Vandaag is het witloof op tafel.

Iedereen kent deze groente wel als de scheuten van de witloof of chiconwortel.

Hedendaags worden deze wortels geforceerd via hydrocultuur in donkere opslagplaatsen.

Ik teel mijn witloof nog zoals vroeger: in de grond, afgedekt met wat stro en zwart plastiek.

Geloof me: dit is veel beter van smaak.

De kropjes zijn niet zo mooi gevormd maar de smaak is niet te evenaren.

Het liefst eet ik ze rauw, heel fijn gesneden, samen met wat zelf gemaakte mayonaise.