Nu is het begin oktober en nu is het nu. Ik vraag me af wie ben ik nu? Wat is nu wie is nu of ben ik soms nu? Ik ben een oude vijftiger, allenstaand, ben wel getrouwd geweest maar heb nooit kinderen gehad, heb alles van het leven leren kennen, ben jaren dj geweest dus "seks drugs en rock'n'roll". Sinds acht jaar ben ik stil gevallen, nu zorg ik voor mijn ouders die zijn over de tachtig. Mijn vader heeft "chronische leukemie" en "verkalking in zijn benen" met twee "stands" tot gevolg, mijn moeder is dementerend en beseft soms niet welke dag het is, ze gaat op een stoel zitten loopt naar de muur gaat terug op die stoel zitten zo een hele dag door, kun je haar alleen laten, huisdokters vergeet het maar steek haar maar vol met pillen. Alles wat in medische wereld op "oloog" eindigt ken ik nu ondertussen wel. Het (ergste) van al is dat ik ook ziek ben. Weet er iemand meer over " larynxkanker" Dank je. En nu?
Het is een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb. Prive redenen. De maand augustus de thuisverpleging komt nog één maal per week, enkel om te helpen mijn haar te wassen. Wachten dan maar tot mijn drie afspraken in Leuven, bij de dokter, bij de psychologe en bij de dienst sociaal werk. 22 augustus: om half tien bij de dokter keel kijken, alles is goed. Mijn vraag is dan " Waarom doet die linker kant zo raar. Waarom voelt die kant zo dood en doet die toch zo'n pijn" het antwoord was "Mijnheer daar zul je moeten leren mee leven" De psychologe dat was een echte opluchting, ze luisterd, begrijpt en probeerd oplossingen te vinden maar natuurlijk heeft zij niet alle tijd van de wereld maar ze maakt wel een afspraak een maand later. De sociale dienst gaat over de financiele kant en ook over mijn sociale contacten die ik zo goed als niet heb. Wie is er graag vriend van iemand die niets bezit behalve dan diabetes en kanker en soms ook wel een slecht humeur. Tot een volgende.