Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Het smeltende poolijs doet ijsberen naar drastische middelen grijpen om te overleven. Ze doden en eten soortgenoten. Dat blijkt de laatste tijd steeds vaker voor te komen.
Een fotografe maakte schokkende beelden van een ijsbeer die een jong soortgenootje meesleept. Op de achtergrond kijkt een andere ijsbeer toe, mogelijk de moeder van het jong. Eerst dacht fotografe Jenny Ross nog dat de ijsbeer een zeehond gevangen had. Helaas is dit voorbeeld van kannibalisme geen alleenstaand geval. Volgens Ross zijn er steeds vaker meldingen van ijsberen die elkaar aanvallen en opeten.
Het was wel al geweten dat ijsberen elkaar doden en soms zelfs opeten. Maar dat gedrag is duidelijk aan het toenemen. "Naarmate de oppervlakte ijs vermindert, hebben de dieren ook minder toegang tot zeehonden als prooi. Daardoor daalt ook hun succes tijdens de jacht", aldus Ross. In de maanden na de zomer bereikt de ijsmassa een dieptepunt en mannelijke ijsberen richten zich daarom vaker op ijsbeerjongen.
Sommige ijsberen moeten haast wanhopig worden, want op het land vinden ze niet veel alternatieven. Zo zoeken ze naar menselijk afval en voedsel. En ze jagen zelfs op zeevogels en hun eieren. Het vreemde gedrag zal alleen maar toenemen als het poolijs blijft smelten.
In delen van Australië is het tegenwoordig niet ongewoon stemmen te horen terwijl er geen mens in de buurt is. Die stemmen blijken afkomstig van wilde kaketoes die woorden en zinnen hebben geleerd van ontsnapte soortgenoten die als huisdier werden gehouden.
De westelijke gebieden van de deelstaat New South Wales kampen met droogte, waardoor veel vogels voedsel zoeken in de buurt van Sydney. De dieren hangen rond in de tuinen van buitenwijken, waar ze er duchtig op los tetteren en veel menselijke bewoners vreemd doen opkijken.
Mooie jongen Natuurbeschermers krijgen meer en meer meldigen van inwoners die plots 'hello there!', 'hello darling!' en 'what's happening?' vanuit de bomen horen komen. "We hebben al oproepen gehad van mensen die dachten dat iemand iets in hun drinken had gedaan," zegt Martyn Robinson. "Ze staan in hun achtertuin naar een zwerm vogels te kijken terwijl de dieren dingen zeggen als: 'Wie is hier een mooie jongen?'."
Intelligent Robinson, die verbonden is aan het Australian Museum in Sydney, zegt dat de gebruikelijke oorzaak ligt bij een ontsnapt papegaaiachtig huisdier dat zich aansluit bij een wilde zwerm. Kaketoes zijn intelligente en sociale dieren, die vaak woorden hebben geleerd van hun voormalig baasje. De vogels leren die woorden en zinnen dan door aan de jonge dieren in de zwerm. Het is onwaarschijnlijk dat de oudere dieren ze ook leren, zegt Robinson aan Australische media.
Vieze woordjes Erg is het allemaal niet, maar Robinson hoopt toch dat er geen vogel ontsnapt die vieze woordjes kent. "Dat soort dingen willen we toch niet in onze achtertuinen," klinkt het.
Dit is het grootste insect ter wereld ooit gefotografeerd
Dit is het grootste insect ter wereld ooit gefotografeerd
De reuzenweta is een krekelachtig insect met een vleugelspanwijdte tot bijna 18 centimeter. Het beestje komt bijna uitsluitend in Nieuw-Zeeland voor. Het is ook daar dat de bekende entomoloog Mark Moffett dit exemplaar vond en fotografeerde. Meteen het grootste insect ter wereld waarvan ooit een foto werd genomen.
Na twee dagen zoeken aan het Little Barrier Island in Nieuw-Zeeland had de 53-jarige Moffett al prijs. Oorspronkelijk werd de weta aangetroffen op Nieuw-Zeeland zelf, maar daar is het insect zo goed als uitgestorven door toedoen van ratten, ingevoerd door Europeanen. Moffett vond de weta in een boom, zette hem op zijn hand en voedde hem een wortel. 'Haar' eigenlijk, want het betreft een wijfje.
Moffett zei dat de weta ongeveer zoveel woog als drie muizen. Na de 'fotoshoot' liet hij haar meteen weer gaan. "Ze genoot zo van de wortel dat ze vergat dat ze op mijn hand zat. Ze knabbelde maar." Omdat het beestje met uitsterven wordt bedreigd, nam Moffett geen risico op een indigestie en liet hij de reuzenweta de wortel niet helemaal opeten.
Wetenschappers uit Japan en Rusland denken dat ze een mammoet kunnen klonen. Ze hebben immers goed bewaard beenmerg gevonden in een bot dat in de permafrost van Siberië verborgen lag.
Volgend jaar zullen de wetenschappers samen een onderzoek voeren dat moet leiden tot de eerste kloon van het uitgestorven zoogdier. Ze zouden daarvoor de eicellen van een olifant vervangen door cellen van een mammoet. Zo moeten er embryo's ontstaan met mammoet-DNA.
Die embryo's moeten dan in de baarmoeder van een olifant ingeplant worden. Beide soorten zijn familie van elkaar. Het klonen van een mammoet is voor veel wetenschappers al meer dan tien jaar een uitdaging. De dieren zijn ruim 10.000 jaar geleden verdwenen. Ironisch genoeg is het bewuste bot dankzij de opwarming van de planeet gevonden. De bodem is in het oosten van Rusland normaal immers permanent bevroren.
(gb)Bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:Mammoet,
04-12-2011
Nieuw-Zeeland opent meest adembenemende wandelpad
Nieuw-Zeeland opent meest adembenemende wandelpad
Nieuw-Zeeland heeft er een adembenemende attractie bij. Het 3.050 km lange 'Te Araroa' pad is officeel ingehuldigd. De wandelweg, die zowel op het Noorder- als het Zuidereiland loopt, verbindt historische sites, spirituele locaties en oogstrelende landschappen met elkaar. Dat belooft.
Zes miljoen voetstappen Het pad vertrekt van Kaap Reinga in het noorden en gaat tot Bluff in het Zuiden. Het duurde 6.000 dagen en vergde 6 miljoen voetstappen om de wandelweg aan te leggen. De grootste afstand tussen twee pubs tijdens de route bedraagt 273 kilometer.
Voor toeristen biedt het Te Araroa pad een unieke kans om één van 's werelds mooiste landschappen te ontdekken. Men moet er wel vier tot vijf maanden voor uittrekken.
(kve) bron; demorgen.be
Categorie:Natuur-Reizen-Tips Tags:Nieuw-Zeeland,
Reuzenpanda's na vijf jaar onderhandelen eindelijk op weg van China naar Schotland
Reuzenpanda's na vijf jaar onderhandelen eindelijk op weg van China naar Schotland
Een stel reuzenpanda's heeft vandaag het zuidwesten van China verlaten voor een nieuw verblijfplaats in Schotland. Na jaren van onderhandelen op het hoogste niveau zijn de twee zeldzame dieren eindelijk mogen vertrekken.
Yang Guang en Tian Tian landen normaal om 13.00 uur GMT in Edinburgh. De zoo van Edinburgh wordt de volgende tien jaar hun nieuwe vaste stek, aldus het officiële nieuwsagentschap Nieuw China.
De panda's, die tot nu altijd in Sichuan gewoond hebben, worden vergezeld door twee begeleiders die erover zullen waken dat de dieren zich vlot aanpassen aan hun nieuwe verblijf. De zoo van Edinburgh hoopt dat de twee nieuwkomers zich zullen voortplanten, hoewel het libido van panda's in gevangenschap het laat afweten.
De dierentuin moet jaarlijks zowat 750.000 euro betalen voor de reuzenpanda's, de eerste in Groot-Brittannië in 17 jaar. Het akkoord over de uitlening van de panda's werd in januari gesloten, na vijf jaar onderhandelen. Wereldwijd zijn er nog slechts 1.600 panda's die in vrijheid leven. Zowat 300 dieren leven in gevangenschap, voornamelijk in China.
Orka Morgan vertrekt vandaag naar Loro Parque op Tenerife. Dat heeft het Dolfinarium in het Nederlandse Harderwijk laten weten. De voorbereidingen zijn in volle gang om het ruim 1.200 kilo wegende dier te transporteren.
Morgan legt de reis af in een speciale container. Per vrachtwagen wordt hij naar een luchthaven gebracht, waar een transporttoestel klaarstaat om het zeezoogdier te vervoeren. Ook op Tenerife zijn alle voorzieningen getroffen om Morgan zo snel mogelijk naar het orkapark te brengen.
Volgens het Dolfinarium is Loro Parque het modernste zeezoogdierenpark ter wereld. Vijf soortgenoten wachten op Morgan, die 17 maanden geleden ernstig verzwakt uit de Waddenzee werden gevist. Volgens het Dolfinarium kan de orka zichzelf niet meer in het wild redden.
Dierenbeschermers, verenigd in de Orka Coalitie, wilden dat het zoogdier terug zou keren naar mogelijke familieleden voor de kust van Noorwegen. (anp/adv)
De Amerikaanse miljonair Doug Tompkins heeft de Argentijnse overheid 150.000 hectare natuurgebied in de Iberá-streek, een enorm moerasgebied in de noordoostelijke provincie Corrientes, geschonken. De schenking kent echter een voorwaarde: de overheid dient er wel een enorm nationaal park van te maken.
Een zonsondergang boven de prachtige en waardevolle Iberá wetlands in Argentinië.
Er zijn veel zoetwatermoerassen te vinden in de streek.
Een luchtfoto toont de enorme hoeveelheid water en ruimte in het gebied.
Tompkins, een voormalige modemagnaat, deed zijn schenking via de door hem opgerichte milieustichting, de Conservation Land Trust (CLT), die de afgelopen jaren al vele tienduizenden hectare natuurgebied in Zuid-Amerika heeft aangekocht. De Iberá-streek is een van de belangrijkste reservoirs van zoetwater in het grote Zuid-Amerikaanse land. Het gebied kent mede door de aanwezigheid van het vele zoetwater een enorme biodiversiteit.
Vanwege de grote diversiteit aan dieren en planten is dit gebied bijzonder interesant voor de natuurliefhebbers onder de reizigers.
Groot nationaal park
De totale oppervlakte van het Iberá-gebied beslaat ruim 1,3 miljoen hectare. Daarvan is inmiddels al 553.000 hectare publiek toegankelijk en draagt de status nationaal park. Indien de 150.000 hectare van de Conservation Land Trust er nu bijkomt kan een nationaal park van iets meer dan 700.000 hectare ontstaan. Daarmee zou ook direct het grootste nationale park van Argentinië tot stand zijn gekomen.
Tompkins (68), vergaarde zijn fortuin door aan de wieg te staan van bekende sportieve modemerken als The North Face en Esprit. Eind jaren tachtig trok hij zich terug uit de zakenwereld en begon hij zich toe te leggen op milieubehoud. In 1992 richtte hij de Conservation Land Trust op. Hij woont in Zuid-Amerika.
De Belgische dierentuinen voldoen vaak niet aan de wettelijke minimumeisen op het vlak van dierenwelzijn, soortenbescherming, educatieve verplichtingen en veiligheid voor de bezoeker. Dat zijn de kritische opmerkingen in een internationaal rapport van de dierenwelzijnsorganisaties Born Free Foundation en ENDCAP.
Tussen april 2009 en juni 2010 werden door de onderzoekers gegevens verzameld in zes Belgische dierentuinen: Het Wildpark (Han-sur-Lesse), Het Serpentarium (Blankenberge), La Parc animalier de Bouillon, Boudewijn Seapark (Brugge), Paira Daiza (Brugelette) en de Zoo van Antwerpen.
Geen enkele onderzochte dierentuin voldoet aan alle wettelijke vereisten, zo luidt de conclusie. Zo voldoen vier van de zes dierentuinen niet aan de educatieve verplichtingen. Daarnaast worden er te weinig bedreigde diersoorten betrokken in internationale kweekprogramma's.
Gevaarlijke diersoorten aanraken
Maar ook de veiligheid van de bezoeker komt soms in het gedrang. Mensen kunnen soms, zonder enige controle, in aanraking komen met gevaarlijke diersoorten. "Weinig dierentuinen schijnen deze risico's te erkennen en doen voldoende inspanningen om het publiek in die zin te informeren."
De meeste aandacht gaat in het rapport evenwel naar de leefomstandigheden van de dieren. De huisvesting in de dierentuinen is vaak te krap, waardoor de dieren niet in staat zijn om in hun eigen, soortspecifieke, behoeften te voldoen. In alle onderzochte dierentuinen werden ook gebrekkige hygiënische omstandigheden vastgesteld.
Voorts worden kanttekeningen geplaatst bij de controles op de wetgeving. De dierenrechtenorganisaties spreken van een laissez faire-beleid bij het afleveren van vergunningen en een gebrek aan regelmatige controles. Ook worden bezwaren geuit bij de wisselende kwaliteit van de inspecties.
Archieffoto Photo News: Zoo van Antwerpen bron; gva.be
Voor de kust van Nieuw-Zeeland zijn dinsdag 49 pinguïns uitgezet die werden gered na een ongeluk met een vrachtschip. De Rena liep op 5 oktober op een rif en verloor zeker vierhonderd ton olie. Daarbij kwamen minstens tweeduizend zeevogels om het leven.
De dieren die dinsdag zijn uitgezet horen bij een groep van 343 dwergpinguïns die zijn schoongemaakt en behandeld na de ramp. Specialisten uit Nieuw-Zeeland, Australië en de Verenigde Staten hebben de dieren weer opgelapt en ze van microchips voorzien opdat ze na hun vrijlating kunnen worden gevolgd.
Het is belangrijk dat wilde pinguïns niet te lang in gevangenschap blijven omdat ze dan ziek kunnen worden, zegt Kerri Morgan van Wildlife Response.
jvt bron; nieuwsblad.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:pinguïns,
21-11-2011
Genieten van de Drentse natuur
Fietstocht vol oud en nieuw
Genieten van de Drentse natuur
Recent kreeg ik de vraag wanneer ik eens naar Drenthe zou komen. Tot mijn schaamte moest ik bekennen dat ik daar nog niet voor een fietsreportage was geweest. En daarmee doe ik de provincie tekort.
Drenthe is voor vele fietsers de beste fietsprovincie van Nederland. Zo is de Drentse Fietsvierdaagse een begrip bij de toerfietser; jaarlijks telt het evenement tienduizenden deelnemers.
We beginnen onze tocht in Hoogeveen, waar het landschap nog niet heel aantrekkelijk is. We fietsen namelijk langs industriegebieden en bedrijventerreinen. Hoogeveen groeide na de Tweede Wereldoorlog uit tot een aantrekkelijke plaats voor industrie om zich te vestigen. Bedrijven als Philips en Fokker kwamen er, maar ook Jan Kip, bekend van de Kipcaravan, vestigde er in 1947 een bedrijf. Vele nieuwbouwwijken verrezen om de bevolkingstoename op te vangen. Inmiddels ligt het aantal inwoners van de gemeente Hoogeveen rond de 55.000.
Talrijke boerenhoeves
Het duurt even voordat we de stad uit zijn. Het sombere weer, mist en kou, maakt ons humeur er ook niet beter op. Maar als we in het echte Drenthe terecht komen, waar de wegen stil en verlaten zijn en de boerenhoeves talrijk, voelen we ons weer opperbest. Hoewel het zicht beperkt is, geeft de mist het landschap toch ook iets magisch.
Zo is het niet zo heel moeilijk voor te stellen hoe dit land er vroeger uitzag. Drenthe was tot ver in de 19e eeuw een gebied met eindeloze onontgonnen gebieden waar schapen de boel kaal graasden. Hierdoor kon het zand gemakkelijk overal heen waaien en ontstonden er talloze heuveltjes. De schapenpoep vormde de mest voor op de akkergronden; tot kunstmest werd uitgevonden en de schapenteelt steeds minder rendabel werd.
Stukje 'oernatuur'
De ontginning van de grond voor landbouw tastte het landschap met haar woeste gronden aan. Weinig gebieden bleven bewaard, maar omdat Vereniging Natuurmonumenten hier in 1921 in het bezit kwam van wat grond, kunnen we bij Mantingerzand nog steeds genieten van een stukje 'oernatuur'. Tip: stap bij Café Voscheheugte in Mantinge eens af en loop een stukje het Mantingerzand op. Na wat zandhappen stuit je al gauw op een mysterieuze vliegden. De wortels van de stam liggen bloot en dat betekent dat de zandrug waarop de vliegden ligt vroeger hoger was.
Rond Mantingerzand kun je als wandelaar en fietser genieten van het landschap en van 'nieuwe natuur'. In 1992 werd door Natuurmonumenten het Plan Goudplevier gelanceerd om meer natuur te scheppen. Vier kleine natuurgebieden (het Mantingerzand, het Hullenzand, het Lentsche Veen en Martensplek) werden door de landbouw gescheiden en dat moest weer een aaneengesloten gebied worden. Prettig voor de recreant die wil genieten van de ruimte en rust , maar ook voor dieren en planten die op een groter gebied veel meer kans hebben te overleven.
'Arme grond'
Op weg naar Gees is het landschap weer ontgonnen. Akkerland en bomen in de mist doemen aan de horizon op. We vragen ons af of hier ook in de toekomst nieuwe natuur wordt aangelegd. Dat zou ook net als bij het Hullenzand met bulldozers kunnen. Dat lijkt een hele ruwe ingreep, maar alleen de bovenste laag wordt centimeter voor centimeter verwijderd, zodat de mest verdwijnt. Zo ontstaat er 'arme grond' en komen heidezaden, die na tientallen jaren akkerbouw nog steeds aanwezig kunnen zijn weer vrij en kunnen dan alsnog ontkiemen.
Olde Schippershuus
Geheel anders wordt het landschap weer als we het bos van Gees inrijden. Drenthe kent vele gezichten, maar kenmerkende esdorpen, hunebedden of brinken komen we niet tegen. Wel worden we voortdurend heen en weer geslingerd in de tijd. Ook als we aan het eind nog een stop maken in Hoogeveen worden we met de neus op de geschiedenis gedrukt. De menukaart van het Olde Schippershuus vermeldt dat dit één van de oudste panden is van Hoogeveen. Het werd rond 1632 gebouwd door rentmeester Van Echten die belasting inde bij de bevolking. Hier ligt de oorsprong van Hoogeveen en zijn er ook enkele historische panden. De kanalen die elkaar kruisten zijn inmiddels gedempt. Na 1882 werd het een café. Nu staan er smakelijke hapjes op de kaart. Mooi moment om onze tijdreis door Drenthe te beëindigen. Gelukkig voor ons is Drenthe niet meer zo woest en verlaten als 100 jaar terug.
Route:
Start- en eindpunt: NS-station Hoogeveen
Afstand: 46 km
Ga vanaf treinstation naar knooppunt 33. Dan 36 - 39 - 23 - 10 - 62 - 64 - 60 - 61 - 83 - 66 - 18 - 24 - 23 - 36 - 33. Dan weer terug naar NS-station.
Vogeltje
Plan Goudplevier dankt zijn naam aan een vogel die tot 1937 regelmatig in Nederland broedde. Tegenwoordig broedt de goudplevier op de toendra en in open berggebieden in meer noordelijke streken. De vogel is 26 tot 29 centimeter groot en heeft een kenmerkend goudbruin verenkleed.
De grootste kans om hem in Nederland waar te nemen, heb je in augustus tijdens de vogeltrekperiode. De goudplevier voedt zich onderweg met insecten, zaden, wormen en weekdieren. Natuurmonumenten hoopt dat de vogel die ook karakteristiek was voor deze omgeving als broedvogel weer terug komt. Maar dat duurt misschien nog wel tientallen jaren.
Het Chinese centrum ter bescherming en onderzoek van panda's beschikt over een ware kleutertuin voor jonge panda's. Al meer dan tien dieren zijn er opgegroeid. Aan schattige beelden geen gebrek.
De Zoo van Antwerpen moet noodgedwongen het experiment uitstellen waarmee ze wereldfaam zou verwerven. Normaal wilde de Zoo rond deze tijd drie leeuwen in één perk samen zetten met vosmangoesten en stokstaartjes, maar een ontwerpfout in dat perk steekt daar nu een stokje voor. Dat staat te lezen in Het Laatste Nieuws.
Onder de grond was een buizennetwerk voorzien van 250 meter lang waarin de "kleintjes" bij gevaar konden vluchten, maar dat blijkt bij regenweer vol water te lopen. En omdat het noch een optie is om de stokstaartjes te laten verscheuren, noch ze te laten verzuipen, moet de Zoo alles uitstellen.
"Er is een belangrijk drainageprobleem", zegt de Zoo. "We zoeken nog uit hoe we dat kunnen aanpakken. Maar de kans is groot dat we opnieuw zullen moeten graven in het nieuwe perk." Voor de Zoo zijn de onverwachte problemen een serieuze teleurstelling. Antwerpen zou de eerste dierentuin wereldwijd zijn die zou slagen in een dergelijk experiment.
Maandag bepaalt de rechter of de orka Morgan wel of niet mag verkassen naar een Spaans dierenpark. De verhuizing is een plan van Dolfinarium Harderwijk om de in Nederland aangespoelde orka met soortgenoten te laten samenleven. Maar de Orka Coalitie, een vereniging van Belgische en Nederlandse dierenrechtenorganisaties, bepleit voor de rechtbank de vrijlating van de vrouwtjesorka in de wilde natuur. De zaak beroert Nederland al een jaar. Wat zijn de argumenten voor en tegen? Vier cruciale vragen.
Waarom is Morgan (g)een kandidaat om uitgezet te worden in zee?
Dolfinarium Harderwijk
Volgens Leopold Mardik, expert in de verspreiding en het dieet van zeevogels en zeezoogdieren, is het antwoord op deze vraag een kwestie van smaak: Men kan Morgan best uitzetten, alleen zal dit met grote zekerheid tot haar dood leiden. De vrijlating van dit dier dient vooral menselijke sentimenten, eerder dan het welzijn van het dier zelf. De kansen voor Morgan in de vrije natuur schat ik, en met mij de andere zes leden van de commissie (die grotendeels door Dolfinarium Harderwijk zelf werd aangesteld om een rapport te schrijven, red.), op nagenoeg nul.
Het moeilijke aan deze zaak is dat we maar één orka hebben. Deze kunnen we niet én vrijlaten én houden om zo een kritische test te doen. Precies daarom laait de discussie zo hoog op: alle partijen kunnen gerust overtuigd blijven van hun eigen grote gelijk, zonder dat dit getoetst kan worden. Orka Coalitie / Free Morgan Foundation
Door het Dolfinarium Harderwijk worden redenen gezocht waarom Morgan niet meer uitgezet zou kunnen worden, zegt Hester Bartels van de Orka Coalitie. Eerst was ze te jong om in het wild te overleven, een jaar later was ze teveel gewend aan mensen en nu is er grote spoed om haar bij andere, vreemde orkas te plaatsen.
De Free Morgan Foundation (FMF) denkt dat Morgan een prima kandidaat is voor uitzetting in het wild. Hiervoor zijn deskundige en wetenschappelijke begeleiding en fondsen voorhanden. Lara Pozzato, een van de stichters en de huidige voorzitter van de FMF: Ook vele andere onderzoekers en experts van buiten de FMF steunen deze conclusie. Sinds kort ook vier van de zeven experts die door het Dolfinarium waren benaderd om het bewuste rapport te schrijven.
Kan het vinden van Morgans familie soelaas bieden?
Dolfinarium Harderwijk
Mardik: Met vrij grote zekerheid is vastgesteld, dat Morgans geluiden overeenkomen met geluiden van orkas die periodiek Noorse wateren bezoeken. Noorwegen heeft echter een zeer lange kustlijn, die bezocht wordt door vele orkas. Aan een beetje familie heeft Morgan niets, alleen de werkelijke familie, van de eerste graad, is van belang.
Los daarvan zijn er vele scenarios mogelijk waarin Morgan kansloos zou zijn. We weten niet waarom Morgan het contact met haar familie verloren heeft. Was ze onaangepast? Werd ze verstoten? Leeft haar familie überhaupt nog? Het scenario dat haar familie nog ergens op haar zit te wachten is vooral wishful thinking. Daar is niets tegen dromen mag maar de vraag is of een dier dat (zelf) ver is afgedwaald met geweld moet worden teruggebracht naar de vermoedelijke plaats die het eerder zelf heeft verlaten.
Overigens, het betreffende natuurlijke ecotype zal niet uitsterven, noch aanzienlijk dalen in populatiegrootte, zelfs als Morgan niet terugkeert. bron; eosmagazine.eu
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:orca,
17-11-2011
Piranha's happen opnieuw naar toeristen in Brazilië
Piranha's happen opnieuw naar toeristen in Brazilië
De Braziliaanse badplaatsen zijn in de ban van vleesetende piranha's. Al maanden worden toeristen er geteisterd door duizenden uitgehongerde vissen. In september moesten ruim honderd badgasten in de staat Piaui naar het ziekenhuis worden gebracht met beetwonden, dit keer werden minstens 15 zwemmers aangevallen in de staat Mato Grosso. Eén slachtoffer verloor zijn teen, bij de rest werden hompen vlees uit dijen en enkels gehapt.
Het is de eerste keer dat piranha's gevaar creëren bij het stadsstrand in de gemeente Caceres, aan de Paraguai-rivier. De enorme scholen met de vleesetende vissen vertoeven sinds twee weken in de buurt van het strand. Door de overpopulatie en het geringe aantal vijanden in het water, reageren de piranha's zich af op de mensen.
"Mensen die gebeten worden, moeten zo snel mogelijk uit het water, zodat hun bloed niet verspreid wordt", klinkt het. Opmerkelijk: het strand van Caceres wordt niet gesloten, kwestie van de lokale handelaars te sparen. Wel zijn posters opgehangen om zwemmers te waarschuwen.
(dea) bron; demorgen.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:piranha's,
Grote hoeveelheden water onder ijskorst Jupitermaan
Grote hoeveelheden water onder ijskorst Jupitermaan Europa gevonden
Amerikaanse wetenschappers hebben naar hun mening onder de ijskorst van de Jupitermaan Europa grote hoeveelheden water gevonden, zoveel als in de Noord-Amerikaanse Grote Meren, zo staat in het jongste nummer van het wetenschappelijke vakblad Nature.
Vorsers rond Britney Schmidt van de Universiteit van Texas bekeken foto's die de sonde Galileo tussen 1995 en 2003 van de heldere en mysterieuze maan heeft gemaakt, meer bepaald van twee grote heuvelachtige gebieden. Europa is één van de grootste manen van ons zonnestelsel en de tweede dichtste tot de reuzenplaneet.
Het hemellichaam is bedekt met een dikke ijskorst. Maar die bevat scheuren en vertoont bobbels. Voortbouwend op gelijkaardige geologische verschijnselen op Aarde denken de vorsers die geaccidenteerde terreinen, op een zo koude plek met zo weinig zonlicht, uit te leggen door de aanwezigheid van een zee onder de ijskorst die tien km dik zou zijn. Grote bellen water zouden tot drie km onder het oppervlak komen.
Interacties tussen dit water en het bovenliggende ijs zouden dan het verbrokkelde karakter van het ijsoppervlak kunnen verklaren. Mogelijk zijn er nog vele andere gelijkaardige zeeën in de vlakkere gebieden van Europa. Indien een toekomstige missie de vondst bevestigt, is dit sprekend. Want water geldt als een conditie voor het leven zoals wij dat kennen. Tekenen van leven hebben de wetenschappers echter niet gevonden. Schmidt en co schatten de kans daarvoor trouwens laag in.
(belga/kve) bron;demorgen.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:Maan,
16-11-2011
Gunstige wind brengt kraanvogels naar Vlaanderen
Gunstige wind brengt kraanvogels naar Vlaanderen
De voorbije dagen zijn op meer dan honderd plaatsen in Vlaanderen overtrekkende kraanvogels gespot. Normaal gezien vliegen de vogels via de Oostkantons naar het zuiden maar dit jaar zijn ze uitgeweken.
Kraanvogels zijn makkelijk te herkennen, zegt Geert Spanooghe van Natuurpunt Oost-Vlaanderen. "Het zijn heel grote grijze vogels die in V-formatie met lange uitgestrekte nek en lange uitgestrekte poten vliegen. Ze zijn heel duidelijk met het blote oog te herkennen."
Door een zuidoostelijke wind zijn de kraanvogels van hun koers afgeweken. Zo komt het dat er nu al 214.649 overtrekkende kraanvogels zijn gemeld. Ter vergelijking, vorig jaar waren er in de hele maand november maar 129.386 meldingen op www.waarnemingen.be
De doortocht van de kraanvogels is des te opmerkelijker omdat de vogels een heel typisch luid en melancholisch trompetterend geluid maken. Kraanvogels broeden vanaf Polen en Scandinavië en verder oostwaarts tot diep in Azië, in grote en afgelegen rietvelden, moerasbossen en rivierdalen, langs plassen en vennen. Na hun broedseizoen trekken ze in etappes naar Spanje, waar ze onder meer de winter doorbrengen in uitgestrekte hoogstamboomgaarden met steeneiken in de regio van Extremadura.
bron; deredaktie.be
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:Kraanvogels,
10-11-2011
Dierentuin Toronto haalt
Dierentuin Toronto haalt "homo-pinguïns" uit elkaar
De dierentuin van het Canadese Toronto heeft een koppel mannelijke pinguïns uit elkaar gehaald. De twee Afrikaanse pinguïns, Buddy en Pedro, deelden samen een verblijf sinds ze dit voorjaar in de dierentuin arriveerden. In de media werden de twee sindsdien afgeschilderd als een homo-koppel. Kranten hadden het zelfs over 'Brokeback Iceberg', naar analogie met de film 'Brokeback Mountain' over twee cowboys die op elkaar verliefd zijn.
Volgens Tom Mason, vogeldeskundigde van de dierentuin, hebben de media het echter niet bij het rechte eind. "Het feit dat Buddy en Pedro bij elkaar zijn, duidt eerder op een sociale dan op een seksuele band. Dat ze nu uit elkaar worden gehaald, heeft met het fokprogramma van de dierentuin te maken", aldus Mason.
De dierentuin wil de twee nu met vrouwtjespinguïns laten paren. De 21-jarige Buddy heeft eerder tien jaar lang een vrouwelijke partner gehad en voor kuikens gezorgd. Bij Pedro (10) ontbreekt die ervaring vooralsnog.
Categorie:BERICHTEN DIEREN & FOTO'S Tags:Afrikaanse pinguïns, Buddy en Pedro,
09-11-2011
Volledig dierengeslacht met uitsterven bedreigd
Volledig dierengeslacht met uitsterven bedreigd
Uitstervende diersoorten is niets nieuws meer, maar in Afrika is een heel geslacht van antilopen bedreigd. Als niet snel ingegrepen wordt, sterft de laatste soort van het geslacht Beatragus uit, meldt National Geographic.
In biologie is een geslacht of genus de belangrijkste rang na de soort. Zo zijn tijgers en leeuwen aparte soorten, maar behoren ze samen tot het geslacht Panthera. De laatste keer dat een geslacht uitstierf, was in 1936 toen de laatste buidelwolf stierf en daarmee het geslacht Thylacinus ophield te bestaan.
De Hirola-antilope, die ook wel "vierogenantilope" genoemd wordt vanwege twee opvallende klieren onder ogen, dreigt dezelfde weg op te gaan. Het dier leeft in Kenia, Somalië en Soedan, maar de aantallen lopen snel achteruit: sinds 1980 is het aantal exemplaren met 90 procent verminderd. Bij een laatste telling in februari werden maar 245 dieren geteld, en vermoed wordt dat er niet meer dan 400 exemplaren meer over zijn.
De oorzaken zijn niet ver te zoeken: toegenomen droogte door de klimaatverandering, ongecontroleerde jacht en vernietiging van de habitat.
Herders
Toch is er nog een sprankje hoop voor de antilope, nu plaatselijke clans werken aan een netwerk van reservaten om de soort te redden. De stammen bakenen stukken land af die bewaakt worden en waar de begrazing door vee wordt ingetoomd. Daardoor kan de begroeiing zich herstellen.
Ook de bevolking heeft baat bij het project. De gemeenschappen verdienen geld door concessies te geven aan touroperators. Die inkomsten gaan voor meer dan de helft naar de gemeenschap, die het geld besteedt aan onderwijs en gezondheidszorg. De rest wordt geïnvesteerd in de bewaking en het onderhoud van het reservaat.
Bron: IPS - Joren Gettemans Archieffoto Photo News bron; gva.be
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:antilopen,
Franse politiehond krijgt medaille na 1.700 arrestaties
Franse politiehond krijgt medaille na 1.700 arrestaties
Een politiehond die met zijn gesnuffel bijdroeg tot meer dan 1.700 arrestaties is woensdag gehuldigd met een eremedaille in de Franse stad Bordeaux.
'Aldo is een politiehond met een uitzonderlijke carrière', vertelde politiechef Patrick Stefanini. De Mechelse herder kwam in 2006 in dienst bij de politie van Bordeaux en hielp sindsdien bijna elke dag bij een of meerdere arrestaties. Agent Didier Hude, het baasje van Aldo, kreeg geen medaille
![Een zonsondergang boven de prachtige en waardevolle Iberá wetlands in Argentinië.](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00924/Esteros_del_Iber__924590d.jpg","Een%20zonsondergang%20boven%20de%20prachtige%20en%20waardevolle%20Iberá%20wetlands%20in%20Argentinië. "," ",200,132);)
![Er zijn veel zoetwatermoerassen te vinden in de streek.](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00924/Iber__marshes_Argen_924592d.jpg","Er%20zijn%20veel%20zoetwatermoerassen%20te%20vinden%20in%20de%20streek. "," ",200,150);)
![Een luchtfoto toont de enorme hoeveelheid water en ruimte in het gebied.](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00924/Iber__Wetlands_Nort_924593d.jpg","Een%20luchtfoto%20toont%20de%20enorme%20hoeveelheid%20water%20en%20ruimte%20in%20het%20gebied. "," ",200,133);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00924/Fietsen_Drenthe_Rut_924285q.jpg"," "," ",470,313);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00924/Fietsen_Drenthe_Rut_924286d.jpg"," "," ",200,133);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00924/Fietsen_Drenthe_Rut_924288d.jpg"," "," ",200,133);)
![Button fiets- en wandelroute](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00924/Fietsen_Drenthe_Rut_924284d.jpg"," "," ",200,133); "Button fiets- en wandelroute")
