2 juni: half acht de bus dan de trein en dan in Leuven. Ik had wel van mijn zus een sportzakje gekregen om die drie busjes mee te nemen het kon nu bijna onzichtbaar. Naar St Rafael wel lang wachten zoals altijd. Maar ja, kijken in mijn keel en I en A zeggen en dan mag er een busje weg en dan met twee terug naar huis met een brief voor de thuisverpleging en een afspraak voor vrijdag. 'sAvonds en de dag erna weer de verpleging en woensdag naar de huisdokter om de draadjes weg te laten halen. 6 juni: terug naar Leuven met die twee busjes die ik stilaan begon te haten, hetzelfde als 2juni want zelfs nog een busje weggenomen met één busje terug naar huis en een afspraak voor vrijdag 13 juni. Die vrijdag zouden ze alle resultaten hebben een ding wisten ze nu al zeker de tumor was volledig weg en misschien moesten er geen bestralingen gebeuren. Gelukkig mocht op maandag van m'n verpleegster ook het laatste busje weg.