Toen ik 10 was hoopte ik dat ik op een dag gewoon een vriendinnetje zou hebben.. Toen ik 15 was had ik die ook maar er was geen passie in de relatie, en dus besloot ik haar te dumpen en op zoek te gaan naar een passioneel meisje met lust voor het leven... Toen ik 20 was, had ik een uitermate passionele vriendin maar ze was te emotioneel. Alles was een noodgeval ze speelde constant de dramakoningin, huilde de ganse tijd en dreigde met zelfmoord. Ik ging dus op zoek naar een meisje dat stabiel was. (minder labiel dus) Toen ik 25 was, vond ik een heel stabiele vrouw maar ze was ronduit saai. Ze was helemaal voorspelbaar en kon nooit enthousiast zijn om iets. Het leven werd ronduit vervelend en dus ging ik op zoek naar een vrouw met meer enthousiasme. Toen ik 30 was, vond ik een opwindende vrouw maar ik kon haar gewoon niet volgen. Ze haastte zich van het ene in het andere nooit wilde ze zich even settelen. Ze deed de meest bizarre dingen en flirtte met iedereen die ze tegenkwam. Ze maakte me even vaak ongelukkig als gelukkig. In het begin beleefde ik een geweldige tijd, maar uiteindelijk was ze te energetisch en zonder richting. En dus besloot ik een vrouw te zoeken met ambitie... Toen ik 35 was,vond ik een intelligente, ambitieuze vrouw die met haar voeten stevig op de grond stond, en uiteindelijk zijn we getrouwd. Ze was echter zo ambitieus dat ze van mij scheidde en alles afpakte wat ik had... Ik ben nu iets over de 40 en ik ben gewoon op zoek naar een vrouw met dikke borsten
Omdat we voor het weekend van vrijdag 1 december tot en met Maandag 4 december aan zee zouden zijn hadden we wandelingen voorzien voor zaterdag en zondag. Op zaterdag na een uitstekend ontbijt in het hotel reden we naar Moeren, een deelgemeente van Gistel , woonplaats van de voormalige Leeuw van Vlaanderen . Toen we aan de kust met de auto vertrokken naar Moeren hetgeen 35 km rijden was, leek het ons ondanks een dik wolkendek, dat er veel kans inzat dat we toch, met een beetje geluk aan onze kant, de dag droog zouden doorbrengen. Mede door de sterke wind hadden we daar zeker meer kans voor. Maar er bestaan de dag van vandaag geen zekerheden meer, en zeker als het over het weer gaat. Hoe verder we van de kust wegreden hoe donkerder en dikker de bewolking was en even later was het zelfs beter om de lichten van de auto te laten werken. Het was dan intussen beginnen regenen maar hoe dichter bij de bestemming, hoe harder het regende en het zelfs nodig was om de ruitenwissers op de hoogste snelheid hun werk te laten doen. Bij aankomst aan de kerk in Moeren was het duidelijk dat het hier met zulks een wind een hopeloze opgave was om met een regenscherm enige beschutting te zoeken tegen het hemelwater dat bleef neergutsen tot het water in de straat stond. Hier konden we niets komen doen, zeker niet omdat de wandeling ons langs de dijken van de moeren (overstromingsgebieden) zou brengen. We besloten om dan maar terug naar de kust te rijden met een ommetje langs Nieuwpoort, een van onze lievelingsplekjes aan de kust omdat je er zo heerlijk kan wandelen langs de haven. Je gelooft het of niet maar bij het naderen van de kustlijn was er geen regen meer te zien, wel dikke grijze wolken en veel wind, maar het was droog en dat was al veel waard. Het was nog steeds een grijze bedoening op de zeedijk maar er konden toch nog enkele fotootjes af, met een nieuw toestel moet je trouwens veel oefenen heb ik horen zeggen. Deze wandeling konden ze ons toch niet meer afnemen, al was het een groot verschil toen we hier in september op bezoek waren tijdens ons verlof, je zou toen zowaar je vel uitgedaan hebben door de warmte. Ach wat, morgen zou misschien alles beter zijn.
Op een middag kwam een man thuis van zijn werk en vond een totale chaos in zijn huis. Zijn drie kinderen waren buiten, nog steeds in pyjama's, spelend met modder en lege dozen, en overal slingerden lege verpakkingen rond. De deur van de auto van zijn vrouw was open, net zoals de voordeur van het huis. Toen hij naar binnen ging vond hij een nog grotere rotzooi. Een lamp was omgevallen, en het kleed lag opgeduwd tegen de muur. In de woonkamer stond de televisie hard aan met daarop het tekenfilmkanaal. Verder slingerden overal speelgoed en verschillende kledingstukken rond. In de keuken, stonden op het aanrecht en gootsteen overal borden, resten van het ontbijt lagen op het aanrechtblad, er lag hondevoer op de grond, een kapot glas lag onder de tafel, een klein hoopje zand lag bij de achterdeur. Hij ging snel naar boven, over speelgoed en nog meer kledingstukken heenstappend, op zoek naar zijn vrouw. Hij was bezorgd dat ze ziek zou zijn of dat er iets ernstigs gebeurd was. Hij vond haar liggend in de slaapkamer, nog opgekruld in bed in haar pyjama terwijl ze een boek las. Ze keek naar hem op, glimlachte, en vroeg hoe zijn dag was. Hij keek haar verwilderd aan en vroeg: "Wat is hier vandaag gebeurd?". Ze glimlachte opnieuw en antwoordde: "Weet je hoe je iedere dag als je van je werk thuiskomt aan me vraagt wat ik die dag in vredesnaam gedaan heb?" "Ja", was zijn ongelovige antwoord. Ze antwoordde: "Nou, vandaag heb ik het niet gedaan."
Vandaag na een bezoekje aan Brugge moesten we ongeveer een 45 minuten wachten op onze trein die ons in de regen en storm terug zou brengen naar de kust, we waren door en door nat en hadden het niets te warm dus even het bistro van het station binnen, dit is altijd beter dan boven op het perron in weer en wind te wachten. Het was er tamelijk druk en na een 7 tal minuten komt er een ober aangeslenterd, ongeveer een 23 lentes jong en met duidelijke oosterse trekken, wij bestellen een Appolinaris en een thee citroen, waarop hij zegt "Appolinaris, dat ken ik niet", om verder onheil te voorkomen bestel ik een Tonic en de jongeling slenterde weg. Na een 7 tal minuten komt die kerel terug met potlood en papier in de hand en vraagt "wat moest u weer hebben want ik ben het vergeten", wij herhalen onze wens, hij schrijft het netjes op en hij is terug op weg naar de bar om het gevraagde. We hebben dan ongeveer na een 15 tal minuten toch het gevraagde gekregen, hoe groot zijn fooi was zal ik derhalve in het midden laten maar ik ben er zeker van dat hij er de inkom van de ijssculpturen zeker niet van kon betalen.
Zo nu en dan mag er iets in de schijnwerper staan en nu men terug gestart is met het programma "Het leven zoals het is, Planckendael" gaan we eens een fotoke tonen van de Zoo van Antwerpen, zo blijft het toch in de familie.
Het is altijd de eeuwige vraag geweest, wat is het mooiste effect in de fotografie, kleurfoto, zwart wit of sepia. Ik wil of kan hier zelf geen antwoord op geven want er is niets zo verschillend als de smaak van de mens, zowel op gebied van voeding, kleding, reisbestemming en zelfs de kleuren van foto's. Hier is een voorbeeld van de drie mogelijkheden, aan u de keus.
Als je Prins Charles, "The Prins Of Wales" vergelijkt met Prins Filip is het enige commentaar daarop dat de man van het Royal Kingdom zeker geen stijve hark is. Hij heeft op zijn officiële website een filmpje staan waarin hij een ganse werkdag is gefilmd. Nu zal men zeggen, ja maar als diene klepper weet dat hij gefimd wordt dat gaat die daar wel op letten, misschien juist maar dat kan Filip ook doen, en toch blijft hij wel een hark. Natuurlijk moeten we wel bekennen dat Filip in een veel charmanter gezelschap vertoefd dan de Charel. Het filmpje start automatisch en bestaat uit 4 delen, als het eerste deel ten einde is klik je op "chapter 2" dan "chapter 3" enz. Om het filmpje te starten klik hier.
Toen we de vorige keer te gast waren in Ruisbroek voor een wandeling, schreven we 21 juli 2006 en toen was het, wat wij hier noemen snikheet, de mussen vielen van de draden en gingen schuil onder de bladeren van de rabarberstruiken, met andere woorden "het was Spaans weder". Nu was het een beetje kouder maar voor de tijd van het jaar mogen we zeker niet klagen, bovendien scheen de zon en na de regen van de dag voordien en ook nog een deel van de nacht was dat zeker meegenomen. Van onze woonst tot de start was het ongeveer 15 minuten rijden en dat was dus ook nog eens meegenomen. Dan komt het steeds wederkerend ritueel, aankomen, een groet aan alle bekenden ( dat zijn er na een jaartje al aardig wat), een koffie of thee, inschrijven, inpakken en wegwezen voor ditmaal 21,5 kilometer. Nu het winteruur zijn intrede heeft gedaan hebben ook de meeste wandelclubs hun startuur naar 8:00 uur gebracht en door de rituelen is het dan al vlug 9:00 uur voor men zijn wandelspieren kan laten flapperen. We duiken onmiddellijk de achtertuintjes in waar gewoonlijk een pad achter loopt, hier was dat niet minder maar hier liepen we tussen de tuintjes en de spoorlijn. Het is altijd een avontuur om te beleven wat er in die tuintjes te zien is, dat gaat van gazon tot groentjes, speeltuig of allerhande tuig dat meer thuishoort op een stort, maar meestal is het een hokje hier met nog een gebouwtje daar en een tuinhuisje ginder. Zo gaan we door het veld, weer naast een spoorweg en met de regen, door menige vettige bospaden op weg naar Hingene (deelgemeente van Bornem) met een draai gaan we richting Eikevliet om zo in het schilderachtige Wintam te belanden waar onze eerste controlepost is na 8,5 kilometer. Hier vertrekken we na een drankje en iets om te knabbelen voor onze tweede ronde. Hiervoor trekken we langs het Zeekanaal Brussel Schelde en komen we langs de nieuwe sluis op de Scheldedijk waar we aan de overzijde van de stroom, Rupelmonde zien liggen waar Mercator zijn wieg heeft gestaan. Van de dijk duiken we terug het bos in om op een steenweg Parijs Roubaix waardig met een lus van 5 km terug in de eerste controlepost te belanden. Van hieruit gaan we op de terugweg naar Ruisbroek, onderweg langs een veldweg komen we nog een mooi beeld tegen van een zaaiende boer om zo even verder in het park aan te komen, en waar men gaat langs Vlaamse wegen komt men een grot met Maria beeld tegen. Zo na een kleine kilometer verder is onze tocht ten einde en we hebben er weer van genoten. We mogen wel vernoemen dat onze club ook ditmaal met 41 leden heel goed vertegenwoordigd was.
Aantal kilometer: 21,5 Gewandelde tijd: 3 uur en 53 minuten. Gemiddeld tempo: 5,5 km/uur. Aantal wandelingen in 2006: 73. Aantal kilometer in 2006: 1521,5 km Gemiddeld tempo in 2006: 5,5 km/uur.
Reeds van in de maand januari ga ik om de twee maand bloed geven in de gemeente , de afname gebeurd door het Rode Kruis en ook nu kreeg ik verleden week een briefje met het verzoek om op 22-11-2006 bloed te komen geven. Gisteren ontving ik een brief onder omslag van het Rode Kruis met de volgende tekst.
NOODOPROEP
Beste donor
Het bloedtransfusiecentrum Antwerpen slaagt er slechts met heel veel moeite in vraag en aanbod van bloed in evenwicht te houden. De bloedvoorraad staat op een kritisch laag peil.
U begrijpt meteen dat deze herinnering aan de u eerder al verstuurde uitnodiging een noodoproep en warme aanbeveling is tot bloed geven op datum 22-11-2006 in de hal gemeentehuis Schelle van 17.30 tot 20.30 uur Fabiolalaan 55 . Een bloedtransfusiecentrum staat in voor de continuïteit in de bevoorrading van ziekenhuizen met voldoende en veilig bloed. Om deze doelstelling te verwezenlijken bent u als donor onmisbaar. Wij zijn onze trouwe donors dan ook ontzettend dankbaar voor hun aanhoudende inzet. Wij kijken in elk geval uit naar de volgende bloedinzameling en hopen u er zeker te mogen begroeten. Misschien kan u ook vrienden en familie overtuigen de stap naar bloed geven te zetten ! Wij heten ze alvast van harte welkom. De data en locaties van bloedinzameling in uw buurt vindt u terug op de website www.rodekruis.be of verneemt u telefonisch op nummer 03-829 00 00
Tot hier de tekst uit de brief. Ik moet er geen doekjes om doen, dit is ernstig, dus aan allen die kunnen: doe goed, geef bloed. Bedankt alvast.
De tijd van de tomaten ligt reeds een tijdje achter ons dus geen ketchup deze keer, anders draait Google me de nek om. je kan je het niet voorstellen hoeveel keer er naar dat onderwerp gezocht is, zelfs nog tot enkel dagen geleden, mijn tellertje deed overuren. Het is kouder buiten (of zou dat normaal moeten zijn) dus is het tijd voor iets hartigs, en al zeg ik het zelf, dit heeft me bijzonder goed gesmaakt. Al is het een gerecht dat ik uit de losse mouw heb getoverd, het was lekker, dus proberen maar.
Scampi op de wijze van Freddy:
Hoofdgerecht voor 4 personen.
Ingrediënten: 1 kg scampi, 500 gr champignons, 2 sjalot, 10 tenen knoflook, 2 eetlepel curry poeder, 6 eetlepels fijne bloem, 1 liter water, 4 eetlepels goede olijfolie, 2 bouillonblokjes.
Bereiding: Laat de scampi ontdooien en pel ze, gooi de harnassen niet weg, deze zullen dienen als basis voor de saus. Snijdt de rug van de scampi in de lengte in en verwijder het donkere darmkanaal. Verwarm 2 eetlepels olijfolie in een pot op een hoog vuur en voeg hierbij de harnassen en laat ze al roerend kleuren, giet hierbij het water en laat gedurende een 10 tal minuten lichtjes pruttelen, giet dan door een fijne zeef en druk al het vocht eruit. Pel ondertussen de sjalotjes en snipper ze fijn, pel de knoflooktenen en snij in plakjes. Verwarm in een ruime pot de overgebleven olijfolie en voeg de plakjes knoflook toe en laat al roerend even stoven tot de smaak in de olijfolie zit, voeg dan de sjalotsnippers toe en laat al roerend glazig worden. Voeg dan de scampi toe tot ze beginnen te kleuren, strooi de curry poeder erover en roer om, vervolgens de bloem toevoegen, meng alles goed en laat even doorwarmen om de bloemsmaak weg te nemen. Overgiet met de bouillon van de harnassen en voeg de bouillonblokjes toe, laat even opkoken en laat zo ongeveer een 10 tal minuutjes garen. Snij ondertussen de champignons in plakjes en stoof ze even aan, voeg ze op het laatste moment bij de scampi, warm alles nog eens goed door en maak de saus indien nodig op dikte volgens uw wens. Dien onmiddellijk op in warme borden met Basmatirijst. Smakelijk eten.
Er waren enkele vernieuwingen op komst en nu zijn ze er eindelijk doorgedrukt, op deze blog heb ik enkele aanpassingen gemaakt door mijn favoriete links een plaatsje te geven waar ze horen, zo kan ik dan uiteindelijk een wederdienst bewijzen aan alle bloggers die voor mij hetzelfde deden waarvoor hartelijk dank, deze aanpassing komt wel wat laat maar is altijd beter dan nooit, het heeft veel zweet bloed en nu en dan een ferme vloek gekost maar de aanhouder wint. En het grote nieuws is natuurlijk dat "De Wandelaar" er een broertje bij heeft, het is ook een jongetje en heet " Het fotograafje ". Dit idee spookte reeds lang door mijn mayonaise en het is de bedoeling om foto's die anders niet getoond zijn in een artikel of dergelijke los te laten op mogelijke bezoekers. Met een woordje uitleg is het allemaal een beetje aangenamer gemaakt. Veel kijkplezier.
05:30 Wakker geworden, gehuild. Wilde bij papa en mama in het grote bed. Mocht niet. Nog harder gehuild. Mocht wel.
08:30 Moest melk drinken. Wilde niet, wilde cola zoals op TV. Woest gebruld. Hielp niet. Melk vies, bijna dood.
09:00 Pijp in papa's koffie gedaan. Papa boos.
09:15 Zeep gleed uit in bad. Mama nat. Mag niet met zeep spelen. Zeep in mond gestoken. Nooit meer doen, smaakt vies.
09:45 Reuk op mat gegoten. Mat van kleur veranderd en raar ruiken. Nog meer reuk op gedaan. Nu goed ruiken. Mama boos.
10:10 In papa's werkkamer geweest. Vliegertjes gemaakt van papa's papieren. Ben buitengevlogen, net als vliegertjes. Spijtig!
10:45 Sleutel uit kast getrokken. Weggestopt. Mama wilde hem terug. Eerst snoep gevraagd, Dan sleutel teruggestoken.
11:00 Worm gevonden. Wilde weten of hij kon zwemmen. Zonk.
11:30 Kalender afgescheurd tot 6 december. Gewacht op Sinterklaas en Zwarte Piet. Kwamen niet.
12:00 Kalender verder afgescheurd tot 25 december. Gewacht op Sinterklaas en Zwarte Piet. Kwamen niet.
12:30 Moest pap eten. Geweigerd. Wou frieten met stoofvlees. Stoelen omvergegooid en pap naar papa gesmeten. Kletsen gekregen op blote poep. Rest van pap toch maar opgegeten.
13:00 Middagrust in bed. Kon niet slapen. Pluisjes van deken getrokken, in neus gestoken. Terug eruitgehaald, waren nat. Heb ze maar onder bed gestoken.
15:00 Rood potlood gevonden. Op deuren getekend. Slaag gekregen. Alles zelf moeten uitgommen.
16:00 Behangpapier van muur getrokken. Zo veel mooier. Mama vond van niet. Bijna doodgefolterd.
17:45 In mama's handtas gekeken. Poeder op kanarie gedaan. Kanarie nu lekker ruiken. Mama niet weten. Beter ook zo.
18:15 Kat bij staart gepakt. Krabte. Klets gegeven. Krabte nog. Meer kletsen. Werd kwaad. Best afblijven, poes gevaarlijk.
19:00 Moest weer gaan slapen. Wou niet. Wou "LOST" zien. Mocht niet. Blokje naar TV gegooid. TV kapot. Niemand kon nog zien. Ikke niet zien, niemand nog zien. Hihi!
19:30 Ben toch gaan slapen.
Hoorde mama tegen papa zeggen: "'t Is toch zo'n braaf manneke..."
WSV Schelle organiseerde in samenwerking met de Nielse sportraad de 3 de octaaftocht welke door de zeer goede samenwerking tussen de sportraad en de wandelclub steeds een succes mag genoemd worden. De inschrijvingen kwamen in het begin een beetje traag op gang, misschien een beetje door de koude morgen maar later bij het goede weer liep alles op wieltjes. Er waren wandelafstanden naar ieders heug en meug zijnde 4 - 6 - 12 - 18 en 22 kilometer die ieder op zijn tempo kon afstappen. Vertrekkende vanuit de Gemeentelijke Basisschool was men in een wip op de Nielse Kermis die er is voor de 153 ste Niel Jaarmarkt, de 3 de oudste van België en tevens de 4 de grootste van het land, hier rekent met Brussel kermis mee maar dit is in feite geen jaarmarkt. Hier is op dit uur nog doods maar dat zal na 14 uur wel anders worden. Zo gaan we richting Hellegat door een tunneltje onder de Boomsestraat richting natuurgebied "De Walenhoek" door de wandelaars een zeer gewaardeerd gebied om door te stappen. Met een sprongetje naar de Nielse Sporthal voor een controlestop. Terug naar beneden in de Walenhoek stappen we tussen de tientallen visvijvers tot aan de grens met Boom waar we linksaf gaan om de spoorbaan te volgen tot we halfweg terug naar beneden duiken in De Walenhoek om dan in de Landbouwstraat de spoorweg over te steken en aan de andere kant deze een stukje volgen, om dan de woonwijk "Paependale" te doorkruisen. Zo stappen we richting Schelle om terug op onze stappen terug te keren richting Niel Via de stationsstraat naar de Veldstraat te gaan voor een tweede controlepost in de school aldaar. Voor het laatste stuk trekken we dan richting Schelle waar we met een grote lus terecht komen in de Laerhofdreef waar we in de richting van de Rupeldijk stappen en deze voor een 3 kilometer volgen om daar even het Nielse Broek in te duiken om dan terug aan de start te komen. Een pracht van een wandeling in elkaar geknutseld door onze voorzitter Andre Lemmens. Ook zeker dank aan de landbouwers die hun weilanden telkens openstellen zodat we toch van de natuur kunnen genieten. Onze Waalse wandelvrienden uit Assesse (Namen) brachten met 37 manschappen een tegenbezoek nadat wij deze zomer met WSV Schelle bij hen op bezoek waren. Zeker het vermelden waard is het groot aantal deelnemers dat heeft deelgenomen aan onze wandeltocht, namelijk 947 wandelaars en we mogen dan zeker van een succes spreken. De afwezigen hadden weeral ongelijk, zeker weten.
Afgelegde kilometer: 22,2 Gemiddelde snelheid: 5,7 km/u Gestapte tijd: 3 uur en 51 minuten. Aantal wandelingen 2006: 71 Aantal afgelegde kilometers 2006: 1500 Gemiddelde snelheid 2006: 5,5 km/u
De windmolens van Schelle in de verte.
Links voorzitter André met de voorzitter uit Assesse (Namen) en een bestuurslid van Schelle.
Een gedeelte van de medewerkers.
Het aantal inschrijvingen uurlijks.
Nog een onverwachte gast in de vooravond.
Toch nog even een beetje kermissfeer meepikken.
De vooravond van Niel jaarmarkt, dat beloofd voor mandag.
Een gast gaat naar zijn dokter (seksuoloog)... omdat hij niet meer "komt". "Dokter, ik kom niet meer!". De dokter onderzoekt hem en schrijft hem pilletjes voor: "Neem deze pillen. Als u dan kan komen, kom dan niet meer terug, maar als u dan nog altijd niet kan komen, kom dan zeker terug." Enkele weken later staat die vent weer bij de dokter. Hij zegt tegen de secretaresse: "Juffrouw, ik ben enkele weken geleden gekomen omdat ik niet meer kwam. De dokter heeft me toen pillen voorgeschreven en hij heeft me gevraagd niet meer te komen als ik kon komen, maar dat als ik niet kon komen, dat ik dan terug moest komen. Ik heb die pillen dus genomen, en ik ben gekomen, dus ben ik niet teruggekomen. Maar ondertussen kom ik niet meer, dus ben ik gekomen..." De secretaresse gaat met de dokter praten: "Dokter, er is hier een man aan wie u hebt gevraagd, om niet terug te komen als hij kwam en om te komen als hij niet kwam. hij is gekomen, dus is hij niet terug gekomen, maar, vandaag komt hij niet meer, dus is hij gekomen." De dokter antwoordt haar: "Perfect juffrouw, laat hem komen". De secretaresse: "Dat is wat ik gedaan heb dokter, en hij is terug vertrokken".
In de nacht van zaterdag op zondag werd ik gewekt door een keelgat waar honderd spijkers waren door gegaan en dan zie ik meestal de bui al hangen, hier hebben microben bezig geweest en door hou ik niet van, moet niet hebben van die murmels, de rest van de nacht onrustig geslapen en op zondag toch nog een wandeling van 27 kilometer afgewerkt maar daarover later op een gezonder moment. Hoe voelen we ons vandaag, maandag, wel dat moet zo ongeveer het midden houden tussen een geprikte biefstuk en een zee-egel die heel toevallig is overreden op de autostrade door een Jumbo 747, niet meer maar zeker niet minder. Mijn reukorgaan heeft meer weg van een lekkende kraan waar een loodgieter zich de ganse dag kon mee onledig houden zonder dat het iets zou helpen. Mijn gehoor is alsof ik in een geluidsdichte kamer ben waar, ergens vanuit een hoekje een brave ziel zich toch nog tracht verstaanbaar te maken door hard te roepen maar zonder resultaat. Mijn ogen zouden zeer goed thuishoren bij een albino konijn maar zijn bij mij toch volledig misplaatst. Met de smaak idem dito, dus de eerstvolgende dagen is een restaurantbezoekje verloren geld en zullen we dan ook maar laten. Voor de rest zie ik eruit als een glazen bokaal, doorzichtig maar vooral leeg, maar we leven nog. Hou jullie haaks en vooral, leef gezond.
kopie.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.0.jpg)
.jpg)
.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
kopie.jpg)
