De tentoonstelling ‘’14-’18, dit is onze geschiedenis’ in het Legermuseum in Brussel die ik zaterdag bezocht, heeft me enigszins teleurgesteld. Soms is het moeilijk om je teleurstelling te verklaren, maar het rommelige en labyrintische karakter van de expositie heeft er zeker mee te maken. Het is een wat oeverloze tentoonstelling waarin een klare lijn ontbreekt. De makers lijken onvoldoende keuzes gemaakt te hebben in het vele materiaal waarover ze beschikten. Het nadeel van een tentoonstelling bouwen in een bestaand museum?

En bouwen is tot op zekere hoogte het goeie werkwoord want men heeft een aantal zaken uit de tijd van de Groote Oorlog nagebouwd: een loopgraaf (ik zou zeggen uiteraard), een kommandantur, cellen, een winkel, een café… Ik heb het met het modeverschijnsel van decors optrekken nu wel een beetje gehad, zoals ook met de vaak te spaarzame verlichting, de lastige plekken waar men tekstbordjes pleegt neer te zetten of op te hangen enzovoort.