Ik ben Moerman Gerard, en gebruik soms ook wel de schuilnaam igor.
Ik ben een man en woon in 9870 ZULTE (Belgie) en mijn beroep is Op Rust.
Ik ben geboren op 22/12/1942 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Vinkenieren en Vaderlands Lievende Verenigingen..
Het leger vervoegd op 03/07/1961 en op rust gesteld in 1999 als beroeps o/officier.Gehuwd,3 kinderen en 5 kleinkinderen.
Klik op de foto's in het midden voor vergroting.
.
.
Om de foto in het midden te vergroten. Klik op de foto.
.
.
.
.
.
.
Om de foto in het midden te vergroten. Klik op de foto.
De eerste dagen van onze opleiding werden gevuld met het ophalen van onze uitrusting en kledij. De kledij van de E.C.M.M mensen was volledig in het wit met een blauw petje. De witte kledij moesten wij ophalen in de Zeemacht , die witte kledij was voorzien als tropen kledij bij de Zeemacht. Ik geef een voorbeeld de kledij bestond uit een witte linnenbroek , een wit hemd met korte mouwen , witte kousen en witte lage schoenen. Ter informatie , ik ben vertrokken op 01 november en de sneeuw laag daar op sommige plaatsen , één meter dik en de modder was ook overal aanwezig. Een witte anorak en enkele T-shirts werden door een burger firma geleverd. Wij kregen ook wat uitrusting mee van het leger , af te halen in Peutie.
We kregen daar een net om onze was in te doen , producten tegen de muggenbeten en een paar wanten. Een jonge Wachtmeester drukte me op het hart , dat ik dat paar wanten , zo snel mogelijk na de zending moest terug binnen brengen , omdat de stock zeer klein was. Ik vroeg hem als terug in België aankwam ik eerst naar huis mocht , of van het vliegtuig direct de wanten moest binnen brengen. Hij bekeek mij eensen gaf geen antwoord.
Dus de oplossing voor de kledij was zo als vroeger , trekt U plan en koopt wat ge nodig hebt.
Gelukkig is dat nu veel verbeterd.
Het probleem voor ons was , wij waren afgedeeld bij het Ministerie Van Buitenlandse Zaken .
Wij moesten de job doen , die normaal moest gedaan worden door diplomaten van het ministerie , maar dat was waarschijnlijk te gevaarlijk en niet naar hun zin. Daarom werd beslist om militairen met deze opdracht te gelasten.Voor mij niet gelaten. Wij hadden normaal ook geen graad meer , zo gezegd , we waren allemaal Mister geworden.
We hadden ook geen recht op een gevaren premie , omdat het voor de diplomaten die ergens in het buitenland zijn , niet voorzien was. Normaal zij lopen zelden gevaar en als er gevaar is gaan de Para Commandos ze terug naar huis halen. Deze premie was 150 Belgische frank per dag Pakje sigaretten , uiteindelijk heeft het leger ons de premie betaald..
Ik had dus mijn kandidatuur gesteld , voor een ECMM opdracht en werd op geroepen om een test van de Engelse taal af te leggen. Die test ging door in Evere H.K. in een bureel met een Majoor en twee Adjudanten als jury. Na de test mocht ik in de gang op het resultaat van de test wachten , na een vijf taal minuten werd ik weer in het bureel binnen geroepen. De uitslag van de test was positief en de Majoor gaaf me het goede nieuws Je mag vertrekken. Ik kwam dus op de lijst van een groep mensen diesamen aan de voor bereiding zouden beginnen. Na enige tijd werd de groep op geroepen om een opleiding van 6 weken te volgen als voor bereiding. Het was de bedoeling om met gans de groep , samen naar Ex-Joegoslavie te vertrekken na de opleiding.
De opleiding bevatte vele aspecten zoals : omgang met de mensen daar , die een verschillende cultuur hadden , eerste zorgen , waar men misschien voor het eerst zich zorgen om maakte , auto mechaniek , zou nog van pas komen , computer dat was voor mij een onbekende , satelliet telefoon een zeer nuttig apparaat en niet te vergeten onze grootste zorg , de omgang met allerlei soorten mijnen.