Soms lijkt de klok wel stil te staan. De tijd gaat dan niet vooruit. Ik ben alleen met niemand om mij heen. Triest kijkt ik door het vensterraam buiten is alles somber en kil.
Grauw en grijs zijn de wolken regen valt uit de lucht. Het is herfst met zijn regen buien en zijn storm winden. Maar ik zie dit allemaal niet want ik ben alleen met mijn verdriet.
En denkt was deze tijd maar snel voorbij. Maar helaas is dat niet waar de dag gaan traag aan mij voorbij. Daarna denkt ik in mijn eigen weer een eenzame dag voorbij... Hilda 12/03/1997
|