Gisteren het gras afgereden mijn moeder eindelijk even buiten gekregen maar dat duurde niet zo lang. Ze heeft niets gedaan maar was tenminste toch buiten. Vandaag met haar naar de NMRscan geweest ik dacht dat het beter ging tot deze avond, weer de huisdokter bellen, voor wat ik weet het niet, ook de dokter niet. Ik dan, ik heb nog steeds veel pijn en probeer nog altijd van de pijnstillers te blijven of weet er iemand een ander oplossing. Ik niet meer.
Kan niet slapen ik wou stoppen met pijnstillers (Tramadol retard 150mg) maar dat blijkt niet zo'n goed idee, er is pijn en pijn, sommige kan je goed verdragen maar dat blijvende, s'nachts wakker schieten en niet meer of met veel moeite recht komen uit je bed, dan in de zetel terug in slaap vallen en terug wakker worden en met veel moeite uit de zetel proberen recht te komen. Eerlijk ik zie het niet meer zo goed zitten. Dan is er ook nog mijn moeder ze gaat elke dag verder achteruit, je moet elke moment van de dag haar in het oog houden.( Is dit demensie?) Is dit fysische of psychologische pijn of beiden? Wat mij betreft dan. Kon ik nu maar gaan slapen en liefst morgen of straks niet meer wakker worden. Nee want ons ma is er ook nog. Tot later.
