|
Heb alle hoop opgegeven
en het gevecht is verloren
mijn lichaam bezaait met verdriet
maar het snappen dat doen de anderen niet.
Geblokkeerd zijn mijn gedachten
en alles is zwart in mij
nooit zal het nog worden als tevoren
voor de zoveelste keer heb ik weer verloren.
Ik beweeg en ik adem wel
maar leven neen dat doe ik niet
en zit in een diep gat
heb zelf geen enkel stabiel pad.
Er zal wel ergens in het duister
toch een lichtpunt moeten zijn
maar ooit zal mijn geluk eens komen
en zal het leven me voor al dat verdriet belonen...
Hilda 16/06/1995
|
Ik ben Vanloffelt Hilde
