Je bent gespleten door twee
een helft van je is het goede
en een helft van je is het kwade
altijd ben in gevecht met je eigen ik.

Maar telkens opnieuw
overwint zij jou
zij neemt de controle van je over
tot je haar weer even in
bedwang kan houden.

Wanneer die tweede ik van je
je weer eens overwint
ben jij weer even verdwenen
en herken ik je weer niet 
dan plots is die vriendelijkheid van je
weer eens verdwenen...

Citaat : Er zijn geen reden voor al het kwade
want geen van al is een excuus waard...
 Hilda 16/08/2000