Wie graag een beetje schaduwkunst bekijkt kan hier aan zijn trekken komen, je voelt je als een toerist in de schouwburg. Veel kijkplezier, en doe het maar eens na.
Twee zestigers praten met elkaar over ouder worden. Zegt Jan :"Het probleem bij vrouwen is dat ze weigeren te aanvaarden dat ze ouder worden Ze gebruiken allerlei trucjes om het te verbergen.""Je hebt het bij het rechte eind," zegt Piet. "Ik ken een middel om hen te ontmaskeren. Als je wilt weten of je vrouw hardhorig wordt, ga dan op tien meter van haar vandaan zitten en stel een vraag. Als ze niet antwoordt ga je op vijf meter afstand zitten en stel de vraag opnieuw, dan op twee meter en tenslotte op één meter." Jan vindt het een schitterend idee en thuis gekomen neemt hij meteen de proef op de som. Terwijl vrouwlief in de tuin de was ophangt, gaat hij op een tiental meter van haar vandaan zitten en vraagt: "Schat , wat eten we deze middag?" Er komt geen antwoord. Hij verkleint de afstand met ongeveer de helft en stelt de vraag opnieuw: "Schat , wat eten we deze middag?" Er komt geen antwoord. Hij komt nog dichterbij zitten en vraagt: "Schat, wat eten we deze middag?"Opnieuw geen antwoord. Hij begrijpt er helemaal niets van, gaat naast haar staan en vraagt luid en klaar: " Schat, wat eten we deze middag?"
De vrouw draait zich om, kijkt hem geërgerd aan en antwoordt: "Voor de vierde keer, kip met friet!"
Vorige week vertrok ik 's morgens van huis naar mijn werk. Zoals altijd zat mijn man televisie te kijken. Ik reed ongeveer 1,5 kilometer toen de auto er mee stopte. Ik probeerde te starten, de motor ging wel rond maar sloeg niet meer aan. Ik ben toen naar huis teruggelopen en toen ik thuis kwam zat mijn man niet meer op de bank. Wat ik toen boven aantrof had ik zelfs in mijn stoutste dromen niet kunnen denken!
Mijn man liep gekleed in mijn lingerie en met mijn ultra hoge pumps en een laag make-up voor de grote spiegel heen en weer te paraderen.............Ik ben 36, mijn man is 38 en we zijn al 12 jaar gelukkig getrouwd. Toen ik hem betrapte probeerde hij nog met een smoesje over dat al zijn ondergoed in de was zat enzovoort een uitvlucht te verzinnen, maar de schoenen en de make-up dan?
Hij is toen echt helemaal ingestort en heeft bekend dat hij dit al een maand of vier doet. Ik heb hem toen gezegd dat als hij er niet mee zou stoppen ik wil gaan scheiden. Mona, je moet weten dat hij een half jaar geleden zijn baan kwijt is geraakt en daar heel erg depressief van is geworden. Sinds ik hem heb verteld dat ik wil scheiden als hij dit blijft doen is hij heel erg teruggetrokken en afstandelijk..... Het lijkt wel alsof ik helemaal geen contact meer met hem kan maken. Kan jij mij helpen??
M. Verbeeck uit Stekene
ANTWOORD VAN FLAIR:
Beste M.
Het zou de automatische choke kunnen zijn, vooral omdat het al zo dicht bij huis gebeurde, anders zou ik gewoon nieuwe bougies laten monteren.
Buiten het dorpscentrum staat het kasteel van Kruibeke, "Altena". Het kasteel is uit de14de eeuw. Het huidige kasteel werd in 1594 gebouwd ter vervanging van het tien jaar vroeger afgebrande kasteel.Tot in 1850 werd het zonder onderbreking bewoond door de familie Lanfranchy. Daarna kwam het in bezit van E. P. Filip, ridder le Boucq de Beaudignies. Van 1946 tot 2000 is het bezit van de Zusters van de H. Vincentius à Paulo, gevestigd te Beveren, die het al die tijd als rustoord hebben uitgebaat. Toen het rustoord werd gesloten en de laatste residenten eind september 2000 vertrokken werd het Kasteel overgenomen door de Congregatie van de Broeders van Liefde te Gent.
Een drukke Ryanair vlucht was geannuleerd. Een hostess was bezig met het herboeken van een lange rij passagiers. Plotseling duwt een boze passagier zich zijn weg naar haar desk. Hij kletst zijn ticket op de desk en zegt, 'ik MOET op deze vlucht zitten en het MOET eerste klas zijn!!!.' De hostess antwoordt, 'Sorry meneer, ik zal u met veel plezier helpen, maar ik moet eerst deze mensen helpen, dus als u achteraan wil aanschuiven dan zal ik u straks met veel plezier helpen.'
De passagier was niet onder de indruk. Hij vroeg zeer luid, zodat de andere passagiers achter hem, hem konden horen : 'HEBT U ER ENIG IDEE VAN WIE IK BEN?!!'
Zonder aarzelen nam de hostess glimlachend haar intercom microfoon : 'Mag ik uw aandacht alstublieft,' weergalmende haar stem door de volledige vertrekhal, 'we hebben een passagier aan Gate 14, DIE NIET WEET WIE HIJ IS. Als iemand hem kan helpen om zijn identiteit terug te vinden, gelieve naar Gate 14 te komen!.'
Terwijl de mensen in de rij achter hem hysterisch begonnen te lachen, liep de man hoogrood op, staarde naar de hostess en riep: 'FUCK YOU!!!'
Zonder verpinken, lachte ze en zei: 'Het spijt me, meneer, maar daar moet je OOK voor aanschuiven...'
Traditioneel de vakantiemaand bij uitstek, toch zeker voor de mensen die in de bouw en de metaal tewerkgesteld zijn. Voor hen betekend het einde van de tweede week, het begin van hun verlof. Als men dan in de week de baan opgaat om naar een wandeling te rijden dan merk je al snel het verschil in drukte op de wegen en dat is altijd mooi meegenomen. Wat heb ik gestapt in juli 2008: de afstanden zijn de afstanden gemeten door mijn GPS. Op 04-07-2008; te Bassevelde 52 km. Mooie wandeling, Om 20:00 uur vertrokken met prachtig weer en dat bleef zo tijdens de ganse nacht. Voor herhaling vatbaar. Het verslag lees je hier. Op 06-07-2008; te Brecht 28,0 km. Een heel goede wandeling met goede controleposten. Op 12-07-2008; te Wiekevorst 25,0 km. Matig spannende wandeling en ook het weer wilde niet echt mee. Op 13-07-2008; te Tisselt 21,0 km. Veel afwisselend in de wandeling, Heel goed en warm weer. Op 19-07-2008; te Opwijk 20,0 km. Een tegenvallende wandeling net als het natte weer. Op 20-07-2008; te Hoevenen 22,5 km. Wie van de natuur wil genieten, hier is het te doen, jammer van het mindere weer, een echte mengelmoes van regen, wind en een beetje zon . Op 21-07-2008; te Ruisbroek 23,5 km. Veel afwisseling, eerst zon dan regen en veel wind. Op 23-07-2008; te Wortel 25,0 km. Zoals steeds een puike Euraudax organisatie, het was die dag bloedheet, het verslag kan je hier lezen. Op 27-07-2008; te Mollem 23,0 km. Wandelen bij wandelclub Manke Fiel is garantie voor een mooie wandeling en goede posten met héél goede bediening. Ook hier bloedheet. Op 31-07-2008; te Halle-Zoersel 21,0 km. In de Kempen is het steeds mooi wandelen, en zeker bij mooi en warm weer zoals die dag. Dit geeft voor juli 281,5 km, en een totaal van 1781,5 km in 2008 en in het totaal sinds 04-01-2006 geeft dit 5619,5 kilometer.
Intussen is voor de meeste mensen het verlof weer passé en kunnen ze weer plannen maken voor het volgende verlof. Als men juli vergelijkt met juni heb ik deze maand 6 km minder in de benen, in juli waren er dan ook minder grote wandelingen, dus daarmee.
Het was hier enige dagen stilletjes, en gewoon om een simpele reden, vrijdagnamiddag heeft mijn computerscherm het heden voor het hiernamaals verwisseld en zit nu in de eeuwige (jacht)schermvelden. En omdat men zonder beeld niet kan zien wat men uitspookt kan men ook niet computeren, zo klaar als pompwater, maar op die moment was het donker, amen en uit. We hebben ondertussen natuurlijk niet stilgezeten, zaterdag heb ik gaan stappen te Rumst, dit ter gelegenheid van de Vosbergfeesten. Zondag zijn we dan op stap gegaan te Puurs voor de Duveltocht, hier kwamen we in het begin van de tocht Maaike tegen en samen stapten we tot in de eerste controlepost waar zij onmiddellijk doorstapte voor de 42 km, haar verhaal kan je hier lezen. Op maandagmorgen konden we dan op jacht voor een nieuw scherm, conclusie, op maandag zijn de meeste computerwinkels dicht, gesloten, toe, je komt er niet in, basta. Op dinsdagvoormiddag ben ik dan gaan stappen in Biervliet, voor de 10de Zomertocht te Biervliet, dit mooie dorpje ligt op Nederlands grondgebied en is een kleine deelgemeente van Terneuzen, wie ooit kan, moet daar eens naar toe trekken, de moeite waard. En dan in de namiddag kon ik dus eindelijk mijn koop gaan doen en dat is goed gelukt, een 22 inch, de resolutie aangepast en je weet niet wat je ziet. Heerlijk nu om fotos te bewerken, de techniek wordt nog steeds beter en beter. Nu kunnen we dus terug aan het werk.
Als ik aankom te Wortel aan de startzaal is het prachtig weer en warm, heel warm, vele bekende gezichten uit binnen en buitenland, inschrijven voor de 25 km, anderen doen dit voor de 75 of 100 km. Veel Nederlanders natuurlijk, we liggen hier vlak op de grens, ook opmerkelijk veel Duitsers. Gids van dienst is Jan Brosens, een heel sympathiek uitziende man en dat is hij ook, het eerste fluitsignaal roept iedereen naar buiten in de warmte en 5 minuten later zijn we weg. Jan legt er onmiddellijk de pees op en de plaatsen in het peloton worden ingenomen, ik looptamelijk mee vooraan, ik heb bij vorige deelnames ondervonden dat het daar gemakkelijker stappen is. Lees hier verder.
Het is nog maar einde juli maar onze zelfgekweekte druifjes beginnen toch al stilaan kleur te bekennen. Natuurlijk staan ze niet buiten maar wel onder glas en bij het minste zonnestraaltje loopt de temepratuur daar natuurlijk naar hogere sferen. We konden het niet nalaten om toch al eens te proeven, en ondanks het feit dat ze nog niet geheel rijp zijn is de smaak heel lekker en al redelijk zoet. ze zijn van het ras UVA NERA en is in feite een wijndruif, maar zijn echt ook zo heel goed te eten. Gelieve niet te reageren om trossen te bestellen want zo veelvuldig is het niet, dit jaar toch twee mooie trossen, en hier lopen nog twee kleinkindjes rond, dus...... misschien later.
Zaterdag 26 juli 2008, wandeling te Wortel, (Prov. Antwerpen), Euraudax Hoogstraten ingericht door EURAUDAX BELGIË ; verder is vermeld, Afwisselend parcours met bossen en velden door het Belgisch-Nederlands grensgebied. Inschrijven om 12:00 uur, parcours 25-75-100 kilometer. Start; Parochiezaal, Poeleinde 2 Wortel . Op deze wandeling kies ik voor de 25 kilometer. Meer over deze wandeling kan je hier vinden.
Zondag 27 juli 2008, wandeling te Mollem (Prov. Vlaams Brabant) Hopduveltochten, ingericht door WRC MANKE FIEL ASSE; verder is vermeld, "Landelijke omgeving aan de rand van Brussel. Inschrijven van 8:00 - 15:00 uur, parcours 5-7-14-21-30 kilometer. Start; t Kloosterhof, Kouter, Mollem. Op deze wandeling kies ik voor de 30 km. Meer over deze wandeling kan je vinden op http://www.mankefiel.be
Ik zou graag met iemand spreken die me kan inlichten over de toestand van een patiënt die bij u verpleegd wordt. Hoe is de naam van de patiënt ? Louis Peters. Een ogenblik a.u.b., ik verbind u door met de verpleging. Met de wachtdienst, wat kan ik voor u doen ? Ik zou graag weten hoe het gesteld is met de gezondheidstoestand van Louis Peters in kamer 302 ? Een ogenblikje, ik verbind u door met de dokter van wacht.
Met de dokter van wacht. Dag dokter, ik had graag geweten hoe het gaat met mijnheer Louis Peters die al drie weken bij u verpleegd wordt in kamer 302 ? Een ogenblikje, ik zal zijn dossier even raadplegen. Hier heb ik het . Hij heeft vandaag goed gegeten, zijn bloeddruk en hartslag zijn normaal, hij reageert goed op de voorgeschreven medicatie en morgen nemen we de hartmonitor weg. Als alles zo nog 48 uur gunstig verder evolueert zal zijn behandelende arts hem waarschijnlijk uit het ziekenhuis ontslaan voor het volgende weekend.
Dat is fantastisch nieuws, ik ben ongelooflijk opgelucht. Bedankt dokter, van harte bedankt.
Zo te horen bent u wel erg begaan met de patiënt. Dichte familie?
Nee, nee dokter, ik ben Louis Peters zelf. Ik bel u vanuit kamer 302. Iedereen loopt hier mijn kamer in en uit maar niemand zegt verdomme iets. Ik wou zelf ook eens weten hoe het met mij gesteld is.....
Zaterdag 19 juli 2008, wandeling te Opwijk, (Prov. Vl. Brabant), 9de Eekse Stappers Wandeltocht ingericht door Eekse Stappers ; verder is vermeld, Rustige wandeling door het landelijke maar veel te bieden Opwijk en buurgemeenten. Goed begaanbare veldwegen met vergezichten via Leirekeroute en andere. Randanimatie aan de startplaats en verzorgde controleposten. Inschrijven van 07:30 15:00 uur, parcours 6-12-18 kilometer. Start; Feesttent, Hoeksken, Opwijk. Op deze wandeling kies ik voor de 18 kilometer.
Zondag 20 juli 2008, wandeling te Hoevenen (Prov. Antwerpen) 6de Poldertocht, ingericht door W.K. Noordergouw Brasschaat; verder is vermeld, "Park Beaulieu, natuurreservaat Het Rood, polders en rustige wandelwegen. Inschrijven van 8:00 - 15:00 uur, parcours 5-9-13-20-24 kilometer. Start; J.O.S., Kerkstraat 89 A Hoevenen. Op deze wandeling kies ik voor de 24 km.
Nu het vakantieseizoen weer voor de deur staat wil ik jullie graag attent maken op het volgende;
Steeds meer mensen gebruiken een navigatiesysteem om zo snel en zuinig mogelijk op de plaats van bestemming te komen . . zo ook dieven. Nog niet zo lang gelden was er het volgende gebeurde verhaal; Een familie was op vakantie in een bungalowpark en had een leuke dagtrip gemaakt, ze gingen even terug naar hun bungalow om daarna uit eten te gaan en lieten hun tomtom even in de auto achter. Toen deze mensen slechts 5 minuten later weer bij hun auto kwamen was hun tomtom er uit gestolen. Later op die avond werd deze familie gebeld door de buren, er was in hun huis ingebroken en er waren een groot aantal zaken verdwenen. Op tafel lag echter wel de tomtom met een geel post-it briefje erop met: "bedankt!" De dieven hadden via de tomtom naar de woning genavigeerd, ze wisten immers dat de bewoners niet thuis waren, en hun slag geslagen alleen door de toets THUIS in te drukken. MORAAL; toets in je navigatiesysteem nooit je eigen huisadres in (dat weet je immers) maar bijv. het adres van het politiebureau of de brandweerkazerne in je woonplaats. Natuurlijk moet je nooit je losse navigatiesysteem in je auto achterlaten maar soms kan dat niet anders.
Ik wens jullie allemaal een fijne en veilige vakantie toe en ga er vanuit dat je deze tip doorstuurt aan zoveel mogelijk mensen die nog op vakantie gaan.
Dit beeldje is te vinden aan de kerk met kerkhof te Blaasveld, in de Provincie Antwerpen. De tekst onderaan het beeldje geeft een beschrijving over de streek, wanneer men spreekt over 't Vaartland dan is dat de streek rondom het kanaal Brussel - Schelde. Hier in de Rupelstreek spreekt men niet over een Kanaal maar noemt dat een Vaart vandaar die uitspraak.
Onderaan het beeld is er een tekst te lezen van Vincent Leboda, en gaat als volgt.
Voor allen van ons die getrouwd zijn, getrouwd geweest zijn, wensen dat ze getrouwd waren, of wensten niet getrouwd te zijn ..... het volgende is iets om over te glimlachen als je weer een fles wijn ziet...
Joseph reed terug naar huis van een van zijn zakenreisjes in Noord Arizona en zag een oude Navajo indiaan langs de kant van de weg lopen. Daar de trip lang en saai was , stopte hij de auto en vroeg aan de oude Navajo indiaan of hij een lift wou. Met een stille hoofdknik stapte de oude man in de auto. Verdergaand met de trip probeerde hij om een gesprek op gang te brengen .........
De oude man zat stil en zei niets, maar keek met intense aandacht naar ieder detail in de auto, totdat zijn aandacht getrokken werd door een bruine papieren zak op de zitting naast Joseph.
'Wat zit er in die zak?' vroeg de oude man. Joseph keek naar de bruine zak en zei : 'het is een fles wijn die ik gekregen heb voor mijn vrouw.'
De volgende keer dat je je handen wast, en je vindt de temperatuur van het water niet echt aangenaam, denk er dan eens aan hoe het er ooit aan toeging... Hier volgen een aantal feiten uit de jaren 1500:
De meeste mensen huwden in juni, omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei, en dus in juni nog redelijk fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch al lichtelijk te stinken, en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik van dat ook vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.
Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer des huizes genoot het privilege van het schone water, daarna volgden de zoons en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen, en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de beurt. Tegen dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon kwijtraken... Vandaar de uitdrukking 'de baby met het badwater weggooien'.
Huizen hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinte.Het was de enige plek waar de dieren zich warm konden houden, en dus leefden de katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het regende werd het daar glibberig, en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak. Vandaar het Engelse gezegde 'It's raining cats and dogs'.
Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt probleem in de slaapkamer, waar ongedierte en uitwerpselen je schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van grote palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje bescherming bood.Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.
In die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven het vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken, en werden er ingrediënten toegevoegd aan de ketel. Men at meestal groenten, en weinig vlees. Men at deze stoofpot 's avonds, en liet het overschot in de ketel. Dit werd dan 's nachts koud, en 's anderendaags begon men gewoon opnieuw. Zo zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel lang inzaten...
Soms konden ze varken krijgen, en dan voelden ze zich heel bijzonder. Als ze bezoekers over de vloer kregen, dan hingen ze hun stuk varken op om op te scheppen. Het was namelijk een teken van weelde als een man spek naar huis kon brengen. Ze sneden dan een stukje af om te delen met de gast, en kauwden gezellig samen op het vet.
Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel terecht kwam, wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar als giftig werden beschouwd.
Brood werd verdeeld volgens je sociale status. Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood, het gezin at het middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante korst.
Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken. Die combinatie zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was! Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd hij vaak gereed gemaakt om begraven te worden. Hij werd een aantal dagen op de keukentafel gelegd,en de familie at en dronk aan diezelfde tafel, en wachtte af of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik van de doodswake.
Engeland is oud en klein, en de bevolking vond geen plaats meer om de doden te begraven, dus werden er kisten uitgegraven en de beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken.Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was, en ze beseften dat ze levenden hadden begraven.Van toen af werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden,dat omhoog leidde en verbonden was met een belletje boven de grond.Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel niet rinkelde. En zo werd er wel eens iemand 'gered door de bel'.
Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...?
