Met handen voor mijn ogen verberg ik mijn verdriet heel goed heb ik overwogen waarom ik jou verliet.
Je was van mij een deel maar je verlangde veel te veel iets wat ik je niet kon geven was dat stukje van mijn leven.
Je hebt ervoor betaald onze liefde was een strijd ik weet ik heb gefaald daarom ben ik je kwijt.
Ik zal je nooit vergeten dat mag je heus wel weten onder tranen zal ik schuilen verdrietig zijn en huilen.
Maar we moesten uit elkaar liefde is soms vreemd en raar maar eens verdwijnt de pijn en zullen we allebei weer gelukkig zijn. Hilda 08/10/2000
|