Mag ik U hartelijk verwelkomen. Dit blogje is een dagelijks relaas die deel uitmaakt van mijn website. Hierin komt vooral de dagelijkse pretjes, zorgen, problemen aan bod van onze sierduiven en de kippen. De evolutie van de tuin zal zeker besproken worden Mijn artistieke werken zullen af en toe aan bod komen in: 'In de kijker'
de ko shamo, de Izegemse, de marans, de Gentse en Leuvense kropper, de tuin en de meest opmerkelijke famillie gebeurtenissen.
12-10-2008
Vaccinatie
Zoals elk jaar is eindelijk de vaccinatie gebeurd van alle kippen en duiven.. Met drie man sterk zijn we dan om die klus te klaren. Uiteindelijk is dat op twee uurtjes voorbij, maar het eigenlijke werk gebeurt daarvoor; En dat is de selectie maken van de duiven, en de kippen. Welke kippen en duiven worden in het volgende jaar gebruikt.. De selectie van kippen is snel gebeurt, die bloedlijnen heb je als het ware continu in je hoofd. Maar die Gentse Kroppers is een ander verhaal. Dan wordt er van elke duif een foto genomen, er wordt gekeken naar elk détail van de duif: heeft hij of zij verbeteringen qua type en stand in vergelijking met zijn ouders... Dus de ganse stamboom van die specifieke duif wordt boven gehaald, want van elke duif in die zijn stamboom heb ik foto's, zodat ik altijd kan teruggrijpen in de tijd. Op zo'n moment ontdek je ook van die domme dingen: dat juist die ene met een bijzonder type zijn ring is kwijtgespeeld tijdens de opgroei, en dan vloek je even heel hard...
Ik zegde zojuist aan de ontbijttafel: Grace je moet je rommel op de grond opruimen, want het ligt er vol met speelgoed, gaande van balletjes, houten stokjes. Och neen, zegde mijn man, vandaag is ze jarig, vandaag hoeft ze het niet te doen... En over wie hebben we het nu, natuurlijk over ons Grace, het prachtig rasecht vlinderhondje. Officieel is ze een 'Kontinentale Dwergspaniel Vlinderhondje, met als stamboom: Grace von hamperpat, met een heel mooie afstammingslijn. Wij noemen haar ook 'onze mollenvanger' Nadat Elvis naar zijn volgend zonnig leven is mogen overgaan, was het zo stil in huis.. elvis was imposant, altijd en overal aanwezig.. en die plaats was leeg. En vooral zijn blaf die me moest verwittigen als ik bij de kippen was, was er niet meer... Na rijp beraad beslisten we om opnieuw een hond op te nemen in ons huisgezin.. Maar eindelijk zou ik de definitieve keuze maken, en het werd een vllinderhondje, denken aan dat Mormeltje dat hier in huis was toen vader nog leefde. Maar ik wou een rasecht zuiver vlinderhondje, eentje met zo'n aardige stamboom, in de hoop dat ze zou worden zoals een vlinderhondje echt moet zijn. en ja, zo is Grace ook echt opgegroeid, een heel lief hondje, speels, ze speels namelijk de ganse dag, en 's avonds valt ze als blok in slaap. Wakend en heel alert, wetende reeds op wie en wat ze moet alert zijn. Ze loopt tussen de duiven, tussen de kippen..zonder enig dier aan te raken Haar grote favorieten zijn de Viking en Hagar, die twee rosse getijgerden katers, die voor niets vervaard zijn, dan rollebollen ze samen over de grond, Onze oudste zegt, dat ze het karakter heeft van Elvis, onze jongste komt elke dag met de balletjes en werpstokjes gooien, en dat is een uitdaging voor haar, want ze vind het altijd, en brengt alles mooi terug, ze apporteert zoals de beste.. Morgen een statiefoto van ons Grace maken, en dat wordt een probleem, want één minuut in stilte ergens staan, dat is er echt niet bij..
bij de ko shamo's ontdekte ik dat er eigenlijk inteeltproblemen zijn bij de koekoek kleur. Dus in 2007 werd de eerste kruising gemaakt met een zwarte hen. De jonge man die uiteindelijk overgehouden werd, draagt ogenschijnlijk geen uitwendige kenmerken van de rode kleur, gelukkig maar, zodat hij ook in 2008 terug gekruist werd met een koekoekzuivere hen. Want dat is altijd de merde met de zwarte kleur: eigenlijk bedekt de zwarte kleur alle andere kleuren, zodat je niet zeker bent of je nu te maken hebt met een zuivere zwarte of een zwarte haan die de tarwe faktor in zich draagt. Alleen bij de haan zal je bij zijn halsbehang kunnen ontdekken of je een zuivere zwarte haan hebt of niet. Ik zit zo nog altijd te wachten achter een foto van een jonge haan, waarvan de fokker beweerde dat zijn lijn volledig zuiver zwart is. Een foto van een zwarte hen bewijst voor mij niets, bij een zwarte hen zullen alle andere kleuren bedekt worden... Dus als iemand me kan zeggen wie er raszuivere, zuivere zwarte hanen heeft, die krijgt van mij onmiddellijk de spreekwoordelijke pint.
In 2007 is de vuilwitte of splash haan gestorven, dat heeft dus grote gevolgen, omdat dit de ene haan was die de blauwe factor droeg Van de kuikens die van hem werden geboren, was er geen enkele haan bij. Als je dan absoluut een haan nodig hebt, dan wordt er geen enkele geboren, en als je er geen nodig hebt, dan zijn het allemaal hanenkuikens die geboren worden
Als je twee jaren in een blog wilt samenvatten, dan is dat echt niet eenvoudig.. De Gentse kroppers evolueerden soms zoals verwacht soms niet.. De eerste echte mooie doffer werd geboren in 2007
Hoe de evolutie dit jaar gaat zijn, dat is een ander vraagteken....
Er is veel gebeurd de afgelopen twee jaar: Elvis onze dalmatier is verleden jaar rond deze tijd gestorven, maagkanker, heel indrukwekkend was de manier waarop hij mocht gaan.. Onze jongste die de wettelijke baas was van Elvis, had het tijdstip dan ook bepaald we waren allen samen toen hij dat fatale spuitje kreeg, Elvis was bij zoon nextdoor, het vuur brandde, er was heel rustige muziek, en het was alsof Elvis, helemaal uitgemergeld, volledig genoot van al onze aandacht...en hij ging heel vlug.. De jongens hebben Elvis begraven in een plaatsje in de tuin.. hij rust daar lekker, vlak naast de pergola, in de schaduw van de abeel en de hulst.
Vandaag één week na datum Kan ik eindelijk over je afscheid spreken Toen ik die zondag jouw verenkleed mooi maakte In het vooruitzicht van dat onafwendbare Brak voor mij die zo belangrijke veer
Moeke Mijn stamhoudster De meest zachtste onder allen De liefste onder allen De mooiste onder allen De fierste onder allen
Je plaats is leeg Door niemand anders kan ze ingenomen worden Maar wees gerust Jouw genen komen terug in al je nazaten Jouw bloed stroomt door hun aders
Vandaag met weemoed Met tranen in de ogen Kan ik eindelijk afscheid van je nemen Moeke, je ziel is gevlogen En toch zal je beeltenis voor altijd bij ons zijn. Op de mooiste ereplaats van het ganse huis
De tijd gaat zoals altijd hier ontzettend snel voorbij. Eigenlijk heb ik me ineens gerealiseerd dat het broedseizoen nu toch stilletjes aan naar zijn einde mocht lopen. Wie broed er nog in het midden van september, ja die gentse kroppers natuurlijk, als ik hun moest laten doen dan zouden ze dat het ganse jaar doen. Ondertussen hebben de laatste 25 jongen hun vaccinatie tegen parathyfus gehad. Dit keer konden ze niet in de veranda verblijven, het was me wat de druk als daar ook nog een ko shamootje zat met haar 10 jongen. Dus op dit ogenblik is alles in volle verhuizing, de duivinnen worden gescheiden voor de doffers. En vooral de resultaten van het broedseizoen worden bekeken, zodoende heb ik drie dagen foto's gemaakt.
En ja ik ben tevreden, heel tevreden, want er zitten daar een paar mooie kleppers onder. Ziehier een voorsmaakje:
De selectie van de jonge duiven die ik op het ogenblik heb gemaakt, zijn terug te vinden op mijn website: sectie duiven: link jongen 2006
Een zomerperiode om nooit méér te vergeten, de hitte, de regen, en nog een paar andere dingen. De hitteperiode waarin je continu moet werken, en dan is er de regenperiode waar je terug snakt naar die zonnestralen. En vakantie: ho maar, niet van toepassing. Zelfs nog geen één dag vakantie is er op dit moment genomen. Allerlei omstandigheden hebben dat zeker en vast verhinderd. Uitwijden daarover, heeft totaal geen zin. Hopelijk komen er toch nog een paar mooie dagen waarop ik de zon kan laten inwerken.
En ondertussen is het gekweek hier volop doorgegaan. Er is het verhaal van het zwart ko shamo hennetje, dat stiekem haar eitjes kwam leggen op een plaats in de keuken. Het was voor haar een totaal veilige plaats. En toen ze vond dat er genoeg eitjes lagen, leek de keuken voor haar ook de meest geschikte plaats om te broeden. Niet mogelijk, niet hygiënisch, dit kan niet zegde mijn jongste zoon. Gelijk had hij natuurlijk, maar probeer dan maar een ko shamo hennetje te verhuizen... Dus elke morgen als ze hoorde dat we aan het ontbijt waren, kwam ze vliegensvlug van haar nestje, croste naar buiten, deed haar poepje, at en dronk, en dat allemaal in twee minuten. En gelukkig dat ik haar nest verder niet verstoord heb, want de mooiste kuikens zitten natuurlijk bij haar.
Als ik aan de kippen denk dan zijn de marans hennen een echte tegenvaller dit jaar, nu ja volgens mij is dat ook mijn eigen fout, ik had verleden jaar jonge hennen moeten inschakelen, dus dat moet zeker dit jaar gebeuren
en op het duivenvlak. Het broedseizoen nadert stilletjes aan zijn einde, alhoewel er nog een twintig tal koppels op eieren of jongen zitten. En als ik zo bedenk hoe het broedseizoen is meegevallen, dan kan ik alleen maar het volgende zeggen: 1. er is nog nooit zo streng geselecteerd als dit jaar 2. verschillende koppels zijn na twee rondes verbroken en opnieuw gekoppeld 3. en ja er is vooruitgang: zowel qua stand als type, zowel qua blaaswerk als pootbevedering. Alleen jammer dat al die kenmerken niet bij alle duiven tegelijkertijd voorkomen. Nu ja, indien ze nu al perfect zouden zijn, dan was de uitdaging sowieso volgend jaar een stuk minder.
En ja die jonge doffers met hun geweld, ik wist het wel dat ik die ene volière moest vervangen voor de winterperiode, maar niet nu. Dus één week geleden hebben ze eigenlijk gewoon mijn volière half afgebroken. Zodat er nu een nieuwe volière staat, met een heus afwateringssysteem, eigenlijk met een zelfreinigend afwateringssysteem, tenminste als het regent. En dat doet het hier nu toch genoeg. Ja toch?
Verleden week is er een koppeltje verhuisd naar Nederland. Lees hier het relaas, geschreven door Pauline
Nou..... mensen mensen toch..... Jullie hadden gisteren de eerste losloopdag van beide beestjes mee moeten maken!! Gonda, voor jou zal het zeker allemaal heel herkenbaar zijn! Maar eerst even om Marcel gerust te stellen, zodra er gevochten zou worden met de haantjes die hier al lopen zou er echt ingegrepen worden! Tot nu toe is Ko (het Ko Shamo haantje) een gigantisch watje en gaat ie als een achterlijke op de loop voor..... cochinnenhaantjes van 3 maanden oud
Affijn.... gisterenmorgen kwam ik de keuken in waar het kattenmandje stond met Ko en Gonnie (Gonnie is toch net even makkelijker als Gonda ) Ko was meteen helemaal enthousiast en begon te kukelen! Meteen daarop had hij een hen in zijn nek hangen die hem vertelde dat ze het niet eens was met zijn wake-up-call Snel het kattenmandje open gedaan en Gonnie even in de bench gezet buiten en Kootje liep los. Na mijn werk beide beestjes los gedaan en ja, af en toe heb ik leuk scheidsrechtertje moeten spelen tussen de dame en heer. Oh.... ze liepen trouwens op het stuk bij de keuken en en niet bij alle andere kips.... Hoe verder de dag vorderde, hoe beter het ging! Er vloeide echt een minimale hoeveelheid bloed, een klein beetje kapot kammetje en lellen en thats all! Ze zoeken elkaar zeker nog niet op, maar ze proberen elkaar zo veel mogelijk te negeren. Maar zodra Kootje in de buurt komt van Gonnie wordt er een wedstrijdje hardlopen gedaan waarbij Gonnie steeds over haar hart strijkt en Kootje laat winnen Of Gonnie is natuurlijk een luie donder en heeft eigenlijk helemaal geen zin in hardlopen
Tijdens het koffiedrinken zijn we bij de keuken gaan zitten en hebben we regelmatig Kootje op schoot: hij springt op een voet en klautert vakkundig naar boven! Kootje kletst ondertussen de oren van je hoofd en verwacht dan ook nog steeds een nuttig antwoord terug Remco kwam met de briljante oplossing en wist waarom we hem niet konden verstaan: Ko moet een inburgeringscursus volgen Ten eerste kunnen wij geen Japans verstaan en ten tweede verstaat Ko zelf alleen maar Vlaams Hij zal moeten weten dat ie nu in Nederland is, de cursus is voor hem in de maak Gonnie werd, naar mate de dag vorderde ook steeds spraakzamer en liet daardoor regelmatig merken dat er een ei dwars zat! En ja, waar laat je dan je ei als je net verhuisd bent...?? Jawel, boven op de gereedschapskast in de schuur naast een Pippi-Kuik die daar wil broeden..... Dat was een gezellige boel daar joh! Een gigantisch krijsende Pippi-Kuik die dus broeds zit te zijn en een Gonnie die probeert daar bovenuit te komen Uiteindelijk heeft Gonnie de moed op gegeven: boven een broedse Pippi-Kuik komt geen enkel kippie uit! Maar er lag wel een mooi klein eitje van Gonnie op de kast, het was gelukt om het daar achter te laten
En daar was de vistite!! Ook die werd netjes bestudeerd door Kootje: op de voet richting knie (arme visite, ze had een korte broek aan en nageltjes van een klim-kippie doen zeer ) Maar, ook de visite vind de Ko Shamootjes lelijk maar verschrikkelijk leuk van karaker en gedrag Ze is het dus wat dat betreft helemaal met Dirk eens!
Toen werd het etenstijd: een rest macroni van de dag ervoor en de bbq aan! De bbq richting terras bij de keuken gesleept en daar aangestoken! Ko en Gonnie wisten beiden wat de bedoeling was De bbq werd geïnspecteerd van boven en onder! We hadden de fik er maar in hoeven steken en we hadden heerlijke verse kip op de bbq Gelukkig sprongen ze er geen van beide meer op toen de bbq aan was.... Ik heb heerlijk gegeten met Ko op mijn schouder Gonnie was van de opruimdienst: alles wat op de grond viel was meteen op en de tafel is ook vakkundig schoongepikt na het eten! Ik kan nog meer eet-verhalen vertellen, en hoe je uit moet kijken omdat je makkelijk over een Ko of Gonnie kunt struikelen in de keuken, hoe Gonnie er achter kwam dat een wasmand toch niet lekker slaapt, hoe Ko er achter kwam dat je verschrikkelijk uit moet kijken als het vrouwtje in bad ligt te genieten van een glaasje wijn en je eigenlijk even met haar wilt overleggen wanneer het jouw baddertijd is, vertellen dat Ko er achter kwam dat de rand van de wc-pot net zo glad is als de badrand maar dat ie deze keer wel voelde dat water nat was.... Hoe Gonnie heeft staan kijken hoe ik daarna de badkamermuren moest afdrogen omdat Ko zichzelf droog wilde vliegen Ook kan ik je zeggen dat Ko een föhn dus best lekker vindt
Affijn.... uitspraak van de dag gisteren van Dirk: Ze zijn eigenlijk wel heel erg leuk! Het is net of we een Joy in 2-voud hebben lopen nu! ( En nog was Joy groter als deze 2 bij elkaar ) Een groter compliment kunnen de 2 witjes niet krijgen van Dirk, dus Gonda bedankt!!!
Neen, ik ben niet in slaap gevallen teveel bezig geweest met andere zaken Op zondag heel fijn bezig geweest met de duiven. Ik heb de indruk dat de koppels uit hok nr 2 zo stilletjes aan aan een rustpauze bezig zijn Daarom wil ik Erika nog een laatste keer koppelen aan iemand anders. Dus zit ze ondertussen lekker koppig te wezen in de veranda. Het vinden van een geschikte doffer is ook geen senecure, die ene uit hok 4 is wel een goede kandidaat, maar daar is het iets te vroeg voor. Want alle koppels uit hok drie en vier zitten nu eigenlijk op hun hoogtepunt van de leg en zitten bijna allemaal met jongen. Flinke stevige jongen Eventjes afwachten dus....
En dan zijn er in hok 1 bij de jongeren die verdomd een eitje hebben gelegd..neen meisjes, dit is nog veel te vroeg voor jullie.
je ko shamo hennetjes allemaal absoluut in één bakje eitjes willen leggen ....
22 dagen geleden wordt één hennetje broeds op één hoop eitjes.
Een ko shamo hennetje kan maximaal vier eitjes aan
dus ik zat met een teveel aantal eitjes omdat op dat ogenblik mijn broedkast volledig bezet was.
dus ik heb ongeveer 13 eitjes gelegd onder al mijn duiven...
één week erna wordt een ander hennetje broeds, en ze wou absoluut bij het eerste hennetje zitten, ze hebben dus samen gebroed waarvan het eerste hennetje de eitjes onder haar had, en het tweede hennetje heeft daar continu gezeten met één vleugel over het andere hennetje, ze heeft dus continu het andere hennetje beschermd.
En af en toe vergeet je dan datums op te schrijven: wanneer was nu dat hennetje weer broeds geworden...
tot in de week ik toevallig luister naar een ko shamo eitje onder een duif... het is zo ver..vlug alle eitjes van de ko's die onder de duiven lagen in de broedkast gelegd...
en nu twee dagen erna: zitten er samen in één bak: 15 kuikentjes van diverse kleuren samen met twee hennetjes
en durf maar ééns aan ons komen is luidkeels de boodschap...
straks foto nemen...
Stomme titel, maar het was een heel fijn week end Het week end was begonnen op vrijdag namiddag met de traditionele wekelijkse kuis in alle duiventillen. Zodat op zaterdagnamiddag ik dat gedeelte kon afronden.
En zondag was het moederkesdag, ik wist dat echtgenoot voor een fijne dag zou zorgen samen met de jongens. En het was vooral een dag waarop ik van alles wou doen, maar vooral een dag waarop ik sommige dingen zeker niet wou doen.
En dat had ik dan geschreven op 15 mei in mijn dreamweaver, niet op het internet geraakt door drukke werkomstandigheden, en ondertussen is het nu de 19 mei neen Mick ik was niet in een zwart gat gevallen, het werd ineen hardstikke druk, dat gebeurt wel méér.
Maar ik kan jullie melden dat er 17 kuikens zijn geboren deze week, van alles wat, maransjes, mechelse koekoek, bresses, maar jammer genoeg geen witte mechelse. Bevrucht de haan niet goed, of zijn de hennen gewoon te jong.. Ik vrees er zowat voor.
Ondertussen zijn er heel wat duivenjongen geboren, vooral uit het hok drie en vier, en hier begin ik méér en méér tevreden over te zijn, de toekomst zal het in elk geval uitwijzen.
En .ja gisterenavond, is onze kleine Viking aangeland, oh wat waren dat toch rare dingen die boven je hoofd fladderen en vliegen, toen had hij bang. Maar van die grote Elvis, dat groot wezen daar heb ik helemaal geen bang van, een kleine mep met zo'n klein pootje werd gisteren parmantig op zijn snuit gezet, en ook blazen en grommen.... Dat beloofd voor de toekomst...
Gisteren was ik echt in een zwart gat gevallen, de ontlading na de stress was ontzettend groot
Dus 'naar buiten' was de enige oplossing.
Het zwart ko shamo hennetje was eergisteren voor de eerste dag naar buiten samen met haar drie kleintjes.
Waar je het dan niet voor mogelijk houd met de grotere kippen, bleek bij de ko shamo's de normaalste zaak. Het ko shamo haantje was er onmiddellijk als de pinken erbij om haar kleintjes te beschermen.
Overal stond hij rond te kijken heel waakzaam, vlak in hun omgeving, het was echt aandoenlijk.
Want toen ma opnieuw haar eerste eitje wou leggen, brak er paniek uit. Wat nu gedaan, de kleintjes konden toch niet mee op het nest gaan. Dus zorgde pa voor de kleintjes.
Het fototoestel werd erbij gehaald toen ik hun hier samen zag staan.
Bedankt iedereen voor het duimen! Het examen ging dus over de kennis van twee duiven: de Voorburgse schildkropper en de Saksische kropper;
Weet je bij het ouder worden, ontdek je dat het assimileren van leerstof danig verandert in vergelijking met als je jong bent. Enerzijds het assimileren wordt moeillijker, het is alsof er eerst een plaatsje moet gezocht worden in de hersenen vooraleer die nieuwe leerstof erin gaat, en daardoor wordt de snelheid van het assimileren dus ook heel langzaam. je veel méér tijd nodig om de tekst met komma en punten letterlijk van buiten te kunnen. Want anders kun je geen 22 verschillende kleurslagen zo maar neerpennen. Anders kan je ook niet de strikvragen eruit halen, zoals: welk predikaat zou je geven voor een Saxische kropper met geel zilver witband met geel en oranje ogen. (Wie het weet mag het me doormailen?)
En als ik dan even terug denk in de tijd toen ik mijn examens deed voor mijn diploma van ingenieur, dan is er een groot 'emotioneel' verschil. Vroeger studeerde ik voor mijn toekomst voor mijn werk En nu was dit studeren met een drijfveer die veel groter is dan vroeger. Toen we gisteren aan het napraten waren met de andere keurmeesters, dan voel je toch dat iedereen ondanks dat het maar een hobby is, toch absoluut wilt slagen in zijn of haar rassen. En voor mij persoonlijk wil ik dat dan halen en niet zo máár 'met de hakken over de sloot' Want hoe dan ook een vrouw in deze mannenwereld moet zich bewijzen..
En gisterenavond kreeg ik dan al het verwachte telefoontje met de uitslagen: Mijn punten voor de Voorburgse schildkropper: 14/15 en voor de Saksische kropper: 13/15 Dus het was niet met de hakken over de sloot, ik kon het gewoon... Ik ben blij, ik ben blij...ik zal dat vandaag nog zingen. En vandaag wordt er dus extra aandacht besteedt aan al mijn beestjes, die me toch een klein beetje hebben moeten missen de voorgaande dagen.
Alle overblijfselen van 'het circus van Moskou' zijn opgeborgen, klaar om voor de volgende maal gebruikt te worden.
Aan de achterzijde blijven alle netten opgespannen, de maransen zijn verhuisd naar hun vroeger perceel, en de witte mechelsen hebben plezier op het groene grasveld.
Voor ons ook is het een hele opluchting dat deze periode van ophokken of opnetten tijdelijk voorbij is.
We hebben een gevoel dat we terug kunnen ademen als we terug buiten komen, ook al was het een net, toch heb je een gevoel dat er lucht tekort is onder zo'n net. Dus ook de kippen moeten dat gevoel hebben gehad.
Op zaterdag eerstkomend is er het volgend examen in het kader van 'het keurmeesterschap sierduiven': twee kropperrassen die nog goed moeten ingestudeerd worden, het komt kortbij...
Duimen jullie?
Uiteindelijk toch iets gevonden, en niet zo maar de eerste de beste.
Moeder kat is namelijk een kat met referenties. Referenties die heel belangrijk voor mij zijn, rekening houdend met mijn wensen en eisen.
Het huis waarin kattin met jongen woont is een drie tal jaren geleden gebouwd, en aan de buitenkant moet er nog veel werk gedaan worden, zoals terassen en opritten aanleggen.
Hoe dan ook iedereen kan vrij lopen op het stuk grond. Moeder kattin woont met haar jongen in de garage en is heel waakzaam, zeer waakzaam, want iedereen is voor haar een belager voor haar jongen.
Zo ook de buurvrouw die verleden week in haar rug werd aangevallen met de vier poten tegelijkertijd, zodat de buurvrouw naar de dokter moest.
En dan was er die jongen met die kleine hond aan de leiband...nochtans werd hij verwittigd dat de hond niet mocht los gelaten worden, want moeder kat..
Maar ja, hoe zijn nu jongens, ...de hond werd losgelaten, en na een aanval van moeder kat, kon de jongen met de hond naar de dierenarts gaan.
En dat bedoel ik nu: als de jonge kater iets van dat beschermingsgevoel, iets van dat vechtergevoel in zich heeft, dan is zijn plaats hier bij ons.
Moeder kattin gaat elke dag op muizenvangst, ook bij de buren.
' s morgens vinden dan deze buren de dode muizen mooi neergelegd aan hun achterdeur.
Dus ook het muizenvangen zit in het bloed...
En de kleur, dat is de kleur die me doet denken aan de 'Vikings': de noorderlingen die Engeland wilden overwinnen.
Ze doen me denken aan de geblokte en gespierde mannen met hun vuurrood lang haar
en hun vuurrode snorren die ontzettend lang en gekruld waren.
Het doet me ook denken aan de friesen in Nederland, dus hij zal naar alle waarschijnlijk een friese naam krijgen.
Wie denkt er nu ook aan om in deze periode een jonge kat te zoeken.
Heel vlug ondervond ik dat het echt niet eenvoudig zou worden, er waren wel nestjes, maar een jonge kant kant en klaar was dus niet te vinden.
Het ganse internet afgezocht, nergens iets te vinden dat overeen zou komen met mijn wensen en eisen.
Met een salonkat kan ik hier echt niets doen.
Dus ook de dierenasielen opgebeld. Dan krijg je van die heel grappige reacties: mevrouw ik kan u wel drie verschillende katen bezorgen, die samen aan uw wensen voldoen.
Maar ik weet heel zeker dat er nog katten moeten zijn, zoals Meeuwke en Billy zijn geweest.
Heel goed zoeken dus....
Naast ons huis staat er een leegstaande boerderij, dienstdoende als opslagplaats voor granen voor een andere boerderij.
Blijkbaar kan buurman de muizenpopulatie niet meer de baas, zodat die muizen ook een weg hebben gevonden naar bij ons.
Per dag 5 muizen vangen is van het goede teveel, de jonge muizen zien rondlopen in een duiventil kan gewoon niet;
Er is dus maar één conclusie: er moet dringend een jonge kat komen. Maar niet zo maar een gewone kat, de vereisten zijn heel hoog, en opties zijn er eigenlijk niet.
Vandaar dringend gevraagd:
een heel jonge kat
Vereisten:
- ouders moeten uitstekende muizenvangers zijn
- van het mannelijk geslacht
- hij moet leren dat de duiven geen speelgoed noch voedsel zijn
- dat hij respect moet hebben van de ko shamo's, want anders zullen de ko's hem wel leren wat ko shamo's zijn
- dat hij de schrik moet worden van de ganse buurt, want hij moet tussen de zes à 10 katten van het erf houden.
Kortom:
hij moet worden een echte vechtersbaas, de schrik van alle andere katten, de beste muizenvanger.En daarbij mag hij helemaal niet denken dat hij met zijn luie kont in een zetel kan liggen slapen, die optie is er helemaal niet meer bij.
Verdomd, De gevolgen van het opnetten beginnen wel duidelijk te worden: gisteren heb ik twee hennen ontdekt met verwondingen langs de zijkanten van hun rug. De hanen moesten hoe dan ook absoluut hun hormonen laten botvieren, ook al hadden ze minder ruimte, ook al kon de hen niet vlug genoeg op de loop gaan. En die hennen zijn nog jong, ze kennen het spel nog niet, ze weten nog niet dat ze veel beter klaar kunnen gaan liggen gereed voor gebruik
Het is lang geleden dat ik nog iets over de duiven heb gezegd, maar zolang als de duiven nog altijd in de categorie van het pluimvee vallen, ben ik eigenlijk op mijn hoede. Er hoeft namelijk niemand te weten hoeveel duiven er hier wonen, sommige duiven die op de website staan zijn ondertussen verhuisd naar veiligere oorden, naar landen waar de duiven niet worden afgemaakt in tijden van vogelpest. Naar landen waar men wel respect heeft voor zeldzame rassen. Waar men inziet dat het erfgoed niet alleen die stenen gebouwen zijn.
België is ook in deze context een land van tegenstrijdigheden: aan de ene kant moeten we de richtlijnen van Europa volgen, en aan de andere hebben ze geen tijd om een wet te maken waardoor de richtllijnen wel kunnen gevolgd worden. Want volgens Europa is een duif geen pluimvee, en volgens België wel. En nochtans bestaan er genoeg fysiologische verschillen.
Er zou ook een lijst gemaakt worden van Belgische zeldzame beschermde rassen. De sierduiven die op deze lijst zouden staan, zouden gespaard blijven als er pluimvee moest vernietigd worden, mits het naleven van strenge maatregels. Ik denk rechtuit gezegd dat deze lijst er niet zal komen.
Vandaar mijn beslissing om mijn duiven te laten uitvliegen over gans Europa. En die beslissing heb ik genomen met veel pijn in het hart.
Mag ik U hartelijk verwelkomen.
