2002 km door België en Nederland Welkom op de webblog van Luc Decanters Fietstocht 2008
24-08-2008
Het wonder is geschied... ik kan met mijn pocket pc op het net!
Ja, je leest het goed in het titeltje: sinds deze morgen kan ik met mijn pocket pc (mijn blog middel vanuit mijn tent - of hoe moderne technologie te paren met een primitieve levenswijze) op het net. Yumper Luc besloot toch nog eventjes de gegevens van telenet te raadplegen en je raadt het nooit: ik voerde helemaal de verkeerde dingen in. Hoe is 't mogelijk. Ik moest nu één klein dingetje invullen en daar ging hij, het net op gevlogen. Ik kon hem net nog terugvangen.
Vanavond kijk ik wel nog even wat die grap me zal kosten. Volgens de kostprijs zal je in deze dikke drie weken ofwel ieder jaar, iedere maand, iedere week, om de twee dagen of alle dagen een bijdrage mogen verwachten. Op de foto heb ik me met het ding, weliswaar de ommezijde, door mezelf laten fotograferen in onze badkamer. Ik heb al een hele verzameling dergelijke foto's want daar hangt de enige voldoende grote spiegel voor zelffotografie met het fotograferend toestel in de hand.
Soit, vandaag was het rustdag. Zowel qua voorbereiding (klussen die nog moeten gedaan worden, mails afwerken, mensen opbellen, enz...) als qua training. Al is wat gaan fietsen niet lastig, 't zou anders jammer zijn voor mijn kuiten. Morgen beginnen we aan het duo verjaardagen die ons nog scheiden van mijn vertrek: morgen Lotte (de enige dochter die nog thuis woont) en Marij (mijn enige vrouw, die ook nog thuis woont). Zware vieringen dus en tijd vrij houden om leuke dingen te doen. De rest van de voorbereidingen zal dus in mijn 'spare time' moeten gebeuren, wil ik woensdag op tijd kunnen vertrekken. Ik voorzie rond 9.00 u, wat normaal een klein uurtje later is dan ik normaal op camping vertrek. Hoewel ik hier mijn huis 's morgens niet eerst moet afbreken, ga ik toch later weg. 't Zal wel iets met afscheid nemen te maken hebben. Ik ben daar niet goed in.
Ik ga vanavond nog eventjes bij 't vrouwke zitten. kwestie van mij onmisbaar te maken als ik terugkom. of meer heimweemomenten op tocht te kennen. Wie zal het zeggen.
Na een grondige inspectie van de fietsenmaker Dupont, blijkt - buiten een kleine hapering in mijn achterrem - mijn stalen ros in orde te zijn voor vertrek. Bedoeling is dat we - op kaart 2002 - in de praktijk 2500 km afleggen in een kleine maand tijd. Geen unieke of grandioze prestatie, wél als je weet dat ik twee jaen geleden nog op pad was met een handbike (zie blog op seniorennet aldaar) én dat we intussen fel boven de vijftig uitstijgen. We zullen zien of we dit jaar zonder kramp-vakantiedagen de tocht kunnen voltooien.
In ieder geval zijn we er klaar voor... denk ik. De klusjes - de onvermijdelijke lijst met klusjes die je nog moet gedaan hebben om te kunnen vertrekken of die je partner als 'voorwaarde' stelt om te mogen vertrekken - verminderen zienderogen en de goesting en spanning stijgt. Ook een vreemd gevoel van 'eenzaamheid', 'bevreemdheid' - ik kan het niet direct bevatten of benoemen - heeft me weer te pakken. Vreemd, raar, curieus... 's Nachts zie ik beelden van de eerste kilometers 'vrijheid' en van de eerste nachten 'eenzaamheid'. Tegenstellingen, maar dan ervaar ik het genot van het fietsen, van het ontdekken van vreemde landschappen, van 'niet weten wat achter de volgende bocht komt', van 'hoe zullen we hier ontvangen worden', 'prettig, dat contact met de buur op de trekkersweide', enz... allemaal ingrediënten die het geheel zo aantrekkenijk maken, je zo'n kick geven. En dan uiteraard de sportieve prestatie. Vooraf - tijdens de voorbereiding - wil je die vergroten, als je bezig bent besef je dan hoe dwaas je was tijdens de voorbereiding. Ik denk dat ik wijs ben omgesprongen met het aantal kilometers. Denk ik... Hoop ik...
In ieder geval, ik ben er klaar voor en mijn gezin lijkt er klaar voor. Lotte combineert nog altijd studeren en examineren met werken, petje af daarvoor. Dat heb ik nooit moeten doen. Ik hoop dat ze succes met de studies heeft. Marij krijgt ook goesting om er eens een weekje op uit te trekken. Mochten er onder de lezers mensen zijn die een appartementje aan zee vrij hebben, contacteer mij of haar even. Ze zou een gat in de lucht springen, mocht ze de tweede week van september ook eens kunnen uitluchten. Yump kan een maandje zonder mij, de adviesraad voorziet zelf in haar behoeften, vrienden en kennissen zijn geïnformeerd (Hallo, Johan), en wat er allemaal nog moet gebeuren is gebeurd, denk ik. En ook, wat ik allemaal laat liggen. Deze vakantie was er een van het hektische type, vol actie, vol spanning, weinig rust (voor een gepensioneerde wel te verstaan). Ik kwam in de verleiding om me gestresseerd te voelen. Maar ik heb jaren geleden besloten stress uit mijn leven te bannen. Vroeger was dit makkelijker met al de pijn, nu ik me weer gezond voel lijkt me dit moeilijker. Al zal ik me er niet gestresseerd om voelen. Ook in ons land kan men ongestresseerd leven... nietwaar Gundy?
Beste lezer, dit bericht is opgesteld vanuit mijn vast PC op mijn bureautje. De pocketpc, waarmee ik op fietstocht ga, en waarmee ik nieuws heet van de naald zal brengen 's avonds vanuit mijn tent is een fantastisch toestel. Als hij doet wat hij moet doen, en dat doet hij alsnog niet! Mocht iemand onder jullie ervaring hebben om een HP Ipaq 6500 serie toestel op internet te laten gaan, laat het me dan weten. Weet wel, het vertrek op fietstocht is nu binnen de week . Zaterdagmorgen proberen we het in ieder geval eens bij de verkoper van dat ding.
Intussen wordt serieus bagage gepakt in de vijf tassen die ik meeneem op mijn fietsje. Deze namiddag neem ik trouwens mijn fiets onder handen. Er moeten een aantal zaken gedaan worden, zoals voor en achterband gewisseld, uitstekende vijzen van mijn voordrager afgeslepen, de pionnen kuisen. Nee, niet de fiets kuisen, want die mag niet te proper ogen.
Wat is later. de dag erna, de eeuw erna? In ieder geval is het in dit geval de dag erna, ik betwijfel of een eeuw erna nog enig effiect zou gehad hebben. Stel je voor, je zit in een era, waar je afstanden digeitaal en - ik weet niet hoe - in een mum van tijd kan afleggen, dan zal fietsen waarschijnlijk afgedaan hebben als 'insain'. Maar ik voel me zo, niet normaal, waar wel goed bij verstand, goed bij de tijd en vooral, evenwichtig.
De foto's getuigen van een gedreven voorbereiding. alhoewel... gedreven is veel gezegd. Als het maar niet leidt tot onbezonnen tekortkomingen...
Ook dit jaar probeer ik er weer tegenaan te gaan. Opnieuw met een gewone fiets. Hierboven vindt u mijn gedetailleerd programma. Uiteraard kan daarvan afgeweken worden wegens vermoeidheid, technische problemen of geen goesting. Je zult alles wel horen op de gepaste dag, de gepaste tijd en op de gepaste manier. Is dit een ernstige blog? Neen. Of misschien toch wel! Als je met de voeten wilt spelen van degene die typt, is alles toegelaten. En tot nu toe typt Esli .
Vandaar vele groeten, tot ons eigen schrijfsel vanaf 21 augustus 2008.