maar ook daadwerkelijk uitvoeren. Wat in Spanje gebeurt, is veel erger dan wat de Amerikanen aanrichten. Wetten worden naar eigen goeddunken aangepast door de superdemocraten van de PSOE (socialisten) en de PP (Franco-adepten)
De Spaanse regering misbruikt de zaak Iñaki de Juana Chaos om twee duidelijke boodschappen uit te sturen:
1. Mensen worden nu veroordeeld louter om wat ze zijn en niet meer om wat ze deden, omdat het nu mogelijk geworden is om artificiële beschuldigingen te creëren
2. Dat elke Baskische politieke gevangene die veroordeeld wordt, alles hoop mag opdoeken om ooit nog vrij te komen
Er moet een eind komen aan de systematische verkrachting van de meest elementaire rechten van de meer dan 600 Baskische politieke gevangenen.
Het Forum van Ibaeta, die sociale en syndicalistische organisaties vertegenwoordigd, heeft gisteren de regering Zapatero gewaarschuwd dat zij het vuur aan de lont hebben gestoken met de zaak Iñaki Juana de Chaos. De enige mogelijkheid om de lont uit het kruitvat te trekken, is de vrijlating van de gevangene, die al op 25 oktober 2004 moest vrijgelaten worden.
De vertegenwoordigers van het Forum van Ibaeta, Mati Iturralde (LAB), Alazne Alonso (ELA) en Juan Mari Olano, maakten de gezondheidstoestand van Iñaki de Juana bekend: totale verzwakking, gewichtsverlies van 25 kg in 2 maanden, stap voor stap dichter bij de dood. De gedwongen voeding die men sedert een paar dagen toepast, lost niets op. Het vertraagt alleen de uitzichtloze situatie die nu al 60 dagen duurt. Men wil hem kost wat kost oplappen, om dan op 27 oktober 2006 een zombie voor de Audiencia Nacional te dagen. Als hij dan zijn straf van 96 jaar gekregen heeft (twijfel maar niet aan het vonnis), zullen ze hem dumpen in de cel en laten creperen.
De uitzonderingsrechtbank, Audiencia Nacional, heeft de toestemming verleend om Inaki De Juana Chaos over te brengen naar een hospitaal dat meer geschikt is om zijn gezondheidstoestand te evalueren en op te volgen. Hij verblijft nu in het hospitaal Punta de Europa te Algeciras, eigenlijk een ziekenboeg van de gevangenis. De toestand van De Juana is kritiek te noemen en nu wil men alle mogelijke medische middelen aanwenden om hem er bovenop te helpen. Heeft de Audiencia Nacional dan toch een hart? Niet te hard van stapel lopen. Ze willen hem alleen wat oplappen omdat hij op 27 oktober 2006 moet verschijnen voor diezelfde Audiencia Nacional.
En un escrito presentado hoy en este tribunal, el fiscal afirma que los últimos informes médicos sobre Iñaki de Juana, en huelga de hambre desde el 7 de agosto,indican "un elevado riesgo para su vida a corto plazo", por lo que considera imprescindible una "atención sanitaria adecuada" que "garantice su presencia en la celebración del juicio previsto para el próximo día 27.
Intussen wordt hij wel al twee jaar in preventieve hechtenis gehouden (hij moest vrijkomen op 24 oktober 2004, maar alleen de democraten in Spanje zijn in staat zoiets uit te dokteren). Waarvan wordt hij nu beschuldigd? Hij heeft twee opinieartikels laten verschijnen in de krant Gara. Dit wordt, om hem te kunnen vasthouden, uitgelegd als samenwerking met ETA en bedreigingen, waarvoor hij al eens gestraft werd.
Oordeel zelf en lees de twee artikels waarvan sprake:
Een professor in de Rechten uit het Instituto de Secundaria de Málaga, Manuel F. Trillo, heeft zich tot Amnesty International gewend om hen te vragen Inaki de Juana Chaos, die vandaag aan zijn 57ste dag hongerstaking toe is, te erkennen als preso de conciencia (gewetensgevangene). Hij onderstreept dat de situatie van De Juana een verkrachting is van de rechtszekerheid, één van de basissen van de samenleving. Hij geeft aan dat het nieuwe cursusjaar is begonnen, en dat hij niet weet op welke manier hij dit aspect van de rechtstaat aan zijn studenten moet uitleggen. Hij levert ook zware kritiek op de Spaanse minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar (zie foto), die een tijd geleden verklaarde dat misdrijven moesten uitgevonden worden om De Juana en andere Baskische gevangenen in de gevangenis te houden, zelfs als hun straf er op zit. Wat dus ook gebeurde. Hij verklaart: Het is bijzonder gevaarlijk omdat de juridische zekerheid totaal ondergraven wordt, en ik verzeker u dat de rechtspraak die hier toegepast wordt alleen zijn gelijke kent in de rechtspraak die de nazis of de sovjets hanteerden. Er worden misdrijven gecreëerd in functie van wat de regering wil.
12 oktober is de Día de la Hispanidad en de Día de la Guardia Civil.
Een aantal burgers uit Iruñea-Pamplona heeft op die dag opgeroepen voor een manifestatie onder het motto: Frente a los fascistas de ayer y de hoy. Euskal Herriak autodeterminazioa (Tegen de fascisten van gisteren en van vandaag. Euskal Herria zelfbeschikking).
Zij nemen het niet dat hun straten bevuild worden door de laarzen van de Falange, die deze dag aangrijpen om de españolidad (apologie van het Spaanse imperialisme) te verheerlijken. Een Spaans imperialisme waarvan ook Navarra nu nog de gevolgen draagt. Hun koninkrijk werd manu militare ingelijfd na de slag van Noain (1512).
Onder de promotoren van de manifestatie vermelden wij: vertegenwoordigers van de slachtoffer van de represailles na 1936, vrienden van Germán Rodríguez, door de politie neergeschoten op de Sanfermines van 1978, familieleden van Angel Berrueta, vertegenwoordigers van ex-politieke gevangenen en volksbewegingen.
Wie een groot belang heeft in het blijven duren van het Spaans-Baskisch probleem zijn de bedrijven die zich met veiligheid bezighouden, die lijfwachten leveren aan bedreigde personen en aan de regering. Laten we duidelijk zijn: er werden vroeger personen bedreigd, maar ook niet-bedreigde personen deden een beroep op lijfwachten om hun status hoog te houden. Het was tenslotte toch de belastingsbetaler die ervoor moest opdraaien. En als je, zeker als PP-er, kan uitpakken met een lijfwacht, dan ben je een halfgod.
Mayor Oreja (foto) spande ooit een rechtszaak aan tegen Xabier Arzallus toen die beweerde dat de familie van Mayor Oreja, Minister van Binnenlandse Zaken in de eerste PP-regering van Aznar, grote economische belangen had in de beveiligingssector. De rechtbank gaf het gelijk aan Arzallus. De familie Mayor Oreja heeft belangrijke economische belangen in Eulen Seguridad-Protec SA. Jaime Mayor Oreja is dan ook één van de radicaalste politici wat betreft de aanpak van de Basken. Het is niet erg koosjer dat zijn broer José María Mayor Oreja bestuurslid is van voornoemde firma, terwijl Rajoy en zijn opvolgers gebruik maakten en nog maken van de diensten van voornoemde bedrijven en dit voor miljoenen euros. Hierover werd in de nationale pers (bijna) niet gerept, maar de Basken hebben het wel gelezen (en wisten het trouwens al). Alhoewel ETA sedert mei 2003 geen dodelijke slachtoffers meer gemaakt heeft, blijven die lijfwachten nog altijd bestaan.
Sábado, 30 de septiembre de 2006
De las más de 5.000 personas que tienen asignada protección en España, alrededor de 1.200 viven en Euskadi. La mayoría son concejales del PP y PSOE. Este elevado número de amenazados provocó que a los policías, guardias civiles y ertzainas que prestan labores de escolta se tuvieran que sumar otros profesionales de la empresa privada. Según fuentes del sector, en el País Vasco trabajan 1.800 escoltas privados y otros 750 lo hacen en Navarra. Cada protegido lleva, al menos, dos guardaespaldas. (Uit "El Correo Digital" van 30.09.2006)
Vrije vertaling
Van de 5.000 personen die bescherming krijgen in Spanje, leven er zon 1.200 in Euskadi. Het merendeel zijn gemeenteraadsleden van PP en PSOE. Dit aantal is te hoog om alleen door politie, Guardia Civil en Ertzaintza te laten beschermen, dus moeten er professionelen uit privé-bedrijven bijspringen. Volgens bronnen uit de sector werken in Euskadi 1800 privé-lijfwachten en nog eens 750 in Navarra. Iedere beschermeling krijgt tenminste 2 lijfwachten.
Vorige maand, augustus 2006, werd in het dorpje Ibarra, bij Tolosa in de provincie Gipuzkoa een vreselijke ontdekking gedaan. Hoewel de partij (Herri) Batasuna door de Spaanse democraten buiten de wet werd gesteld, wist de Spaanse krant Gaceta de los Negocios te achterhalen dat er in het gemeentehuis nog steeds een deur is waarop het plaatje met de huiveringwekkende letters HB staat !!!
De PNV-burgemeester, Chelo Romeo, diende nu voor de onderzoeksrechter te verschijnen om te verklaren of de vermaledijde partij een lokaal ter beschikking had, want illegaal is illegaal!
Romeo diende zich hiervoor naar Madrid te begeven en wel naar het Hooggerechtshof, want een deur met een plaatje HB erop hoort onder terrorisme!!!
Een paar weken voor de seniele Franco er het bloedige bijltje bij neerlegde, zag hij de kans schoon om nog eens 5 tegenstanders tegen de muur te zetten. Zijn palmares met gruweldaden droop van het bloed. Het terrorisme van de dictatuur (as van het kwaad) werd op dat ogenblik nog omhelst door de US, omdat ze in het fascistische Spanje geld geroken hadden en er basissen mochten installeren.
Vandaag, exact 31 jaar geleden op 27 september 1975, werden de Etarras Jon Paredes Txiki en Angel Otaegi geliquideerd, samen met 3 leden van FRAP (Frente Revolucionario Antifascista y Patriótico), Xose Humberto Baena, Ramón García Sanz en Xose Lois Bravo. Hun misdaad? Het bestrijden van het fascisme van Franco. Ditmaal werd niet de garrote (de wurgpaal), maar de executiepaal bovengehaald.
Los rosales que mi patio tiene poquito a poquito floreciendo están si la noche asesina a una rosa al alba se abren otras pocas más y en la lluvia sangrante la savia que a futuras rosas color les dará
Iñaki de Juana heeft zowel mondeling als schriftelijk te kennen gegeven dat hij weigert onder dwang gevoed te worden.
Er bestaan internationale akkoorden zoals de Verklaring van Malta van de World Medical Association van november 1991 (geratificeerd door Spanje in 1992) en de Verklaring van Tokio in 1975 van dezelfde organisatie. Die verklaringen verbieden de geneesheren om personen te voeden onder dwang, personen die uit eigen wil besloten hebben niet meer te eten als vorm van protest.
Verklaring van Malta.
Artikel 3 zegt letterlijk: Geneesheren of ander verzorgend personeel mogen geen dwang uitoefenen op personen die in hongerstaking zijn om op die manier die staking te verhinderen. De aandacht of de behandeling mag niet geconditioneerd zijn in functie van de beëindiging van de hongerstaking.
Artikel 6 voegt er aan toe: om het even welke toegepaste behandeling moet het akkoord van de betrokkene inhouden.
Verklaring van Tokio.
Artikel 5 poneert: In het geval een gevangene weigert voedsel tot zich te nemen en de geneesheer kan vaststellen dat de gevangene er zich rationeel van bewust is wat de gevolgen voor zijn gezondheid kunnen zijn, mag geen artificieel voedsel worden toegediend. De toestand van rationeel bewustzijn moet door een onafhankelijke geneesheer bevestigd worden. De geneesheer heeft in degelijke gevallen alleen de taak de persoon in kwestie er op te wijzen wat de gevolgen kunnen zijn.
Verslaggevers van de UNO hebben in een communiqué van 09.02.2006 verklaard dat de technieken van gedwongen voeding bij gevangenen gelijkgesteld moeten worden met marteling en foltering.
De doctrine van strafverlenging (het vonnis 197/2006) , toegepast op Inaki de Juana Chaos, wordt onverdroten verder toegepast. Vorige vrijdag kwamen Peio Etxeberria en Koldo Hermosa aan de beurt, gisteren 25 september 2006 was het de beurt aan Kandido Zubikarai en Jon Agirre (die eigenlijk al 10 jaar geleden moest vrijkomen). In totaal zijn er nu 12 gevangenen die hun straf met ettelijke jaren verlengd zien.
Rechtstaat op krukken
De 65-jarige Jon Agirre Agiriano, die nu dus ook aan de beurt kwam, verblijft al meer dan 25 jaar in de cel. Zijn gezondheidstoestand is zeer ernstig: hij heeft zware problemen met de ruggengraat en met de heupen, heeft suikerziekte en lijdt aan hypertensie. De man is doodziek! Hij kan niet meer gaan zonder krukken. En toch wordt artikel 92 (vervroegde invrijheidstelling of ten minste het regime van de 3de graad wegens ernstige ziekte) op hem niet toegepast. Tien jaar heeft hij, in Málaga, in een afzonderingscel doorgebracht. Daarna werd hij overgeplaatst naar Logroño, waar hij onlangs, wegens ondraaglijke pijnen, overgebracht werd naar een infirmerie in Langraiz, waar hij nu verblijft. Zelfs bij de overbrenging naar de infirmerie werden hem krukken geweigerd. Al geruime tijd moet hij het zonder bezoek stellen, omdat hij de trappen niet afkan zonder krukken (die hem geweigerd worden!) Dag in, dag uit moet hij op zijn brits blijven liggen. ¿ESPAÑA GRANDE? De Führer van de doodseskaders GAL, een ex-generaal van de Guardia Civil, kwam na 5 jaar vrij, omdat hij hoofdpijn had...Nu ja, hij had wat gezondheidsproblemen.
Op 17.12.2005 manifesteerden meer dan duizend personen in Arraste voor de vrijlating van Agirre. Er waren afvaardigingen uit diverse groeperingen: PNV, EA, Batasuna, EB, Aralar, ANV, Zutik, ELA, LAB, CCOO, EHNE, ESK, Segi, Askatasuna, Etxerat, IA, Gazte Asanblada, Herri Anitza, platformen ter ondersteuning van gevangenen, de commissie Maritxu Kajoi, Santamas Komisiñua en sportgroeperingen. Vergeefs. De Spaanse democratie blijft haat zaaien en hitst de gemoederen op.
Vandaag start de 51ste dag van de hongerstaking van Iñaki de Juana Chaos. Op 19 september 2006 werd hij overgebracht naar het hospitaal Punta Europa van Algeciras. Niettegenstaande zijn weigering werd hij op last van de Audiencia Nacional bij decreet verplicht gevoed. Aangezien Iñaki de Juana bijzonder consequent is, werd er niets beter op gevonden dan hem 24 uur lang aan handen en voeten vast te binden. Hij weigerde dat hem intraveneus kalium werd toegediend. Toen hij het niet meer kon harden, vroeg hij losgemaakt te worden. Hij zou de dokters hun werk laten doen, maar wilde alleen bloedserum ingespoten krijgen. Hoe zal dit aflopen?
