Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Dit is het verhaal van Dreissena polymorpha, beter bekend als de driehoesmossel of zebramossel. In 1769 nog uitsluitend aanwezig in enkele meren in het zuidoosten van Rusland, vandaag een pest in de hele wereld. In de staten rond de Grote Meren in het noorden van de VS alleen al richt de zebramossel elk jaar voor 500 miljoen euro schade aan.
Een auto die na acht maanden uit Lake Erie werd getakeld, bleek bedekt te zijn met een 7 centimeter dikke laag zebramosselen.
Muskusratten Zebramosselen filteren al het chlorofyl en voedingsstoffen uit het water van meren, waardoor het leven voor andere dieren en planten quasi onmogelijk wordt. Behalve voor muskusratten, want die eten zebramosselen. En komen er dus massaal op af. Een plaag bovenop een plaag dus. Bovendien blokkeren zebramosselen wateraflopen, buizen en filters. Er zijn al stroompannes gebeurd omdat zebramosselen de waterinnamekanalen van elektriciteitscentrales hadden verstopt.
Via de Wolga Maar even terug naar het begin. In 1769 waren er alleen zebramosselen in de Oeralrivier en de Kaspische Zee. Via de Wolga, maakten ze een sprongetje naar de Don, die uitmondt in de Zwarte Zee. In 1794 doken ze op in Hongarije: de mosselen waren via de Zwarte Zee de Donau opgekomen. In 1824 werden de eerste zebramosselen gevonden in Londen, waarschijnlijk meegelift met een cargo. De mossel was overigens ook een opmars noordwaarts begonnen richting Baltische staten via rivieren en kanalen, die door de industriële revolutie in Europa steeds meer met elkaar in verbinding kwamen te staan.
1827: Rotterdam In 1834 bereikte Dreissena Schotland, in 1827 werd ze gevonden in Rotterdam. De tocht via het continent schoot ook aardig op. In 1893 dook de zebramossel zo op in de Elbe. In 1920 bereikte ze Zweden. Spanje was toen al lang gevallen. In 1973 werden zebramosselen uit het Gardameer gehaald.
1988: naar Amerika Maar de echte ravage begon pas in 1988. Toen kwamen zebramosselen via het ballastwater uit tanks van schepen die over het St. Lawrence-kanaal tussen de Atlantische Oceaan en de Grote Meren pendelen terecht in Lake St. Clair. Lake Superior, het Huronmeer, het Michiganmeer, het Eriemeer en het Ontariomeer volgden in no time. Van daar is de plaag zich over de hele VS en Canada beginnen verspreiden. Ze hebben ecosystemen verwoest in de Mississippi, de Hudsonbaai, Lake Simcoe en rivieren en meertjes tot Colorado, duizenden kilometers naar het westen en Arkansas in het zuiden. Ze richten jaarlijks voor miljarden schade aan.
Eén van de mooiste en verrassendste wandelpaadjes die ik ken, vind je in de Ardennen. Het pad leid je langs prachtige dorpjes, menhirs en dolmens. Wéris is niet ver gelegen van het toeristische dorpje Durbuy, en je vindt er de oudste stenen heiligdommen van ons land, zoals de witte Menhir, de Pierre Haina en het Duivelsbed.
Een kleine vijfduizend jaar geleden werden deze stenen, net als de obelisken van de Egyptenaren, met behulp van touwvezels en water van de rotsen gespleten. De enorme rotsen bij Roche à Frène, die als wachters aan het liefelijke riviertje de Aisne staan, doen niet onder voor die van de Paaseilanden. Ook al lijken veel stenen willekeurig van de bergwand gerold, veel ervan zijn er met precisie neergelegd. Niet voor niets heet er een dorpje Lignely, of wel leylijn: onze voorouders plaatsten de dolmen op oude 'aardlijnen'.
Ook heel mooi is Heyd, een dorp gelegen op de bergrug de Crête: hier loopt de Col du Rideû, de enige erkende Belgische bergpas. Wanneer je dit pad naar het oosten volgt kom je bij de Kroon, een hoog punt van 380 meter. Daarna volgt wat ons betreft het mooiste stukje wandelpad, dat we de Drakenrug hebben gedoopt. Het landschap hier lijkt wel uit Tolkiens boeken te komen. Loop hier verder richting Hé des Pourceaux en je komt bij een adembenemend uitzichtpunt met een kleine, natuurlijke tribune. Verderop loop je tussen de bemoste rotsen, met aan beide zijden steile afgronden. Pas op dat je draak niet wakker maakt...
In een winkelcentrum in Dubai is donderdag een barst ontdekt in een aquarium met meer dan 400 haaien. Het winkelcentrum werd daarvoor ontruimd.
Een ooggetuige zag dat er een barst was in het kijkplatform en dat er water uitliep. De politie begon meteen met een evacuatie van de ruimte.
Het aquarium is een van de grootste ter wereld. Het kijkvenster is 32 bij 8 meter en er zitten 33.000 vissen in, waaronder 400 haaien en roggen.
bron; gva.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
25-02-2010
Verse vis, bestaat dat nog?
Verse vis, bestaat dat nog?
De overgrote meerderheid van restaurants, tavernes en fastfoodketens werkt met ingevroren vis en schaaldieren.
De overgrote meerderheid van restaurants, tavernes en fastfoodketens werkt met ingevroren vis en schaaldieren. En dat is een goede zaak. De vraag die u zich moet stellen is niet zozeer "hoe vers is mijn vis?" maar "hoe lang geleden werd mijn vis ontdooid?" De vraag leidt ons ook naar een andere: hoe gezond is vis nu eigenlijk?
Er zijn drie scenario's voor verse vis. Het eerste is voorbehouden aan erg weinig consumenten: uw vis komt van een dagboot, die niet langer dan 24 op zee is geweest. Twee problemen. Behalve grijze garnalen is uw keus bijzonder klein wat betreft dagvangst in onze contreien. En u moet al bijna de boot opwachten in de haven. Dus, tenzij u een topchef bent met de juiste connecties (en daar wil voor betalen) of tenzij u aan de kust woont en veel tijd heeft: schrappen maar. Hoe vetter, hoe sneller bedorven Het tweede scenario omhelst vis die niet door dagboten is gevangen, maar door vissers die meerdere dagen op zee blijven. Hoe lang vis vers blijft, hangt onder meer af van waar die komt. Vissen uit warmere zeeën en subtropische wateren blijven, wanneer behoorlijk bewaard op ijs, tot drie weken eetbaar. Rode snapper is een goed voorbeeld. Voor vissen uit kouder water is een week al heel wat op ijs. Trouwens daar geldt: hoe vetter de vis, hoe sneller hij bederft. Zalm en makreel bijvoorbeeld. Tot tien dagen op ijs Tegen de tijd dat zogezegde verse kabeljauw op uw bord belandt, heeft die al een lange reis achter de rug. Die begint in het net. De vis wordt vaak urenlang in het net over de bodem gesleept voor de trawler het net ophaalt. Lees: gekneusd in een onderwaterwasmachine. Eenmaal opgehaald, wordt hij op ijs gelegd. Als de kabeljauw in het begin van de vistrip is gevangen, dan kan dat oplopen tot tien dagen. Op het randje dus. Filets sneller slecht Eenmaal 'geland', passeert uw 'verse' vis nog verschillende stations voor hij op uw bord ligt. Van de boot gaat het naar naar de veiling, vandaar naar de groothandel, de fileerderij en de detailhandel. Bij elke stap is er het risico dat de koelketen wordt onderbroken. We zijn ondertussen alweer een tijdje verder. En de vraag die u zich hier moet stellen is eigenlijk: "Stel dat u zelf een vis aan de haak slaat. Met hoeveel enthousiasme gooit u die nog in de pan als die 9 tot 12 dagen in de koelkast heeft gelegen?" De situatie is vergelijkbaar. Daar komt bij dat gefileerde vis sneller bederft dan hele vis, en de meeste consumenten willen filets. Diegevroren is best Scenario drie: een op zee diepgevroren vis. Rond diepvries hangt nog steeds een stigma, maar wat de meeste vis betreft, kunnen we formeel stellen dat dit uw beste optie is. De vis wordt doorgaans binnen de twee uur na vangst ingevroren tot -50 graden. Dat zorgt er ook nog eens voor dat de meeste parasieten in de vis sterven. Op zee ingevroren vis kan tot twee jaar een uitstekende kwaliteit behouden. Rigor mortis In tegenstelling tot wat we denken, mag je vis ook niet té vers eten. Net zoals bij mensen treedt bij vis rigor mortis (lijkstijfheid) op van het moment dat hij sterft. De actine en myosine filamenten van de spieren schuiven in elkaar, en dat maakt de vis taai. Het duurt tussen acht en 24 uur bij de meeste vissoorten voor dat effect weg is. Pas dan beginnen de enzymen in de vis de proteïnen af te breken waardoor de aminozuren vrijkomen die de smaak geven waar we dol op zijn.
Aminozuren zijn de bouwblokjes van proteïne. Ongeveer de helft van de voor de mens essentiële aminozuren kan ons lichaam niet zelf aanmaken. Die moeten we uit voedsel halen. Zeevis is erg rijk aan aminozuren om te kunnen overleven in zout water.
Het aminozuur glycine bijvoorbeeld is wat kreeft en andere schaaldieren hun bijzonder smaak geeft. Glutaminezuur is een ander aminozuur dat zeedieren bijzonder lekker maakt. Het is ook excitatoir, wat wil zeggen dat het als neurotransmitter stimulerend werkt op onze zenuwcellen, in het bijzonder die in de hersenschors. Of: het is één van die dingen in vis die je hersenen beter doen werken. (mvl)
bron; demorgen.be
Categorie:Weetjes- Dieren
24-02-2010
Gifkikkers uit Peru zijn altijd trouw aan hun partner
Gifkikkers uit Peru zijn altijd trouw aan hun partner
In het regenwoud van Zuid-Amerika is een kikkersoort ontdekt die een hele leven lang voor dezelfde partner kiest. De Peruaanse gifkikker is tot nu toe de enige monogame amfibie ter wereld.
Na het paren legt het vrouwtje haar eieren op bladeren. Als de eieren uitkomen, draagt het mannetje zijn kroost op zijn rug naar verschillende kleine poelen waar hij voor de kleine kikkertjes kan zorgen. Als de baby's honger krijgen, roept het mannetje zijn partner die onvuchtbare eitjes in het water dropt. Dat is het voedsel van de jonge kikkers.
Trouw Het was al geweten dat een koppel Peruaanse gifkikkers goed samenwerkt, maar wetenschappers hebben nu onderzocht hoe trouw de kikkers wel zijn. Er zijn wel meer dieren die monogaam zijn en hun hele leven bij dezelfde partner blijven. Maar in de realiteit blijken de meeste dieren zich wel eens op glad ijs te wagen en overspel te plegen.
Elf op twaalf Maar niet de Peruaanse gifkikker. Wetenschappers van de East Carolina University voerden DNA-tests uit bij twaalf koppels. In elf gevallen bleken de kikkers enkel met hun eigen partner te paren. Slechts in één geval had een mannetje een scheve schaats gereden. Andere gifkikkers bleken na onderzoek een stuk minder trouw te zijn.
Kleine poelen De oorzaak moeten we volgens de wetenschappers in de poelen zoeken waarin de kikkers hun eieren leggen. De poelen van de Peruaanse gifkikker zijn veel kleiner waardoor de dieren afhankelijk zijn van hun ouders. Volwassen gifkikkers hebben daardoor meer de neiging om trouw te blijven aan hun omgeving. Als de beide ouders na de geboorte niet langer voor hun kroost zouden moeten zorgen, zouden ze ook minder aan elkaar gebonden zijn. De Peruaanse gifkikker blijft daarom trouw aan zijn partner en zijn gezin. (gb)
bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Vrouw schenkt 3 miljoen euro voor bescherming van lynx
Vrouw schenkt 3 miljoen euro voor bescherming van lynx
Een Spaanse vrouw heeft na haar dood maar liefst drie miljoen euro nagelaten om de Iberische lynx te beschermen. Het dier is één van de meest bedreigde soorten ter wereld.
De vrouw die stierf op de Canarische eilanden, gaf in totaal negen miljoen euro aan goede doelen. Eén derde van dat bedrag was bestemd voor de Iberische lynx, één van de meest zeldzame katachtigen op Aarde.
Tweehonderd Op dit moment blijven er amper tweehonderd Iberische lynxen in het wild over. Aan het begin van de 20ste eeuw waren er nog 100.000 exemplaren van deze prachtige katachtigen in Spanje en Portugal. De jacht op de dieren en de ontwikkeling van de steden hebben voor een dramatische afname van de populatie gezorgd. (
(hlnsydney/kve)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
23-02-2010
Duitse dog (111 kg) officieel grootste hond ter wereld
Duitse dog (111 kg) officieel grootste hond ter wereld
Giant George: 109 centimeter hoog, 2,2 meter lang, weegt 111 kg en eet maandelijks zo'n 50 kg voedsel.
Giant George, een enorme Duitse dog uit Tucson, in de Amerikaanse staat Arizona, is officieel erkend als de grootste hond ter wereld. Dat heeft het Guinness Book of Records meegedeeld.
Giant George is 109 centimeter hoog en 2,2 meter lang. Hij weegt 111 kilogram en verorbert maandelijks zo'n 50 kilogram voedsel. Tot gisteren was de eer van grootste hond ter wereld weggelegd voor een andere Duitse dog: Titan uit Californië, maar die meet "slechts" 107 centimeter.
(belga/kh) bron; hln.be
De beste plaatsen ter wereld om walvissen te zien
De beste plaatsen ter wereld om walvissen te zien
Hoe fantastisch is het niet om een walvis van dichtbij te zien rondzwemmen in de zee? Het ontroert en maakt indruk op al diegenen die het al eens hebben mogen beleven. Heel wat mensen beginnen eindelijk te beseffen dat een levende walvis heel wat meer waard kan zijn dan een dood exemplaar. Een hele whale watching business is ontstaan die toeristen op een duurzame manier laat kennismaken met deze prachtige en intelligente dieren. En wat meer is, de winsten die voortvloeien uit walvissensafari's worden op een vrij gelijkmatige manier over de plaatselijke bevolking verdeeld waardoor zowel mens als dier er beter van worden. Wij sommen alvast de beste plaatsen op waar je de zeereuzen prima kan bewonderen.
1. NEW ENGLAND (Verenigde Staten) Zowat de hele regio New England is één van de beste plaatsen in de wereld om verschillende soorten walvissen te zien. Voor de kust van Cape Cod (Massachusetts) tot in Bar Harbour (Maine) zwemmen de enorme zoogdieren tussen april en oktober. De kans dat je majestueuze reuzen zoals bultruggen en vinvissen van dichtbij kan bekijken, is hier praktisch 100%
2. KAIKOURA (Nieuw-Zeeland) Op de oostkust van het Nieuw-Zeelandse Zuidereiland ligt het stadje Kaikoura, zeg maar de walvishoofdstad van Oceanië. Het is een voorbeeld op het vlak van ecotoerisme. Met een boot van de organisatie Whale Watch Kaikoura vaar je de zee op en dan zal je zeker een aantal walvissen zoals potvissen het hele jaar door kunnen bewonderen. Let wel, soms worden de boottochten afgelast wegens te hevige wind. Bouw dus wat marge in en voorzie een aantal dagen in de omgeving.
3. AZOREN (Portugal) Deze vulkanische archipel van Portugal is een uitstekende plaats om walvissen te zien. Het seizoen loopt van mei tot oktober en is niet afhankelijk van migratie. Van de negen eilanden is Pico het meest idyllisch maar eigenlijk langs de hele kustlijn tussen Faial, Pico en São Jorge kan je walvissen spotten.
4. VANCOUVER ISLAND (Canada) Vancouver Island is zowat de beste locatie om orca's te bezichtigen. Soms zwemmen ze in groepen van meer dan dertig dieren voorbij. Dat is heel erg indrukwekkend om eens mee te maken. Je kan zelfs kajakken tussen de orca's wat als adrenalineboost natuurlijk kan tellen. Tussen juli en september zal je de meeste dieren zien omdat dan de zee vol zalm zit.
5. HERMANUS (Zuid-Afrika) Van augustus tot november kan je hier de giganten van de zee zien. Bovendien is Hermanus uniek in de wereld omdat je niet met een bootje de zee op moet. Nee, vanaf de kust heb je een prima uitzicht op de vele walvissen die met hun kalfjes voorbij trekken. Een kustpad met verschillende publieke verrekijkers volgt de route van de dieren. In september verwelkomen de inwoners de komst van de walvissen met een heus festival.
6. KONA & MAUI (Hawaï, Verenigde Staten) Bultruggen met kalfjes worden hier vaak gespot tussen januari en april. Wat meer is, door het klare water dat de eilanden omringt, kan je tot dertig meter diep zien. Vooral de omgeving van de eilanden Kona en Maui zijn geschikt om de dieren goed waar te nemen.
7. HERVEY BAY (Australië) In Hervey Bay in het Australische Queensland heb je van eind juli tot begin november de kans om vele indrukwekkende bultruggen te zien in het helderblauwe water. De dieren komen vanwege hun nieuwsgierigheid soms ontzettend dicht tot bij de bootjes waardoor je ze bijna kan aanraken. Soms vraag je je zelfs af wie naar wie aan het kijken is.
8. LOS CABOS (Mexico) Los Cabos is niet alleen een strandparadijs, het is ook een uitstekende plaats om een walvissensafari te maken. De dieren die vaak water omhoog spuiten, zijn fantastisch om te zien. Ze migreren van de koelere wateren van Alaska naar de warme baai van Californië.
Mams vindt slangenkop tussen de bevroren groentjes
Mams vindt slangenkop tussen de bevroren groentjes
Een hoge score voor Ernestine Jamison in de categorie: "Wat voor iets wansmakelijks zit er nu weer tussen mijn eten?". De Amerkaanse uit Houston in Texas stuitte tijdens het koken namelijk op een slangenkop tussen haar bevroren boontjes van Pictsweet.
De moeder van vier dacht eerst dat het een steen betrof. "Het ding was hard, lijk een steen." Maar het bleek bij nader inzien om een kop-zonder-romp van een slang te gaan. "Toen ik doorhad dat het een slangenkop was, smeet ik die weg, riep mijn kinderen bij mij en zei hen dat ik een slangenkop tussen de groene boontjes had gevonden. Iedereen reageerde met de woorden: 'Oh nee, een slangenkop tussen de groene boontjes!'" Dat was niet gelogen.
De 15-jarige dochter Sarah hield haar eigen hoofd ook koel en greep haar camera om beelden te schieten van het unieke voorval. "Ik zag grote ogen, een open mond met de tong eruit. Klaar om aan te vallen, zo leek het wel", zei de tiener aan Fox26.
"Ik moet geen schadevergoeding" Mevrouw Jamison belde naar de firma Pictsweet die haar prompt een vergoeding van 110 euro aanbood. Maar geld was niet wat mams wou, en ze weigerde.
Pictsweet liet haar dan weten dat zij niet verantwoordelijk waren voor het incident. Het bedrijf zei ook dat het niet om een slangen- maar om een kikkerkop ging. "Het blijft walgelijk, of het nu een slang of een kikker is", zei Jamison daarop.
Mama heeft het nu moeilijker dan ooit om haar kroost bonen te laten eten. "Groenten, ahum, ik kan er niet meer op dezelfde manier naar kijken", zei Mariam, de dochter van 17. "Ik was er al niet dol op, maar nu kan ik zelfs niet meer in de buurt van groenten komen." Eten wat de pot schaft?
(jv) bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
22-02-2010
Grootste fietsevenement start in Zeeland
Grootste fietsevenement start in Zeeland
De vernieuwde Routezoeker van Meimaand Fietsmaand maakt zoeken in de honderden fietsroutes van het grootste fietsevenement van Nederland makkelijker. Dit jaar staat de provincie Zeeland het hele jaar in het teken van de fiets.
De lustrumeditie wacht een spectaculaire start op 1 mei in het Zeeuwse Renesse, met optredens, workshops en drie verschillende fietsroutes. Eén daarvan komt over dezelfde wegen als waar ruim een week later de profrenners in de Giro dItalia rijden.
Karla Peijs, Zeeuwse commissaris van de Koningin: Na heel veel sneeuw wordt het weer genieten van het buiten zijn en de gezelligheid op de fiets in Zeeland.
Speciale routes
De Zeeuwse routemakers zijn als eerste gestart met de invoer van hun routes voor Meimaand Fietsmaand. In de Routezoeker op lekkerweg.nl/fietsmaand geven fietsers hun voorkeur aan voor regio, korte of lange routes en datum.
Ze krijgen dan met één druk op de knop een handig overzicht. Nieuw in de online tool zijn de beoordelingen van fietsers die de route al gereden hebben. Zo is precies te zien wat echte aanraders zijn.
Verder hebben de routes in Meimaand Fietsmaand iets speciaals. Sommige tochten zijn alleen in mei te rijden, bij andere kom je door een normaal afgesloten natuurgebied of kun je bijvoorbeeld proeven van bijzondere streekproducten.
bron; telegraaf.nl
Categorie:Trips; Wandelen- Fietsen
Apen en schildpadden als huisdier: bossen lopen leeg
Apen en schildpadden als huisdier: bossen lopen leeg
Zowat iedere tropische diersoort kan je als huisdier houden. De dieren worden illegaal verhandeld vanuit landen in het zuidoosten van Azië. Op die manier lopen de tropische wouden stilaan leeg. Voor sommige dieren is de illegale handel een grotere bedreiging dan het verlies van de habitat of global warming.
Een handvol mensen worden hier rijk mee, terwijl de meeste mensen hun omgeving uitgebuit zien
De voorbije tien jaar werden meer dan 35 miljoen dieren legaal geëxporteerd. Honderden miljoenen andere dieren werden illegaal verhandeld. Ongeveer de helft daarvan waren zeepaardjes, meer dan 17 miljoen reptielen, één miljoen vogels en 400.000 zoogdieren. De situatie is veel ernstiger dan we kunnen vermoeden. "Er zijn veel bossen waar gewoon geen dieren meer leven", zegt Chris Shepherd van Traffic, een organisatie die de handel in wilde dieren controleert.
Huisdieren Ook koralen worden massaal geëxporteerd. De handel vindt plaats in landen als Maleisië, Indonesië en Vietnam, en wordt gecontroleerd door criminele benden. In Europa worden ze verkocht als huisdier en ook in China is de vraag groot in de traditionele geneeskunde. Hoe zeldzamer het dier, hoe groter de vraag en hoe hoger de prijs. Een verzamelaar wil gemakkelijk een paar duizend euro neertellen voor één levende schildpad.
Mode Het lijkt wel of er voor wilde dieren ook een soort modesector bestaat. "Dieren die in de mode zijn, worden in grote aantallen verhandeld tot ze uitgestorven zijn", zegt Vincent Nijman van de Oxford Brookes University in The Guardian. "Als mensen ze niet meer kunnen krijgen, komt er een ander dier in de plaats." En zo gaat het steeds verder. "In Azië weet iedereen dat wilde dieren waardevol zijn. Ze gaan het bos in en beseffen dat op ieder dier een prijs plakt. Er is altijd wel iemand waaraan ze het kunnen verkopen."
"Ik ben niet tegen de handel in wilde dieren. Veel mensen zijn ervan afhankelijk", zegt Nijman. "Maar je moet het zodanig organiseren dat het niet na één jaar eindigt. Het is een beetje zoals olie. Als je boort, is de olie weg. Als je het een beetje organiseert, kan je eeuwig doorgaan."
Beter dan drugs Iedereen kent de gekko in Indonesië, omdat ze wel eens in een hotelkamer durven kruipen. Officieel mogen van Indonesië jaarlijks maar 45.000 hagedissen verhandeld worden. In werkelijkheid worden waarschijnlijk miljoenen hagedissen geëxporteerd. In de kleine dorpjes worden de hagedissen aan tien dollar per stuk verkocht. Daarmee is de handel voor criminelen eigenlijk voordeliger dan drugs. Als een drugsdealer in Maleisië betrapt wordt, krijgt hij de doodstraf. Voor de handel in wilde dieren krijg je een boete van ongeveer 5.000 dollar.
Zeldzame dieren Sommige dieren kunnen zelfs 20.000 dollar opleveren. We kunnen ons volgens Shepherd amper voorstellen over welke dieren het gaat. "Iedereen kent de bedreigde neushoorns en tijgers, maar de meerderheid zijn dieren waarvan de meeste mensen niet eens weten dat ze bestaan", legt hij uit. "Een handvol mensen worden hier rijk mee, terwijl de meeste mensen hun omgeving uitgebuit zien." (gb)
Chris Shepherd bron; demorgen.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
19-02-2010
Zeehond verrast visser in rivier ver van open zee
Zeehond verrast visser in rivier ver van open zee
Een Britse visser keek raar op toen hij langs de kant van een rivier een zeehond boven water zag komen. Zeehonden zitten normaal in zee en dus verwacht je de dieren niet meteen kilometers landinwaarts.
Tot de grote verbazing van visser Matt Sparks was de zeehond helemaal niet bang. Het dier kwam zelfs dichterbij toen Matt zijn arm uitstak. Het dier zwom in River Frome, zo'n vijftien kilometer weg van de open zee. Mogelijk was het dier in de rivier op zoek naar voedsel.
Volgens Sea Life is het verhaal wel een reden om ongerust te worden. "Het ziet er naar uit dat de vis waarmee de zeehond zich voedt aan het verdwijnen is", zegt een woordvoerder in de Daily Mail. "Uit wanhoop kunnen zeehonden zo in rivieren op zoek gaan naar voedsel."
Misschien hoopte deze zeehond dat de visser zijn vangst met hem zou delen. (gb)
Excuse me, sir, I'm looking for the sea... seal surprises fisherman TEN MILES inland
Fisherman Matt Sparks had the surprise of his life when he saw the seal in the River Frome in Dorset, ten miles from the open sea.
Amazed fisherman Matt Sparks met a friendly seal when fishing on the River Frome in Dorset at the weekend
When he clicked his fingers at it, the creature swam right over, popped its head out of the water and flapped its flippers about.
Mr Sparks, 33, was fishing for grayling that day - and did not expect to come across anything so exotic as a seal.
Experts believe the creature was lost, after swimming up from the English Channel in the hunt for food.
The curious seal swam up to Mr Sparks before flipping backwards and racing off downstream
Fancy seeing you here: Mr Sparks reaches out to the lost seal which swam over after he clicked his fingers at it
Angling photographer Roy Westwood was on hand to catch the moment at Holmebridge, west of Wareham.
'I've never seen anything like this in 30 years of taking photographs on fisheries around the country,' he said.
David Derbyshire bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
18-02-2010
Kat geeft eekhoorn de borst
Kat geeft eekhoorn de borst
De natuur zit vol ontwapenende en wonderbaarlijke verhalen. Neem nu deze gewonde eekhoorn die onderdak vond bij een kat. Nadat haar baasje Ruben Gaviria uit Envigado (bij de Colombiaanse grootstad Medellin) een week geleden de jonge eekhoorn gewond had aangetroffen in een park en mee naar zijn huis gebracht, adopteerde de kat Tita het arme diertje. De eekhoorn krijgt zelfs borstvoeding om op kracht te komen.
Ruben Gaviria ziet het schouwspel in zijn woning met plezier aan. Zelfs het kleine katje van Tita speelt met de eekhoorn. Dat leidt tot hilarische taferelen, zoals blijkt uit onderstaande foto's. (hlnsydney/kh)
bron; hln.be
Winter wandeling in de sneeuw
Winter wandeling in de sneeuw
Dieren vriezen massaal dood door koude winter in Florida
Dieren vriezen massaal dood door koude winter in Florida
Ook in de Verenigde Staten blijft de winter ijskoud. Zelfs in de anders zo zonnige staat Florida is het al weken koud. Veel wilde dieren hebben te lijden onder de kou en worden zelfs dood aangetroffen op straat.
Op sommige plaatsen in Florida viel het voorbije weekend al voor de tweede keer dit seizoen sneeuw. Dat zijn veel ingeweken dieren, zoals leguanen en pythons, niet gewend. De dieren vriezen dood in een boom en vallen vervolgens op de grond. Volgens dierenspecialisten zou mogelijk de helft van de populatie leguanen deze winter al gestorven zijn.
Honden Ook de bewoners van Florida kunnen tegenwoordig al eens een dode leguaan nabij hun huis tegenkomen. Soms doen ze nog een poging om de dieren zelf op te warmen. Ze worden echter gewaarschuwd om hun honden op afstand te houden. De overleden leguanen kunnen immers nog steeds giftig zijn.
Pythons Er zijn ook al dode pythons aangetroffen. Die dieren kunnen gemakkelijk langer dan twee meter worden en zijn gevaarlijk voor mensen. In de Everglades vormen ze een bedreiging voor de lokale diersoorten en dus zullen ze in Florida veel minder treuren om de dood van deze dieren. Vaak werden ze ingevoerd als huisdier en in het wild losgelaten.
Zeeschildpadden Helaas zijn ook de lokale dieren van Florida de extreme winter niet gewend. Zo stierven er al tientallen krokodillen en vorige maand werden ongeveer 4.000 zeeschildpadden uit het ijskoude water geplukt. Zij mogen de winter doorbrengen in iets warmere omstandigheden. Zeeschildpadden zijn immers een bedreigde diersoort. (gb)
bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
16-02-2010
Tropische zeehond wil zijn paradijs op Hawaï terug
Tropische zeehond wil zijn paradijs op Hawaï terug
De Hawaïaanse monniksrob is de enige zeehond die een heel jaar lang in tropische wateren leeft. Het dier leeft rond de eilanden van Hawaï maar dat was lang niet altijd een paradijs. Vroeger werd er veel gejaagd op de monniksrob, die we uitroepen tot ons dier van de week.
De Hawaïaanse monniksrob
De aanwezigheid van mensen op de eilanden maakte het voor de monniksrob heel moeilijk om te overleven. Er werd gejaagd op de dieren voor hun huid en hun vlees. Nu is de zeehond een beschermde diersoort, maar het dier is inmiddels ook ernstig bedreigd. En nog ziet de toekomst er somber uit. Veel monniksrobben hebben te lijden onder een tekort aan voedsel, geraken verstrikt in visnetten of worden het slachtoffer van haaien.
De Hawaïaanse monniksrob is de meest bedreigde zeehond ter wereld. Er leven nog amper 1.200 exemplaren en in 2008 werd het dier uitgeroepen tot het nationale zoogdier van Hawaï. Zelfs als de mens er niet aan te pas komt, zijn er een pak bedreigingen voor de monniksrob. Ze zijn een favoriete prooi van de tijgerhaaien die in dezelfde wateren leven. En op plaatsen waar de mannetjes in de meerderheid zijn, wordt er wel eens gevochten. Dat kost soms per ongeluk het leven aan het vrouwtje.
Langzaam maar zeker komen de monniksrobben terug naar het vasteland van Hawaï. Maar er zijn nog veel inspanningen nodig om contact met mensen zoveel mogelijk te beperken. (gb)
bron; hln.be
Superkonijn weegt 19 kilo
Superkonijn weegt 19 kilo
Het konijn van de tienjarige Ella McDonnell uit het Britse Uckfield weegt maar liefst 19 kilo. Konijn Ralph heeft dat niet van een vreemde. Zijn moeder was namelijk het grootste konijn ter wereld, tot ze vorig jaar overleed. Amy woog 19 kilo en was 1,22 meter lang. Ralph is slechts een jaar oud, en weegt nu al zoveel.
Het dier eet een halve kool als ontbijt en avondeten, en knabbelt 's middags een paar wortels en appels op, goed voor meer dan elf euro per dag. "Ralph is echter zo beroemd in de buurt, dat mensen me in de supermarkt tegenhouden en aanbieden om zijn voeder te betalen", zegt mama Pauline Grant in de Britse Metro. (sam)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00700/fiets_700102d.jpg","Meimaand%20Fietsmaand "," ",200,150);)
