Mij laat je niet schrikken
zei de kraai
ik kom even een zaadje pikken
dan ga ik even
op je brede schouders wat rusten
en mijn veren schikken.

Wat een verschrikkelijk gedrocht
zei de mens
kijk eens naar zijn jas
en zijn hoed en zijn voeten
en staat helemaal alleen in het veld
wat marginaal
wat decadent.

Ik werd even bang
maar niet voor heel lang
de kraai op mijn schouder fluisterde zacht
hou nog even vol
straks komt de nacht
en geen mens die je dan nog ziet
en dan hou ik
in jou plaats de wacht...
Hilda 29/09/1998