Ik ben Nora, geboren 09-01-1948 dus nu 66 jaar. mijn nickname is "hawino" ,Ik woon in Baarle Nassau , was jaren singel en ontmoette toen,op een datingsite, die leuke man (FOTO HIERONDER). We zijn in 2008 getrouwd in aanwezigheid van onze wederzijdse kinderen /Famile en vrienden. Wij zijn heel gelukkig en hopen nog jaren in gezondheid met al onze gelieven op deez aard door te brengen.
Ik ben Wim,geboren 20 -06-1943 , dus nu 71 jaar en woon in Baarle nassau. Was ook jaren singel en heb toen via een datingsite een lief vrouwke gevonden,waar ik nu 5 jaar mee getrouwd ben en hoop ,samen met haar in gezondheid oud te worden en nog lang in gezelschap van onze zwarte labrador,die mede zijn best doet om ons gezond te houden.
Vandaag , hebben we afscheid moeten nemen van onze stoere viervoeter "TABOR". Bijna 14 jaar oud! Hij had een ongeneeslijke tumor in zn milt. We hebben hem zachtjes in laten slapen. bedankt "BORREKE "voor je trouwe vriendschap!!! Wim en Nora
Een dom boerke en zn zoon ,zijn voor het eerst van hun leven in de grote stad en bezoeken een modern winkelcentrum. Stomverbaasd kijken zij naar alles wat ze zien,in het byzonder naar twee blinkende zilveren muren ,die regelmatig open en dicht gaan
.
De zoon vraagt:'Vader ,wat is dat?" Het boerke antwoord :"zoon.ik heb dit in mn leven nog nooit gezien,ik weet niet wat het is ." Terwijl Vader en Zoon met open mond naar de zilveren muur staan te kijken,komt een oude ,dikke dame in een rolstoel aangereden en drukt op een knopje. De muur gaat open en de dame rijdt met haar rolstoel in een klein kamertje,waarna de muur zich weer sluit. Stomverbaasd kijken het boerke en zijn zoon naar de kleine cijfertjes boven de muren die, één voor één oplichten tot het laatste cijfertje bereikt is. Daarna beginnen zij in omgekeerde volgorde terug te branden. Eindelijk gaat de muur terug open en een prachtige rondborstige blondine komt uit het kleine kamertje tevoorschijn,waarop het boerke,zonder zijn blik van het prachtige schepsel af te wenden,zachtjes tegen zijn zoon fluistert.:
de laatste tijd is het stil geweest op ons blog. Wij kregen nl. het voorjaar in ons hoofd en zijn aan de schoonmaak gegaan. We vonden dat alles wel een verfje kon gebruiken en van het één kwam het ander. We hebben zo'n beetje alles geschilderd wat los en vast zat. Geen bedrijf ingehuurd maar alles zelf gedaan. Hoewel het nog niet helemaal klaar is ,mag het resultaat er al best zijn.
Ik ben niet zwart,ik ben niet grauw ik ben van geen ander,ik ben van jou. Jij hebt mij gekozen,mij zul je vereren, het liefste zie ik je zonder kleren Mij zachte huid zal de jouwe strelen, tesamen zullen wij ons niet vervelen. Ik ben voor je neus,ik ben voor je kin, zelfs je oren kijk ik af en toe in. Ik zie je rug,je buik steeds in gedachten, nog even,dan hoef ik niet meer te wachten. Ik droom van je ogen,ik droom van je tenen en al het moois wat daar tussen is verschenen. Het wordt nu wel erg,het rood stijgt naar de kaken, wij tweeen zullen elkaar eens goed raken. Nog erger? och erger is het niet ik bestrijk gewoon je hele gebied, Over die zaken kun je tegenwoordig toch vrij praten dus zal ik geen plekje onberoerd laten. Ik deel jou met geen ander,dat zal niet lukken. Ik ken immers al je vingerafdrukken. Straks gaan we samen in bad ik laat me drijven,jij wordt lekker nat. Ik zal je heerlijk strelen want ik ben je eigen zachte WASHAND
onze tuin zit vol kleine stillevens
een stukje hollandse geschiedenis
de laatste tijd is het stil geweest op ons blog.
