De tentoonstelling ‘’14-’18, dit is onze geschiedenis’ in het Legermuseum in Brussel die ik zaterdag bezocht, heeft me enigszins teleurgesteld. Soms is het moeilijk om je teleurstelling te verklaren, maar het rommelige en labyrintische karakter van de expositie heeft er zeker mee te maken. Het is een wat oeverloze tentoonstelling waarin een klare lijn ontbreekt. De makers lijken onvoldoende keuzes gemaakt te hebben in het vele materiaal waarover ze beschikten. Het nadeel van een tentoonstelling bouwen in een bestaand museum?

En bouwen is tot op zekere hoogte het goeie werkwoord want men heeft een aantal zaken uit de tijd van de Groote Oorlog nagebouwd: een loopgraaf (ik zou zeggen uiteraard), een kommandantur, cellen, een winkel, een café… Ik heb het met het modeverschijnsel van decors optrekken nu wel een beetje gehad, zoals ook met de vaak te spaarzame verlichting, de lastige plekken waar men tekstbordjes pleegt neer te zetten of op te hangen enzovoort.

Er zijn zo van die fenomenen waar je weinig aan doet. Zo bijvoorbeeld het feit dat enkele jaren geleden het patersbier van de abdij van Westvleteren op internet tot het beste bier van de wereld werd uitgeroepen. Op zich onzin want hoe bepaal je dat: het beste bier van de wereld? Het is evident dat zo’n kwalificatie serieuze consequenties heeft. Het is uiterst moeilijk geworden om in de abdij nog een krat bier te kopen. De monniken brouwen om te leven, niet omgekeerd. De grote vraag kunnen ze niet aan en ze hebben een biertelefoon geïnstalleerd om de aankoop wat in goeie banen te leiden. De beperkte hoeveelheid bier die er per jaar gebrouwen wordt, zeg maar de schaarste, brengt allerlei toestanden mee waar de paters allesbehalve gelukkig mee kunnen zijn, uitwassen dus. Zo zijn er nu cafés waar Westvleteren twaalf tegen een schandalige prijs verkocht wordt. Eerder al zag ik voor een café in Mechelen een bord waarop stond dat ze dat patersbier voor negen euro de fles verkopen. Gisteren in een café bij het Jubelpark in Brussel kon ik constateren dat de Westvleteren twaalf er voor twaalf euro de fles gedronken kon worden.

Wellicht kwestie van het aantal graden en het aantal euro in evenwicht te houden.