- deze straat zich bevindt tussen de Kloosterstraat en de Sint-Michielskaai.
- de opening gebeurde in 1842.
- de naam arsenaal afgeleid is van het Arabisch "dâr-sinâa" "huis waar iets gemaakt wordt".
- het een gebouw is waar wapens en munitie geproduceerd, gerepareerd en/of uitgegeven werden.
P.S. : bijkomende gegevens van onze medewerker en freelancer Frits Schetsken :
DE DAG DAT CHASSÉ ONTPLOFTE Nabij de Arsenaalstraat zijn er liefst drie krijgsarsenalen – wapenopslagplaatsen – opgericht en weer afgebroken. Het eerste in 1803 door Napoleon Bonaparte nabij zijn scheepswerven. Zijn opvolger koning Willem I der Verenigde Nederlanden laat in 1824 het tweede inrichten en het derde komt er in 1838 op initiatief van de nieuwe Belgische staat. Dat houdt het uit tot 1869, wanneer het onder de sloophamer uit ons stadsbeeld verdwijnt.
Op dat tweede, ‘Nederlandse’, arsenaal wordt op 27 oktober 1830 een ware raid uitgevoerd door een groep Belgische vrijheidsstrijders – ‘rebellen !’ zou luitenant-generaal David Chassé ons verbeteren. Hij voerde het bevel over het Hollandse garnizoen in het Zuidkasteel en had het graag rustig gehouden. Maar dit ging hem te ver en hij gaf bevel tot een bombardement op het arsenaal, waarbij zowel vanuit de citadel als vanaf de Schelde door een vlooteskader werd gevuurd. Het Sint-Andrieskwartier kreeg het hard te verduren, heel de Kloosterstraat én het arsenaal brandde af. Er werd nog lang gesproken over deze afschuwelijke Hollandse daad, maar vandaag gaan de deuren van een herbouwde Kloosterstraat weer breeduit open voor onze noorderburen.
- deze straat gelegen is tussen de Lange Gasthuisstraat en de Oude Vaartplaats.
- het westelijk gedeelte geopend werd in 1552 door Gilbert Van Schoonbeke, op de gronden van het voormalig hotel der familie "Marcke d'Arenberg", eigendom dat aangekocht werd op 18.6.1551 door Joost van den Steene, vandaar de naam van de straat.
- het oostelijk deel door het stadsbestuur op de "gasthuisgronden" geopend werd en oorspronkelijk de naam kreeg van Florisstraat.
- de belangrijkste gebouwen in de straat gelegen zijn aan het nr 17, nl de 17° eeuwse woning sedert 161³9 in bezit van Jan Breughel.
- het gebouw ontworpen werd door Joseph Hertogs,, en beschermd is door de Vlaamse Executieve dd. 10.7.1984.
en aan het nr 12 het gebouw van de NV Bunge.
- in de straat zich ook het Echt Antwaarps theather bevindt
en recht tegenover het gebouw NV Bunge,
DE ARENBERGSCHOUWBURG
(alle foto's zijn eigendom van Alfons Van Camp, auteur van dit blog)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
P.S. : bijkomende gegevens van onze medeweker en freelancer Frits Schetsken :
Arenbergstraat Nr.21 - BUNGE & CIE In 1818 komen Johann Bunge en zijn vier jaar oudere vrouw Juliana vanuit het Duitse Nordrhein-Westfalen naar Amsterdam om er een handelsmaatschappij voor im- en export te beginnen, waarbij het vooral om graan zal draaien. Hun in Amsterdam geboren zoon Carl Gustav sticht in 1850 een Antwerps filiaal van het familiebedrijf, trouwt hier in 1841 met Laura Fallenstein uit Düsseldorf en gaat wonen in de Rue du Robinet 23 naast de Warande - vandaag is die Kraanstraat de Prins Albertlei naast het Koning Albertpark. Dat wordt ook de buurt waar veel Duitsers gaan wonen, die in de 19de eeuw een groot deel van de Antwerpse economie in handen hebben via hun banken en bedrijven.
Het zullen de zonen van Carl en Laura zijn, die de handelsmaatschappij tot een internationale speler uitbouwen. Oudste zoon Ernest trekt in 1884 naar Buenos Aires, waar samen met telgen uit de familie Born de Zuid-Amerikaanse tak Bunge y Born wordt opgezet. Dankzij import van Argentijns graan wordt Bunge een van de belangrijkste graanhandelaars van Antwerpen.
Carls enkele jaren jongere broer Edouard is vanaf 1879 al mee actief in het Antwerpse bedrijf. Hij wordt uitgezonden naar de Verenigde Staten, Latijns-Amerika, Afrika en het Verre Oosten, met name Maleisië. Overal richt hij handelshuizen en transportbedrijven op, sticht industriële ondernemingen en veefokkerijen, legt plantages aan en stampt financiële kantoren uit de grond. Op 15 mei 1886 trouwt hij op zijn 34ste met de 22-jarige Marie Sophie Karcher, dochter van een Duitse wolhandelaar die zich in het Franse Le Havre heeft gevestigd. Ze gaan ze in de Maria-Theresialei 21 wonen, ook nabij een park dus, ditmaal het Antwerpse stadspark.
Edouard is een van de financiers van koning Leopold II bij de exploitatie van Belgisch Congo. Voor deze vorst zet hij handelsbetrekkingen op tussen België en de Onafhankelijke Congostaat rond ivoor, rubber, koffie en cacao. Daardoor wordt Antwerpen leider op de wereldmarkt voor ivoor en zal het later ook een eersterangs rol spelen bij de handel in rubber.
Tussen 1908 en 1910 wordt er voor de firma Bunge & Cie een enorm nieuw kantoorgebouw neergezet door het architectenduo Emile Vereecken en Max Winders. Het strekt zich uit van de Arenbergstraat via de Sint-Maartenstraat tot op de Graanmarkt, waar het aansluit op een tezelfdertijd gebouwd bankgebouw van de Banque de l’Union Anversoise, waarvan Edouard ook bestuursvoorzitter is (zie ook onder ’Graanmarkt’). Terwijl dat bankgebouw aan de Graanmarkt pronkt met statige Ionische halfzuilen – met de dubbele krul bovenaan – wordt de ingang van de handelsfirma op de hoek van de Arenbergstraat en de Sint-Maartenstraat geflankeerd door twee Korinthische halfzuilen – met Acanthusbladeren. Boven de toegang hetzelfde smeedwerkpatroon als bij de bank, hier met de letters B-C, Bunge & Cie. Oorspronkelijk was deze ingang zoals die van de bank bekroond door een koepel, maar die is in 1972-’73 verwijderd. Op de hoek met de Graanmarkt zie je nog wel een wereldbol en tegen de hele gevel de Hermesstaf van de Griekse god van de handel. Vandaag huizen hier diverse firma’s, onder andere het Antwerpse kantoor van modeketen Essentiel.
De Eerste Wereldoorlog is een moeilijke periode voor de vele Duitse ondernemers in de Scheldestad. Om duidelijk te maken dat zij trouw blijven aan België en niet willen collaboreren met de Duitse bezetter, besluiten ze gezamenlijk om voortaan Frans te spreken en niet langer het Duits te gebruiken. Edouard Bunge moet na de oorlog wel zijn bank verkopen aan de Société Génerale, maar kan in 1914 toch nog rustig verhuizen naar een kasteel op het 300 ha grote domein Oude Gracht in de Kapelse wijk Hoogboom. Daar wordt tijdens die oorlog het Centrum voor Hulpverlening aan de Bevolking gehuisvest. Edouard Bunge is dan voorzitter van het Nationaal Comité voor Hulp en Voeding. In de Tweede Wereldoorlog is dat kasteel beschadigd en nadien afgebroken.
Bunge is niet enkel uit op winst, er wordt ook geld gestoken in een Fondatie Bunge, waarmee in 1926 een sectie koloniale handel wordt opgericht aan Koloniale Hogeschool aan de Middelheimlaan. En wanneer Edouard ernstig ziek wordt, leidt dat tot het oprichten van het Instituut Bunge voor chirurgisch en medische onderzoek, later opgenomen binnen de Antwerpse universiteit.
Na Edouards dood op 28 november 1927 in zijn kasteel in Kapellen, komt de leiding van het Antwerpse bedrijf in handen van Willy Friling, later de grote man van de plantage-onderneming Sipef, een op Euronext-Brussel genoteerde agro-industriële vennootschap, gespecialiseerd in tropische plantages waar vooral palmolie wordt gewonnen, naast rubber en thee.
Maar het bedrijf Bunge bestaat ook nog altijd, met een hoofdkantoor in White Plains (New York), geregistreerd sinds 1994 op de Bermuda’s en in 2001 op de New York Stock Exchange als Bunge Limited aanwezig. Het bedrijf wordt niet langer geleid door een nazaat van de familie Bunge, maar het grootste deel van de aandelen van deze agro-industriële wereldspeler is nog altijd in handen van de families Hirsch, Bunge, Born, Engels en De La Tour – waarvan een deel duidelijk met Antwerpse roots.
- deze lei loopt van de Kasteelpleinstraat tot aan de Bolivarplaats.
- zij het zuidelijke deel uitmaakt van de leien, die aangelegd werd in 1875 op de gronden van het ca 1864 afgebroken Zuidkasteel.
- ze vroeger de "Zuiderlei" werd genoemd en in 1919 de huidige benaming kreeg naar aanleiding van de Wereldoorlog I waar Amerika een grote rol speelde.
- aan het nr 38 het "Onze-Lieve-Vrouw-Instituut" is gevestigd en aan het nr 165 de kerk Sint-Michiel.
(Beide foto's zijn eigendom van Kris Vandevorst - Vlaamse Gemeenschap)
Ik ben een gepensioneerde Hoofdinspecteur van eerste klasse bij de politie, officier van gerechtelijke politie en hulpofficier van de Heer Procureur des Konings, van 81 jaar. Mijn hobby's zijn vooral Antwerpen in beeld brengen en voetbal.
van de Antwerpse krant "Le Précurseur". 
geboren te Ieper 1835 en gestorven te Messelbroek in 1889. (
(
° Oudenaarde 1606 en + te Antwerpen voor 1 februari 1638. 
bevindt, dat vanaf 1581 de zetel was van het Brouwersmabacht .
. 
