
Ik loop in het rond maar zie niets het lijkt of ik zweef toch voel ik de grond.
Ik leef mijn toekomst in het verleden dat is het enige wat blijft de onzekere zekerheid daar heb ik voor gebeden.
Mijn tranen drogen in de wind maar ze blijven komen al de emoties ik voel me als een weerloos kind.
Weer loop ik naar de ingang van het verleden maar geen weg terug de deur is gesloten ik zit gevangen in het heden... Hilda 25/05/1995
|