We waren een man aan het volgen die de wijde wereld introk
en lieten hem achter op een eiland waar hij in een slaap verzonken was.

De stilte en de warmte brachten hem in een slaap en hij droomde van groene gezichten.

dat was de laatste zin.
nu gaan we verder.

Plots schrok de man wakker. Hij hoorde iets.
Het klonk als water maar niet van de oceaan. 
De man ging af op het geluid en kwam bij een vijver
wat hij zag was een mooie verschijning,
hij besloot om haar falderal te noemen.

Iemand suggereerde dat er een vrouw moest opduiken
maar dat mag niet, mamma-lien wacht thuis op hem.

Falderal was dus een zwaan die de man op het eiland aantrof.
Hij was blij dat hij niet meer alleen was.

Onze avonturier ging verder op verkenning want hij wou pas naar huis gaan
 met een verhaal vol herinneringen 
Hij vond klaverkes en kreeg het schitterende idee om daar een patchwerk mee te maken.
Samen met de lavendel die hij eerder al zag maakte hij iets prachtig.
Een souvenier voor thuis. 
Hij vond het hartstikkeleuk


Plots voelde hij nattigheid. Letterlijk.

De taal van de wolken was duidelijk.
Er dreigde hevig onweer en de man had geen schuilplaats.
Het begon heel hard te regenen en te stormen
De man moest zich vasthouden aan de bomen
Bladeren vlogen in het rond, takken knakten af
De mooie dag sloeg om in een hel




Of de man deze storm goed doorstaat zien we een volgende keer wel

de gele woorden zijn aanklikbaar

22-09-2010 geschreven door fotorantje

Een man nam z'n schetsblok en trok de wijde wereld in met een sneller kloppend hart, op zoek naar nature's wisdom.
Hij was de actualiteit en het haastige leven moe.

Mamma-lien moest het maar even alleen zien te redden
zus Clementine had hem voordien alles geleerd over kruiden 
zodat hij kon overleven op een eiland.
Hij had alleen schrik van wandelende beren.
Zo'n grote dieren was hij niet gewoon,
enkel de honden laika en chesko, de gentille milo en de poezepoppetjes.
Z'n peter leerde hem veel over natuurfotografie, die maakt echte kunst.
Arte in het italiaans, die taal had hij nog vlug geleerd voor hij vertrok. 

Na een tijdje stappen, bergen beklimmen, dobberen op een bootje en
stormen doorstaan te hebben kwam hij op een verlaten eiland.
Hij was benieuwd naar hetgeen hem omringde.

Beuzeblaadjes, dat had hij nog nooit gezien, toch niet op een eiland, 
euh ja, daar was hij ook nog nooit geweest.
De prachtige natuur en de oceaan deden hem denken aan de aquarellen van Joke.
Hij zat er zichtbaar alleen, alhoewel hij het v-teken zag.
Misschien waren hier dan toch eilandbewoners.

Het was heel warm en hij zorgde dat hij met z'n ogen in de schaduw ging zitten anders zag hij rode sterren .
De stilte en de warmte brachten hem in een slaap en hij droomde van groene gezichten.


Voor het vervolg van dit verhaal reken ik op m'n trouwe bezoekers, hihi
of toch op z'n minst een paar tips over welk avontuur de man moet tegemoet gaan
feel free

Eventuele gelijkenissen met bestaande personen rusten puur op toeval

14-09-2010 geschreven door fotorantje

Ik zit even in m'n babbelhoekje
Als ik zo eens rondom mij kijk woon ik echt wel in huisjeweltevree
of nog beter in een hemelhuisje.
Ik hoef zelfs niet op een spijkerbed te slapen.
Het werd wel een beetje te veel grannys place en dus gebeurden er wat veranderingen.
Je gaat er beter eens met een  swingend penseel door anders blijft het maar duren.
 
Jeetjemina het is toch wat hé, als je in je fototrommel curieuzeneust,
dan ontdek je foto's van her en der, kiekplaotiesenzo
Ik zie foto's van kinderen en kleinkinderen van m'n oma, moetje zoals mijn mama haar noemde
Ik zie foto's van slootjes, huismusjes, klaprozen, zonnebloemen, vogels
De cirkel der natuur is gewoon prachtig, er is van alles wat .

Ik ben niet echt een culimieke, ik neem liever duvelse fotokes, dat toont mijn kijk op de wereld.
Er zijn er die hun ei kwijt kunnen in een foto, ik toon graag waar mijn hart van vol is.
Genieten van de kleine dingen dat is gewoon wie ik ben.
Ik hou van de natuur maar zal nooit een boer worden, en al zeker geen oosterboertje.
Zelfs een zakdoektuintje heb ik niet.

Ik wou bijna zeggen  mijn nikon en ik beleven samen heel veel, maar t is wel mijn sony en ik.
Ooit zal ik een nikon hebben, never stop dreaming, hé, dat is ook een favoriete bezigheid, hihi.
En wie weet hou ik dan een coole expo, zo van joo expo , groovy, of zo een woord die nu in is.
Misschien zijn er wel Hollandse nieuwe fototoestellen,
dan pas zou ik m'n wereldje anders zien.
Dan zou ik avonturen en verhalen hebben en dan wordt mijn artiestennaam an/na
Mooi hé, een weerspiegeling van mijn naam: an na

Ojee f..., k wou nu een verboden woord gebruiken, maar ik hou het proper en zeg "fokkio",
iemand vroeg me: vergeet mij niet, maar it's me hé, vergeten natuurlijk,
k ben een echte callemie,
alhoewel je moet maar eens in my shoes staan.
Als de pippa's (das vrouwelijk voor pippo's) verhuizen naar Noorwegen of Oostenrijk
dan krijg je ellenlange leeslinten.
Ik word er helemaal nana van (liedje van 'the radio's') en dat kan een dag duren,
een echte nana's day dus.

Met al die kleurtjes is het net een kleuterklaswerkje
alle kleurkes zijn aanklikbaar, je krijgt dan geen albummeke maar wel een blog te zien.
Ik ben eens benieuwd hoeveel punten ik krijg voor dit opstel
of misschien krijg ik wel een gouden lepeltje.
Ik sluit af met een foto van de natuur

06-09-2010 geschreven door fotorantje