Vandaag 31 juli is het precies dertien jaar geleden dat vakantienemend België grondig door elkaar werd geschud.
Op 31 juli overleed Koning Boudewijn plots in zijn vakantieverblijf te Motril, in het Zuiden van Spanje. Hij bezweek aan een hartstilstand op het moment dat het Koningspaar met vakantie was. * Een stukje geschiedenis :
1950 Op 22 juli keerde Koning Leopold III samen met Prins Boudewijn en Prins Albert terug naar België. Op 1 augustus van dat jaar verzocht de Koning de Regering en het Parlement een wet goed te keuren die zijn macht overdroeg op zijn zoon, Prins Boudewijn, Hertog van Brabant, die op 11 augustus 1950 de titel Koninklijke Prins bekwam.
1951 Op 17 juli legde de Koninklijke Prins de grondwettelijke eed af en werd de vijfde Koning der Belgen.
* Zelf heb ik in feite maar één koning gekend, 42 jaar heeft hij geregeerd over België, op 21 jarige leeftijd en in moeilijke omstandigheden en woelige tijden werd hij "Koning der Belgen".
één oogje open om te zien wat ik nu weer van plan was
't is niks, ze staat daar weer met haar fototoestelleke...
ik had nog een bordje met "Niet storen" moeten hebben
toch wel een héél geruste ziel hé !!!
Deze fotosessie is in een tijdspanne van één kwartier genomen, en ze heeft daar nog zeker een uur gelegen, men moet maar een katje zijn dat Nefri heet )
Fleurtje en ik bedanken haar "meter" Viva en de tantes Laathi en Mare voor de suikerbonen en de geboortekaartjes...
Fleurtje, Fagmar
van Proud Beauties
geboren te Hamont-Achel
op 22 april 2006
Foto: Viva
"Fleur"
is de naam die wij voor haar kozen Voor een hondenmeisje nog zo klein Zij geurt naar lelietjes en rozen één en al gratie en oh, zo fijn
In Nefri vond zij een echt vriendinnetje Ze dartelen vrolijk in het rond Toch doet ze lekker haar eigen zinnetje En maakt het soms een beetje bont
Ze is schattig en speciaal Zij brengt vreugde in ieders hart En zij is lief voor allemaal Want ons Fleurtje is echt apart
Dit gedichtje, dat Viva samen met Mare maakte, staat op haar geboortekaartje want als meter van Fleurtje was het haar taak om voor de kaartjes en de doopsuiker te zorgen!
Ik heb een vraagje aan de planten- en bloemenkenners onder de bloggertjes en bezoekers.
Welke bloem of plant is dit? Carina en ik hadden een stekje van iemand gekregen, dat in een pot gezet en "we zullen wel zien wat er groeit en bloeit", dat is nu een paar maanden geleden en ondertussen braaf water gegeven gegeven en het groeide en er komen nu rare, precies stekelige bollen in, oranjerood, fotoke genomen en het resultaat zien jullie hieronder, kan er mij iemand zeggen wat het is, bloem, plant, "onkruid" ???
Zondagavond trokken Viva en ik erop uit om foto's van Fleurtje te maken, want zoals jullie ondertussen al wel weten is Viva haar meter. Viva en de tantes Laathi en Mare zorgen samen voor de geboortekaartjes, de doopsuiker ligt al klaar ). We gingen naar Tongerlo (alle uitvluchten zijn goed om gezellig samen te komen) naar het Torenhof, vlak over de abdij van Tongerlo, die we ook een bezoekje brachten. Eerst lekker gegeten en daarna maakten we mooie foto's. Het was weer even "genieten"...
Wat gaat het vlug, deze foto's heb ik gisteren genomen, Fleurtje is al een heel juffertje geworden en Nefri ook. Ze woont nu al twee weken hier en Nefri zes weken, ik zou ze geen van twee nog kunnen missen...
Wat zouden die twee elkaar te vertellen hebben ???
Schijnt een geheimpje tussen hen te zijn ) (misschien zoiets als: " Kwispeltje als ik nog een beetje groter ben kan ik het helemaal in je oor fluisteren...")
Ziehier het absoluut ongelooflijk doch waar gebeurd verhaal van een sultan der Indiën die in al zijn dromen geplaagd werd door de aanwezigheid van een klein meisje dat door de tijd aan het reizen was.
De sultan sliep niet meer, steeds heviger wordende angstaanvallen weerhielden hem om zich bezig te houden met staatszaken.
Om zijn ziekte te genezen moest men het kind in het land der dromen gaan zoeken, dus begon een onbekend ingenieur in het jaar 1900 aan de constructie van een olifant die door de tijd kon reizen.
Enkele maanden later ging de sultan aan boord met een deel van zijn hofhouding op zoek naar de kleine reuzin die, in de loop van de nachtmerries, veranderd was in een marionet van bijna vijf meter hoog.
De reis werd erg zwaar. De bemanning werd geleid door één aanwijzing: de reuzin was dol op naaiwerk. Ze hield er bijvoorbeeld van om voertuigen op het asfalt, boten op de kaaien, treinen op de rails en soms enveloppen op de brievenbussen te naaien.
Het zweet van de bemanning bewoog de olifant voort. En vreemd, zoals enkel een liefdesverhaal vreemd kan zijn, voelde de olifant de behoefte om het meisje te ontmoeten en op blije momenten ontlastte hij zich van honderden levende vogels die in de hemel verdwenen, vergezeld van een vrolijk trompetgeluid.