Op weg naar huis na een gedane dagtaak kunnen er altijd onverwachte dingen gebeuren. Het begon al op de R0, de Brusselse ring dus, het is me al héél veel overkomen maar het blijft je altijd verassen, je ziet het steentje komen en dat komt altijd als een kogel op je af om dan met een geluid als “knets” zijn baan verder te zetten op weg naar een volgend slachtoffer. Tot nu toe heb ik toch al 2 kleine wondjes in de ruit van vorige ontmoetingen.
Ook nu zag ik het onding op de voorruit afkomen en er is niets dat je er kan aan doen. Ik nam de afslag naar de A 12 om mijn weg te vervolgen om voorbij de lichten te Londerzeel een doffe “plof” onderaan de auto te horen, ik dacht “wat nu weer”, en even later wist ik het al, de wagen ging een beetje aan het wobbelen en dat wil zeggen “platten tuub”. Gevarenpinkers aan en toch nog tot op de parking van dancing Carré te Willebroek gesukkeld, de band zag er niet meer uit, helemaal naar de kleurpotloden.
Tussen 2 regenvlagen door het reservewiel gestoken en terug weg. Ongeveer een kilometer verder, je kan het geloven of niet, kwam er weer zo een onding in de richting van mijn ruit gevlogen, gevolgd door weer een “knets”. Gelukkig is er verder op mijn weg naar huis niets meer gebeurd, op een kleine zondvloed na dan toch.