Als je even de ogen sluit
dan hoor je vast en zeker een vogel die fluit
vaak zingt hij zijn hoogste lied
en kent al onze zorgen niet.

Vrolijk fladdert hij van tak naar tak
en dat allemaal op zijn dooie gemak
zijn leventje is korter dan dat van ons
hij draagt geen kleren alleen een vederdons.

Want wij mensen hebben vele eisen
en kunnen dikwijls onterecht naar anderen wijzen
een voorbeeld is die vogel toch onbewust
het lijkt wel of hij ons daarmee sust.

Laten wij een beetje als die vogel zijn
en steeds niet denken aan het mijn en rein
laat ons vrij en onbevangen te leven
en je onbevooroordeeld onder mensen begeven.

Dan word je leven rijk van zin
maak daarom vanaf vandaag een nieuw begin...
20/12/2005