Mijn vriend is er niet meer, het was maar een hondje zeggen de mensen dan. Je kon er alles tegen vertellen en hij wist dat je vrolijk was of dat je triest was en nu wacht ik nog altijd op hem, sta 's morgens op er is niets, denk dat ik de deur moet opendoen om hem binnen te laten maar daar is niets. Hij is nu tien dagen dood en ik mis hem nog steeds meer en meer" Waar is mijn Rakker?". Mijn Rakker is rustig bij mij ingeslapen. Ik ben ziek heb keelkanker met maar met goede resultaten. Maar nu is er nog mijn vader, hij heeft" Leukemie" en ze hebben alle medicatie opgegeven, hij weet dat hij binnenkort moet sterven en geeft alle moed op. En nu, wat moet ik nu? Tot later.
Het is weer lang geleden, maar ik heb ook moelijke dagen, weken of zelfs maanden gehad. Ik ben ziek mijn vader is ziek, mijn moeder dementerent.Alles oplossen kan ik niet maar ik probeer zoveel mogelijk te helpen. Donderdag is mijn hondje gestorven bij mij in mijn armen, vrijdag naar het ziekenhuis met mijn vader "leukemie" niets meer aan te doen, hij ziet af zijn vraag is "Waarom ben hier nog". Dan mijn moerder die niet alles begrijpt.En nu ik weet het niet meer. Vandaag ben ik naar de begrafenis geweest van een vrouw van 49 jaar die voor ziekenzorg bij mijn ouders kwam en ook bij mij. Waarom? Ik hoop dat "Hoop doet leven" Groetjes Fons
