|
Maandag 12-02-2007, een dagje verlof, een beetje van dit, een beetje van dat, alles kan, niets moet. Door de vele regen toch een lekje op het platte dak van de keuken, even controleren en dus moet er een ladder aan te pas komen. Dat is zo een ingewikkeld geval dat je in alle vormen kan zetten en toen dacht ik, ja dat is wel handig.
Het ding gaat open door twee pinnen in te drukken en een klep overhalen om de veiligheid weg te halen, zo kom je in de eerste beweging tot een derde van het volledig openen naar de verticale stand. Deze bewegingen herhalen met de vier stukken en je bent wel even bezig om de ganse ladder te openen maar met wat verlof heb je tijd, dus geen probleem.
Het eerste stuk staat half open en ik maak de beweging naar de klep om verder te openen en heel dat stom geval slaat dicht als een muizenval, bij mij was het gelukkig mijn linkerwijsvinger en niet mijn nek die er tussenstak, het gevolg was een gesprek met Jezuske waar hij niet goed van was, het tweede was trachten mijn vinger te bevrijden maar met één hand is dat niet makkelijk, dus als je alleen in huis bent is dit niet zo simpel en kan je het wel schudden. Met de hulp van mijn echtgenote is dit dan toch gelukt. Resultaat, een dikke blauwzwarte vinger die bonkte als een hoofd met een kater erin.
Voor de rest van de dag was het rustig wachten tot de pijn minderde, wat nog tamelijk meeviel. Dinsdagmorgen naar het werk met een zwarte vinger voor een reeds lang gepland gesprek met mijn baas, maar die besloot me maar naar huis te sturen. Dus recht naar de dokter en later een foto laten nemen, resultaat, vinger gebroken en vier weken verlof.
Ladders, het zijn en blijven gevaarlijke spullen.
|
