Elke dag ging ze op en neer, eenmaal bij dag, eenmaal bij nacht, gingen haar golven over het strand en verdwenen dan langzaam weer.
Op een dag dat er geen zon was geweest, enkel mist en wolken, en soms ook wat nat, kreeg die zee plots genoeg van dat rennen, op en neer, heen en weer, zij was het plots zat...
Zij bleef roerloos liggen op het strand...
En die zee begon te klagen, elke dag hetzelfde werk, op en neer, heen en weer
en ook die mensen doen zo raar, als ik wegga komen zij er aan, en als ik terugkom zie je ze lopen gaan.
