Al te zelden hoor of lees je in de Vlaamse media iets over het binnenlandse buitenland: het Franstalige landsdeel; het Duitstalige is al helemaal quantité négligeable. Maar kijk, deze week brengt Knack een interview met Béatrice Delvaux van Le Soir. Ze geeft een kras staaltje van die Vlaamse onverschilligheid. Le Soir en Het Laatste Nieuws organiseren vaak samen politieke peilingen. Le Soir publiceert ook de uitslag in Vlaanderen, Het Laatste Nieuws zwijgt in alle talen over die in het Franstalige landsdeel. Andermaal treffen de scherpe analyses van Béatrice Delvaux en haar talent om die klaar en duidelijk te verwoorden. Twee meningen maar die ook de mijne zijn, bij wijze van voorbeeld.

Over het beleid van Theo Francken inzake integratie van bijvoorbeeld moslimjongeren. “Het gemakkelijkste is natuurlijk om de luiken neer te laten,” zegt Delvaux en ze wijst er fijntjes op dat dit maar een voortzetting is van wat Maggie De Block in de vorige regering deed - met de goedkeuring van de PS!

Over die vorige regering onder leiding van Elio Di Rupo beweert ze dat die vaak meer liberaal dan socialistisch was, en ook daar valt niets op af te dingen, wat ene Bart De Wever in die jaren ook allemaal over de PS-staat moge uitgekraamd hebben.

Een cartoon van Dave Brown van The Independant, toevallig gezien op internet: een open exemplaar van Charlie Hebdo waar een pot rode inkt over uitgelopen is en uit een pagina steekt een hand, de middenvinger in de hoogte en tussen de andere dichtgeplooide vingers is een penseel geklemd. Het bracht me een voorval van enkele dagen geleden in herinnering. In de stad rij ik achter een auto die aan een echt slakkengangetje voortsukkelt. Op den duur probeer ik met mijn lichten duidelijk te maken dat ik wat sneller wil. De bekende reactie: de automobilist gaat nog trager rijden. Waar het eindelijk kan, wil ik inhalen. De bekende (misdadige) reactie: de automobilist geeft plankgas en belemmert mijn inhaalmanoeuvre. Wanneer we op de ringweg rond de stad zijn, haal ik dan wel in. Wat zie ik in mijn achteruitkijkspiegel? Naast de wat schlemiel ogende man aan het stuur een vrouw met het gezicht in een zwarte hoofddoek verpakt die heel ostentatief haar rechterhand met de middenvinger in de hoogte toont. Het was uitermate grappig: dat agressieve gezicht in zwart linnen verpakt en daarvoor die vuist met de geheven middenvinger. Het was overigens de eerste keer in mijn toch al niet meer zo korte leven dat een vrouw de middenvinger naar me opstak.