Ik loop in het rond en het lijkt of ik zweef maar toch voel ik de grond.
Ik leef mijn toekomst in het verleden dat is het enigste wat blijft de onzekere zekerheid.
Mijn tranen drogen in de wind maar ze blijven komen ik voel me net een weerloos kind.
Ik loop naar de ingang van het verleden maar daar is geen weg terug die deur die is voorgoed gesloten en zit gevangen in het heden. Hilda 09/07/2001
|