Verbitterd en stijf ik weet met mijn eigen geen blijf de koude te lijf.
Verkleunde vingertoppen de kou niet te stoppen.
Mijn gebarsten lippen alsook mijn gekloofde tippen al lopend naar de klippen.
De huilende kille wind maken mijn helemaal blind.
Maar toch blijf ik goedgezind... Hilda 02/08/1998
|