Waarom zwijgen de scouts die het allemaal beleefden?
Geschiedenis is de waarheid van hen die het meemaakte, of de fantasie van zij die denken alles te weten.........over wat ze NIET meemaakte.
Kom op, oud-scouts, vertel jullie waarheid!
Discretie is gewaarborgt als je dat wenst! Je totem is voldoende als bewijs van autentisiteit.
Maar, hoe dan ook, het is nu of nooit: Vertel je eigen verhaal: NU !
Desnoods schakeld je je kinderen of kleinkinderen in: Gesnapt afstammelingen? Vertel gewoon wat je weet en als het kan voeg je er een scanning bij van documenten of foto's. Neem gerust eens héél mijn archief door opdeze blog.
Ik wacht met veel geduld....laat mijn wens niet onvervuld!
Helaas... dat prent-je is liefst een A6 groot. Als je dat verkleind naar max 150 kb kan je niets lezen... Daarom alleen de foto van onze oud-scout. Ondertussen ben ik teweet gekomen dat Jaak na de Duitse nederlaag onderdook in Hamburg, onder de naam HANS PETERS. Hij stichtte er de eerste Duitse pfadfindersgrouppe. Werd districtscommissaris.
" Den Aufruf des königlichen Archivars an alle Pfadfinderführer, durch die Gründung eines flämischen Arbeitsdienstes zu verhindern, dass es einen nationalsozialistischen geben werde, nahm er ernst. Er wurde unterfeldmeister des flamischen Arbeitsdienstes. "
Vertaling: " De oproep door de Koninklijke Archivaris aan alle padvindersleiders, om te verhinderen dat de gestichte Vlaamse Arbeidsdienst een Nationaal Socialistisch gegeven zou worden,nam hij ernstig. Hij nam dan ook dienst en werd " Unterfeldmeister " bij deze Vlaamse Arbeidsdienst."
Was jij ook een van hen? Of je vader/grootvader? Graag vernam ik ook hun verhaal. Discretie is ten stelligste gegarandeerd, zo gewenst.
Ja, zei mijn vader zaliger, en hij kreeg een glas water in zijn gezicht!
Bah, hij was na het zondaglof naar een "estaminee" aan 't wandelen. En , filosoof zoals hij was, stelde hij aan zijn metgezellen: " Mag de waarheid altijd gezegd worden?"'- Unaniem klonk het:" Ja!!!" Komen ze binnen in dat dorpscafee en vader zei: " Bult , geeft ons een frisse dubbele uitzet!" Krijgt hij subiet een een pint water over zich. Dus...toch niet altijd de waarheid?
En toch ga ik die nu en hier vertellen!
In het begin van de oorlog, zo 1941-'42 werd door het secretariaat-generaal een dienst opgericht: "Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen" Kortweg VAVV. Sommige scouts zagen daarin een soort van ideaal: Werken voor Vlaanderen! De Koninklijke archivaris stond daar niet erg sceptisch tegenover. Mondeling, nooit op papier, gaf hij de raad: Ga daar maar bij, kunnen wij dat naar onze kant trekken en wordt dat geen 'VNV' bastion..
Jammer...dat VAVV werd metertijd toch een VNV - gedoe. En, nog erger, het werd een recruteringscentrum voor Oostfrontstrijders. En zo belanden, ook naiëve scouts, aan het Oostfront... En wie was die Koninklijke Archivaris? Verbondscommissaris Van Haegendoren.... Tot op heden vond ik in geen enkele verhandeling daar ook maar één woord over. En toch vond ik het. Op een bidprentje van een oud-Oostfronter gestorven in Duitsland, want in België was hij ter dood veroordeeld, stond gans dat verhaal. HIJ kon dat geheim niet mee in zijn graf dragen...weldra staat hier een kopie van dat bidprentje. Het werd me belooft.
Dank vader, ik wandel in je spoor: De waarheid kent zijn rechten! Woelige Ekster
Laat ik eens een plezant verhaal vertellen, het was niet allemaal kommer en kwel onder WO II..
Zuid-Frankrijk, Tay-Bosq. CRAB's ( x )
Een gedeelte van de voortrekkers van de 7de BP-Cardinal Merciergroep Mechelen, lagen in een CRAB-kamp in Tay-Bosq. Daar deze groep een Franstalige was - ja bij het VVKS waren ook Franstalige groepen maar dat is een ander verhaal - - Wie dat intereseerd mailt me maar even - was er geen taalprobleem met de plaatselijk bevolking. Weldra waren ze dan ook bevriend geraakt met de ex-pastoor van dat dorp, en gingen er al eens een avond gezellig luisteren naar de 'archiprêtre - zeg maar de dorpspastoor die zijn kap over de haag had gesmeten . Telkens werd er een aardig glaasje Pinard gedronken om steeds af te sluiten met een zeer stevige Armagnac of twee...of drie. Op een avond was de pastoor nogal wat aangeschoten om van onze Voortrekkers maar te zwijgen. Hij stond wankel recht en zei tegen de mannen: " Maintenant je vais vous montrez ma dame Jeanne. " Onze jongens begonnen te fluisterend tegen elkaar over wat zij dachten over zijn Jeanneke: " Zal zeker een jong ferm bondinneke zijn dat hij als meid heeft.... Van de Franse midimannen kan je van alles verwachten, ook van deze pastoor," was zowat hun concluse. Even later kwam die al zingend binnen met een grote fles, in stro en ijzer verpakt, vol met Armagnac: " Voila ma Dame Jeanne!!" Of er gelachen werd met de vermeende geheime liefde van de dorpsherder. Na nog wat geproefd te hebben, zijn onze jongens al zingend naar hun kamp getrokken, waar ze ferm op hun donder kregen van de leiding, om zo laat en kennelijk aangeschoten toe te komen. Toen Fons Claes me dat vertelde (1994) wees hij op een Damejeanne, dat als sierstuk op zijn terras stond te pronken. In de flessenhals staken enkele bloemen: " Ja Jos, die worden regelmatig vervangen. De fles doet me er steeds aan herinneren dat er zelfs aan de donkerste wolk toch een zonnig randje te bespeuren valt., als je mijn gedachten begrijp. Wij hadden het daar feitelijk nog zo slecht niet, buiten het heimwee naar huis. En, dat zou ik nog vergeten, de vlooien en kakkerlakken!"
(x): De Nederlandse benaming voor de werfreserve werd practisch nooit gebruik. Zeg nu zelf: RCBL. Dat klinkt toch niet. "Recruterings Centrum Belgisch Leger"
...de scoutshulpploeg uit Lier kwam snel ter plaatse na het bombardement op 19 april 1944....
Het betreft Mechelen.
Wie kan mij inlichtingenverschaffen over deze hulpploeg van Lierse scouts? Hoe werd ze samengesteld, opgeleid, hoeveel scouts waren er lid van, hoe werden ze verwittgd waar er hulp nodig was, hoe verplaatsen ze zich...enz... Hebben ze verliezen geleden? En nog zovele vragen. Door een zwaar hulpbehoevende echtgenote kan ik niet op intervieuwtocht gaan. Ik ben aangewezen op deze weg: Internet, Seniorennet.... Scouts hebben zowat overal en bij allerlei oorlogstoestanden geholpen, dat wil ik samenbundelen en doorgeven aan de juiste archieven. Mail of schrijf me wat u weet, misschien waren er in andere plaatsen ook hulpploegen? E-mail: woelige.ekster@skynet.be Adres: Jos Maes, Wilgenstraat 36, 2800 Mechelen Ps. Foto: scouts halen hun dode leider uit een schuilkelder.
Indien u maar maar even komt piepen..laat dan toch een berichtje achter: Kan toch?
Bovenal vertel het verder aan je kennissenkring: Oud-scout zoekt info over scouting onder WO II. En al wat er in verband mee staat!!! Mail naar: woelige.ekster@skynet.be
Zè daa kraugekik de weubekes van!(das plat mechels)
Een artikel in Visie over het verbergen van Joodse kinderen onder WO 2 vermeld 2 personen die zich bezig hielden met het onderbrengen van honderden Joodse kinderen. Geen enkel woord over wie dat feitelijk de kinderen wegbracht naar onderduik adressen, waarom verzwijgt men steeds de inbreng van de scouts in deze aangelegenheid? Die twee zorgden wel degelijk voor de onderbrengplaatsen maar deden die kinderen niet zelf weg, dat deden snotapen van 14 à 17 jaar, ook wel Scouts ofte Padvinders genoemd, toen. Had men ze opgepakt bij controles door de Duitsers, kregen ze vast en zeker een enkel reis naar het land van de Grimlach, bij ome Dolf!
Weet u toevallig dààr wat meer over? Graag ontving ik uw verhaal. E-mail: woelige.ekster@skynet.be
Ps. Herlees het onderstaande artikel over René Ceuppens.
Wie heeft deze aalmoezenier persoonlijk gekend? Hij was naast aalmoez. ook nog verbindingsman tussen de weerstand en het aartsbisdom Mechelen. Hij was ook de drijvende kracht achter het verbergen en onderbrengen van joodse kinderen. Daarvoor stond de Hazenpatrouille van Ruisbroekse scouts paraat. Hun hoofdkwartier was het kasteel Dijkstein op de grens Mechelen-St.-Katelijne-waver, achter de kerk De Goede Herder. Van daaruit beleefden zij hun scoutswet: "Andere mensen helpen waar ik kan."
Graag ontving ik meerdere info over deze priester. Heeft iemand een foto van hem? Scannen en doorzenden aub. Vertel dit voort en zet anderen ook aan om hun verhaal te doen over "Padvinders in oorlogstijd."
E-mail rechtsreeks: woelige.ekster@skynet.be U kan ook rechstreeks docu en info zenden aan: Jos Maes, Wilgenstraat 36, 2800 Mechelen Dank u
Er was een tijd dat men scouting militarisme verweet... In mijn archief vond ik een boekje uit 1933....dat is de opkomst den Adolf! Spijtig maar ik kan de kopie niet groter op mijn blog krijgen.
Op blz.2 staat volgende, in drukletters, te lezen: SCOUTING BEHANDELT DE JONGENS HEELEMAAL ANDERS DAN HET LEGER.
HET LEGER BEHANDELT DE JONGENS DOOR VREES - SCOUTING BEHANDELT DE JONGENS DOOR VRIENDSCHAP.
Dat is me dunkt een gans ander benadering van de jeugd. En dat is nog altijd zo: anno 2005!!!
Bezit iemand in je familie of vriendenkring zulke oude teksten? Graag ontving ik een kopie of...als je wilt het origineel. Je kent mijn opzet, als u mijn archief, week per week eens doorneemt. Alvast bedankt. Adres: J.Maes, Wilgenstraat 36, 2800 Mechelen. E-mail: woelige.ekster@skynet.be
Wie bezit of weet waar zich een armband bevind van de PADVINDERSPOST. Gemaakt uit linnen of katoen in lichtgroene kleur. De opdruk Padvinderspost is in zwart. Naast die tekst stond de stempel van de scoutsgroep waartoe de scoutpostbode behoorde. De drager bezat een "schein" waarop o.a. vermeld stond naar welke gemeenten hij zich mocht verplaatsen.
Graag ontving ik kopieën van bovenstaande in KLEUR aub. Wie een scanner bezit mag via dat toestel een kopie verzenden.
Een van de vele ploegen uit Mechelen reed onder leiding van Master Leo Beeck ook zuidwaarts. Ergens midden een bosrijke streek ontmoeten ze een eenzame scout die langs de weg al zingend zat te rusten. De Mechelaars stopten om ook wat te rusten en beluisterden de scout-zanger. Toen hij uitgezongen was kwam het tot een kennismaking. De zanger was Akela Bob uit Berchem en had zijn ploeg ergens gemist. Tussen al die duizenden vluchtelingen en opgeroepen jongelingen was het geen wonder dat je soms je ploeg uit het oog verloor. Fons Claes uit Mechelen die getroffen was door de mooie stem van de zanger, vroeg om nog enkele liederen te zingen. Na afloop sprak Fons haast profetische woorden: Bob jongen, als je blijft oefenen met zingen, wordt jij beslist een Vlaamse troubadour. En dat is nog zo geworden ook.Akela Bob, was Bob Davidse, de latere nonkel Bob van de kinderuurtje op TV. En de rond reizende troubadour in vele zalen van Vlaanderen.
In Toulouse aangekomen ging iedereen zijn weg, op zoek naar stadsgenoten. De volgende avonden kwamen alle scout te samen aan de boorden van de Garonne om er onder de platanen te praten en te zingen. Weldra werd het een ware toeloop van , niet alleen scouts, maar ook van vluchtelingen en gemobiliseerde soldaten die te Toulouse lagen. Bob , die de zangstonde leidde, had op een banjo van een scout enkele akkoorden ingeoefend om zo zich te begeleiden, ondersteund door tal van blokfluiten en mondharmonikas van de scouts. Leo Beeck besloot enkele omhalingen te organiseren om een gitaar te kunnen geven aan Bob. Op korte tijd had hij 350 frank verzameld en met Bob trok men naar een muziekwinkel. Mits wat afbieden had Bob een gitaar op de kop kunnen tikken. Later, toen de jongelui in kampementen waren onder gebracht, trok Bob van kamp naar kamp om er zangstonden te organiseren. Met de zegen van de hogere leiding kon hij zonder problemen rondtrekken, logement en eten verkrijgen.
Toen ik begin der jaren negentig aan mijn oorlogsboek begon en vele verhalen hoorde vertellen, kwam ook dit verhaal uit de oude doos. Van een journalist had ik geleerd om elke verhaal na te trekken op geloofwaardigheid. Ik schreef een brief aan Bob en prompt ontving ik bevestiging! Hij kende zelfs de namen nog van Leo en Fons, knap geheugen, na 50 jaren...
Jij die dit leest, misschien was je ook daar aanwezig. Graag ontving ik ook uw verhaal van uw belevenissen in die bange maanden van 1940. E.mail me aub: woelige.ekster@skynet.be Bezit u nog documenten van uw terugkeer endergelijke..even scannen of laten scannen en ook doorzenden. Dank U!
Kijk, bezoekende oorlogsgeneratie; een anecdote.......
Tijdens de bombardementen op Mechelen.
De directie van het Jongensweeshuis in de Lange Schipstraat, had besloten de jongens over te brengen naar het zomerverblijf in Rijmenan. Daar waren ze veilig voor de luchtaanvallen.
Na enkele tijd ondervond de directeur, Richard Bellens, dat de jongens zich stierlijk verveelden. Zijn broer, Silvain Bellens, was scoutsleider bij de Graalridders te Mechelen. Hij vroeg hem of men soms geen vrijwilligers vond om die knapen daar in Rijmenam wat bezig te houden, onder de vakantie. Geen probleem; scouts staan steeds paraat om te helpen....toen toch. IK weet niet of dat nu nog zo is. Een zekere Bellon - algemeen gekend als de Specht en ene Maurice Leysen namen de taak op zich. Stilaan groeide er feitelijk een nieuwe scoutsgroep, ondanks het verbod van de bezetter. De groep kreeg de naam van het weeshuis: Sint-Heilwichgroep.
Nu komt de anecdote. Specht reed met de stoomtram van Mechelen naar Rijmenam, om een namiddagvergadering te leiden. Plots stopte de tram. Een getier van Duitse Feldgendarmen. "Aufsteigen, Papieren bitte!!!" Feitelijk waren die ondanks hun gebrul wel beleeft hé. "Bitte !"
Specht moest geen angst hebben vermits hij een studenten 'schein' had. Waar hij geen erg in had, zijn scoutsbroeksriem.. Sorry voor het geradbraakte Duits, wij kenden geen ander. " So herr Bellon, wass ist das aan die hosse?" Bellon wist niet wat die Feldgendarm bedoelde. Hij bedoelde feitelijk de scoutsgesp aan die riem. Bellon antwoorde: '" Das ist vor meine hosse op te halten!" Dien Duits, niet van humor gespeend zo bleek, glimlachte en zei: " Mache sich mal fort." En Bellon kon terug den tram op naar "zijn" weesjongens. Eind goed, al goed. Dat verhaaltje ging langs alle scouts van het district Mechelen rond als een grappig mopje.
Ken jij ook zulke anecdotes? Stuur ze aub naar onderstaand mail-adres. woelige.ekster@skynet.be
Kijk, lieve mensen, hier komen regelmatig bezoekers op mijn blog. Mits een klein beetje goede wil, kan je toch even een kort berichtje intikken in het vak ' Toevoegen'. Mijn bedoeling is nog steeds NIET COMMERCIEEL, gegevens verzamelen over scoutsdiensbaarheden Tussen 1939 (mobilisatie) en 1945( einde oorlog WO 2.) En dat mogen ook best plezante anecdoten zijn. Wij scouts hebben toch op onze manier aan weerstand gedaan tegen de bezetter. Ja, sommige werden actieve weerstanders. Ook scouts zijn lid geworden van het VA.V.V. en zelfs Oostfrontstrijder uit puur idialisme. Nu weten wij dat ze in hun jeugdige overmoed misleid zijn door....En dat wil ik vastleggen en doorgeven aan het scoutsarchief van Antwerpen, Kadoc van unif Leuven en het Soma, dat alle gegevens verzameld over de periode 1930-1950. Beste broers, onze strijd, hoe en waar dan ook, diend bewaard te worden voor het nageslacht.
Indien insiders zich vragen stellen waarom ik het Scoutsarchief-Muzeum van Leuven niet vernoem, ik heb daar mijn persoonlijke redenen voor, die ik hier niet wil openbaar maken.
Hoe zo? Geen enkel mens heeft enige herinnring aan de scoutsbelevenissen of dienstbaarheden tussen 1939 en 1945, breed genomen de oorlogsjaren? Kan toch niet! Blader eens door het archief, gewoon klikken op een weekdatum. Uw blogerEkster verwacht u. Dank!
Reclame campagne ten voordele van De Kluis. Het aangekochte domein in het Meerdalenwoud. Het opleidingscentrum voor scoutsleiders. Anno 1939....mobilisatietijd! Wat weet jij hier nog van?
Ekster zoekt ALLES wat nog te vinden is over de scouts onder WOII. Mobilisatie dienstbaarheden. Hulp na aanvallen in mei '40. Crab's wedervaren. De tocht naar Frankrijk. Zij die niet meer over de Somme geraakten. Verblijf in de Midi. De terugkeer naar huis. Padvinderspost. Dienstbetoon op kampen van HIB en Winterhulp. Wedervaren tijdens de bezetting. Weerstand. V.A.V.V. Oostfront. Hulp na bombardementen. Verplichte tewerkstelling. VT werking in Duitsland. De bevrijdingsdagen. Terugkeer uit Duitsland. Onze doden. Graag zou ik een lijst willen aanleggen met alle scouts die stierven wegens oorlogfeiten.
Zonder de hulp van allen wordt dit ... niets!
Men zegge dit voort!!! In alle scoutsgroepen zijn er wel grootouders die de oorlog als scout hebben meegemaakt. Vraag er naar. Zet oproepen in jullie bladen. Wees een speurneus en zendt jullie verhalen naar mij. Indien er documenten/foto's zijn: Scannen of laten scannen en doorzenden naar: woelige.ekster@skynet.be Weest Paraat. En , dank u.
In 1941 trokken de scouts van de 6de BP Mechelen op kamp naar Wespelaar.
Op dat kamp werd er, wegens de rantsoenering, gegeten waar we zegeltjes voor hadden. Eén product konden onze leiders bemachtigen zonder zegels bij een "sponser", de firma Huygebaert te Mechelen: HAVERMOUT. Mensen , ik denk dat we kilo's van dat kleverig goedje binnen speelden. Onze Master - zo werd de leider toen aangesproken - kwam na het avondeten op bezoek bij elke patrouille met de vraag: En? Nog wat overschot? Hij schrapte de pot tot op de bodem af. Graatmager was ie en toch speelde hij alles binnen wat er overschoot en werd geen gram dikker! Hij heeft aan dat kamp een bijnaam overgehouden: "Levende vuilbak!" Toen ik in de 90tiger jaren hem ging intervieuwen voor mijn boek " Padvinder in WO II" was hij toch wat terughoudend over die bijnaam. Hij was ondertussen wel een zeer gekende architect geworden! Daarom liever geen naam. Ekster. E-mail: woelige.ekster@skynet.be Stuur me uw verhaal als scout onder WO II . Dank!
Kent u of je voorouders deze scout? Overleden in Montpellier op 21 juli 1940. Hij was kampleider te Teyran, C.R.A.B-compagnie met allemaal scout van 16 tot 21 jaar oud. Graag zoveel mogelijk info over deze zeer geliefde kampleider. Hij was een Mechelse scoutsleider, zijn broer André heeft de leiding overgenomen na het overlijden van Paul.. Zendt uw of hun verhaal aan ondergetekende. Desgewenst zend ik u een volledige scanning van het bidprentje. Jos Maes. E-mail: woelige.ekster@skynet.be MEN ZEGGE HET VOORT!!!!
In de eerste oorlogsdagen ,1940, was het een chaos van je welste. Op een bepaald kruispunt in Mechelen was er geen doorkomen aan. Men reed met alle mogelijke ' toestellen op wielen' van noord naar zuid en van oost naar west. Verkeersopstoppingen zoals nooit tevoren. Geen politie te zien, waren ook al op vlucht! Ons verkennertje kon dat niet aanzien, liep naar huis en trok zijn uniform aan en gewapend met zijn scoutsfluitje stelde hij zich op temidden van al dat gewoel. Hevig fluitend en teken doende dat men moest stoppen kreeg hij, de snotter, die chaos onder controle. Beurtelings liet hij het verkeer door. Het verliep tamelijk vlot. Op een geven moment komt er een militaire collone uit de richting Leuven en wil dat kruispunt op rijden. Maar ons scouteke, getraind als geen om de zwakken eerst te helpen, liet een boerenkar overladen met goederen en vrouwen en kinderen voor gaan. Komt uit de eerste militairecamion een officier naar ons manneke en zegt, toch wel vriendelijk: "Padvinder weet jij niet dat het leger ten allentijde voorrang heeft?" - " Ja maar vrouwen en kinderen moeten toch eerst?" - " Kan zijn in julie boekjes maar niet in oorlogstijd. Hou daar in 't vervolg rekening mee. Maar toch proficiat Boy-scout, je leverd hier goed werk." Nog uren heeft hij het verkeer geregeld tot aan het vallen van de avond. Doodop is hij dan huiswaarst gekeerd. 's Anderdaags werd hij wakker met pijnlijke armspieren. Sedertdien heeft hij alle begrip voor verkeersagenten die het verkeer staan te regelen. Een verdoemd vermoeiende job, zeg hij nu nog.
Ken jij ook zulke scoutsverhalen? Over jezelf of familieof kennissen? Graag ontvang ik die. Met alle bijhorende plaats en naamvermeldingen.
Op bovenvermelde datum stond in het Belgisch staatsblad o.a. te lezen: Koninklijk Besluit, nummer 2664, over de Passieve Luchtbescherming ( PLB)
Hoofdstuk III, - artikel 9 - alinea 5.
..." Voor de organisatie van sommige diensten, zoals den estafettendienst kan er beroep gedaan worden op den Nationalen Padvindersbond."
Het was de officiële erkenning dat de scouts paraat stonden in de moeilijke tijden die zouden aanbreken. Misschien stelt u, niet scout, de vraag waarom geen andere jeugdbewegingen? Dit is eenvoudig te verklaren. Het scoutssysteem met zijn vaardigheden en allerlei eisen bracht mee dat zij getrainde jongeren waren, die zelfstandig konden optreden waar zulks nodig was. Ook het uniform bracht mee dat ze steeds onmiddellijk herkenbaar en aanspreekbaar waren. En elke burger wist toch dat scouts alle dagen een goede daad moesten doen. Het vertrouwen in de scouts , ondanks soms hun jeudigheid, was er. Daar kunnen honderden scouts over vertellen. Op die vertellingen zit ik te wachten!!! Hopman Ekster verwacht uw dienstbaarheidsverhaal. Laat maar uw afstammeling(en) de feiten noteren en opzenden aan: E-mail: woelige.ekster@skynet.be Bezit u nog documenten daarover? Laat ze scannen en doorzenden. Dank! Ps. Vergeet niet data, plaatsen, omstandigheden enz...Foto's ?
Gelieve deze blog bekend te maken bij al je mailcontacten. Hoe meer mensen dit lezen, hoe meer kansen dat er reacties binnen komen. Overlees nog maar eens mijn archief. Dank u. E-mail: woelige .ekster@skynet.be
Op kamp in 1939 brachten de scouts op deze wijze hun "Vlaggegroet" U denkt onmiddellijk aan de Nazigroet. Mis gedacht. Bekijkt de foto aandachtig en u zal dan ontdekken dat de scoutsgroet gebracht werd. Let op de vingerstand : De typische scoutsgroet; de duim op de pink en de drie middenvingers gestrekt. Symbool voor de drie punten der scoutswet. U ziet, schijn bedriegd. Toen de Nazi's in september Polen binnen vielen, werd door het VVKS beslist deze vorm van groeten af te schaffen Voortaan werd de hand aan de hoedrand gebracht. In burger op schouderhoogte. Woelige Ekster.
Ps. Bezit u ook zulke "geschiedenis" foto's met een verhaal? Inscannen en doorzenden aub. Geen scanner, dan even bij bekenden langs lopen die er wel eentje hebben. Dank U! Email rechtsreeks: woelig.ekster@skynet.be
Allez mannekens, laat is iets van jullie horen. Ben ik dan echt de laatste der Mohikanen van de oorlogsscouts en zij die geholpen werden, op gelijk welke manier, door de scouts?
Overloop eens rustig mijn archief .....wellicht kan je me helpen of ken je iemand die wat weet te vertellen over de oorlogsscouts?
Het zal in volle zomer geweest zijn, 1942, toen we regelmatig gingen spelen aan de puttekens van Moeremans.Zavelberg, struikgewas, heide en vennen Het gedroomde speelterrein voor de scouts. Lag op de scheiding van Mechelen met Sint-Katelijne-waver. . Daar kwamen ook de "Zwarten" spelen. De Nationaal Socialistische Jeugd van Vlaanderen, afgekort N.S.J.V. Iedereen noemde die de Hiltlerjeugd, alhoewel ze dat niet waren. Je kan je wel voorstellen dat er verbaal al is fameuze discuties waren. Soms pikten ze een das of scouthoed terwijl wij in de bosjes aan 't ravotten waren. Op een keer hadden wij , de iewat ouderen, besloten die zwarte mannekes is een ferme poets te bakken. Gewapend met de nodige fietssleutels trokken we op een bepaalde zondag met een tiental oudere scouts naar de puttekens. Toen de zwarte jeugd in volle spel waren, slopen wij naar hun fietsen en al wat kon los gevezen worden werd ook los gevezen! Stuurstangen, wielen, pedalen en zadels , alles werd los gezet! We trokken ons strategisch terug in een grachtkant tussen de struiken en maar afwachten.......... Jongens toch, dat had ge moeten zien toen die wilden naar huis rijden! We stikten haast van de ingehouden lachkrampen. Dat zou iets geweest zijn om een film van te maken! Ja, scouts kunnen ook wel eens "stout" zijn. Heb jij ook zo iets uitgespookt, om de 'anderen' te pesten? Stuur me maar je verhaal. Dank u. E.mail: woelige.ekster@skynet.be
Ken jij wat van , of weet jij wat van: De H.I.B. kampen ? Waren kampen voor de kinderen van de krijgsgevangen. Werden meestal geleid door scouts. Dit vanaf 1942. Onze toenmalige Prinsen bezochten deze kampen als steun voor het werk dat de scouts gratis deden. Ik bezit een document waaruit blijkt dat deze dienende scouts zelf hun reis moesten betalen. Dus geen profitariaat! In het lidboekje van de scout werd een stempel geslagen als bewijs dat ze dienst hadden bewezen.(zie illustratie)
Bezit jij of je familie nog andere bewijsstukken of verhalen over die HIB-kampen? Scannen AUB en doorzenden. Dank u! E-mail: woelige.ekster@skynet.be
wie heeft in familiebezit een groene Padvinderspost-armband. Deze werd gedragen door de scouts die in 1940 en ook in September 1944 "facteur" speelden. Graag ontving ik een ingescand exemplaar. Men zegge dit voort ! Maak deze blog bekend aan allen die van dicht of van ver iets weten over de scoutsdienstbaarheden en hun oorlogsavonturen. Ik wacht hoopvol op gunstige reacties. Dank !!! Hopman Ekster Mail rechtstreeks , dat kan ook: woelige,ekster@skynet.be
Titelblad van Moter-cycling, february 1, 1945. "They fooled the Gestapo."
Een Brits Major ontdekte tijdens zijn verblijf te Mechelen, na de bevrijding uiteraard, het ware verhaal van de vervalsingen door een scout van de Kardinaal Merciergroep 7e BP.
Hoi, ik zoek nog steeds naar alles en nog wat over de scouts in WO II.
Zo ontdekte ik een scout die valse documenten maakte voor ondergedoken personen. Onder andere een document dat je vrijstelde van opeising om naar Duitsland te moeten gaan werken.. Dus een vrijstellingsschein. Wie bezit er nog zo een document in de familie? Op de achtergrond is gans de schein bedrukt met het woord: " arbeitseinsatz". In licht gele kleur. Is op gans dat document nergens de volgende fout, dan heb je een valse in bezit !!! Graag ontving ik daar een scanning van, van beide zijden aub. De echte schein had een opzettelijke zetfout, daaraan kon de Gestapo zien dat je een vervalsing bezat: " arbeiteeinsatz ". Dus de 's' werd vervangen door een 'e'.De fout is slechts op één plaats te zien. Later heeft men dat ontdekt en , uiteraard, werden alle valsepasdragers verwittigd om binnenshuis te blijven tot men nieuwe had gedrukt. De passen werden via de aalmoezenier van het Sint-Pietersgasthuis te Brussel verspreid. Daar zaten ettelijke officieren van het Belgisch leger ondergedoken. Het waren allen oud-scouts. Dit omdat men alleen gekende personen wou helpen; omwille van de vrees voor infiltranten. De aanmaak van de documenten geschiedde te Mechelen in de drukkerij Leysen.
Vertel dit aan allen die WOII beleefden. Er moeten toch nog ergens zulke ,al dan niet valse, scheinen bestaan.
Zoeken in vaders schoendoos? Je zou er me een enorme dienst mee bewijzen. Alvast bedankt! E-mail: woelige.ekster@skynet.be
Wie heeft er nog herinneringen aan het verwijderen der reclameborden van Pacha Chicorei. In totaal zijn er zo een 3000 tal af de muren gehaald. De Mechelse scouts hebben daar flink bij geholpen.
Voor wie het niet weet: Er deed een gerucht de ronde , in de meidagen 1940, dat aan de achterkant van die reclameborden instrukties stonden voor de Duitse troepen!
Alsof die niet over perfecte stafkaarten beschikten!
De firma "Pacha" heeft na de oorlog een schadeclaim ingediend en...gekregen.
De vermeende intructies waren aanduidingen voor de arbeiders waar ze die borden moesten ophangen! Zo vertelde men na de oorlog....
Weet u iets over deze historie....graag op mijn mailadres uw verhaal.
En...een foto van zo een bord? Welke verzamelaar bezorgd me een foto? Scannen en doorzenden is het makkelijkst.
""Ook alle mensen die onder WO II hulp hebben gehad van de scouts of getuigen waren van hun optreden zouden wel eens hun verhaal willen vertellen.""
Ik vond dat een schitterend idee: Hoe meer informatie ik ontvang hoe liever.Ook uw foto's en documenten over/ met scouts intresseren me. Als het kan per scanning. Bezit u dat toestel niet? Vraag doorzending aan uw bekendenkring.
Wil je ook eens surfen naar mijn archief: 27/06-03/07, dan leer je mijn doel kennen. En daar gaat het me om! Ondertussen vertel ik wel wat ik zoal aan de weet kwam in het Mechelse. Graag wou ik dat opentrekken naar heel Vlaanderen. Ook reacties van het FSC zijn welkom. Graag in het Nederlands, ben niet zo tweetalig. Dank voor jullie reacties.......
Wie vorige foto goed bekijkt ( even op klikken om te vergroten) ziet de vermoeinis op de aangezichten. Ziet ook dat onze jongens, de werfreserve voor ons leger, in beestenwagens werden vervoerd! Dus..(aalmoezenier Fé Devignat trok er mijn aandacht op)...geen sanitair! De rest laat ik aan uw inbeeldingsvermogen over. De meeste hadden eten voor een tweetal dagen, de reis duurde vier dagen. Bij de zoveelste stop was het telkens een stormloop om aan drinken en eten te geraken. Gelukkig hadden de Fransen medelijden met onze jongens en hielpen hen zoveel ze konden. Na de capitulatie , toen ze in de Midi vertroefden, was dat wel anders: Vijandigheid tot en met. Na "hun" wapenstilstand waren ze beschaamd over hun gedrag en hebben ze terug onze jongens geholpen in hun kampementen. De werfreserves werden in twee leeftijdsgroepen opgedeeld. 15 1/2 tot 21 en 22 tot 35 jaar. De kampen der jongsten tot 21 werden door de scouts geleid. Nooit heeft één scout of verbond daar een dankwoordje voor gekregen van onze regering die ondertussen veilig in Londen zat. Na de oorlog is er ook nooit enige erkenning gekomen. Scouts deden nu eenmaal hun goede daad en waren steeds bereid om te helpen waar ze konden! "Be prepared," was toch de leuze van alle scouts , overal ter wereld. Toevallig, afgekort de initialen van Baden Powell, de leuze van de stichter der scouts.
Wie heeft in zijn familie daar iets over vernomen? De trein vervoerde 1300 jonge scouts vanaf 15 1/2 jaar naar Zuid-Frankrijk. De scout uiterst rechts is de Mechelse Master Paul Schröeter, van de Kardinaal Mercier 7e BP.. Hij overleed in Montpellier op 21 juli 1940, ten gevolge van een slecht verzorgde wonde. De Franse dokters hadden geen tijd voor ' Le petite belge!'.....
Wie bezit er een degelijke foto of kranten kopie over de dienstbaarheid van de " Padvinders" bij het verzamelen van boeken voor onze soldaten in 1939-1940.In de krant: " DE DAG ." stond op woensdag 20 juli 1940 een artikel en foto over de werking van onze padvinders om lectuur te verzamelen voor onze soldaten in de mobilisatietijd. De kopie in mijn bezit is zéér onduidelijk! Dus ongeschikt voor publicatie. Wie heeft een scherpe, duidelijke kopie? Misschien de oorspronkelijke foto? Graag scannen en verzenden aan mij. Ik ga de kopie hier plaatsen maar excuseer me de kwaliteit! Ben waarschijnlijk te stom, "TEERVOET"? Krijg die er niet op!
En ondertussen komen hier maar geen verhalen binnen! Beste bezoekers geef deze blog door aan allen die van dichtbij of van ver met scouts te maken hebben! De geschiedenis van die periode mag niet verdwijnen met de laatse oorlogsscout!
Nog even opfrissen: Alles wat de scouts deden en beleefden onder die periode wil ik in verhalen verwerken om dan over te dragen aan het KADOC en het SOMA. Daar is het veilig voor de toekomst!! Geef mijn blog door aan allen die je kent. De tijd dringt!!!! Hopman ekster
Was wel een gedichtje verkeerd! Nee, maar een kennis meldde me: Ekster vogel, je mag een generatie zakken. Naar het schijnt zijn wij/ik "De laatste der Mohikanen" Ne mens staat er niet bij stil, maar die kerel heeft overschot van gelijk! Dus de huidige "jonge senioren" vraag ik om hulp. Spreek je pa,va, grootva? of hoe je hem ook noemt, eens aan over zijn oorlogs herrineringen. Was hij bij de scouts (Padvinders)? Is hij op een hint van de Verbondscommisaris lid geworden van de VADVV? Wat heeft hij uitgespookt in WO II, altijd wel vanuit het oogpunt "Scout", maar dat diend wel héél breed opgevat te worden. Laat hem maar is uitvertellen, maak er een samenvatting van en zend ze mij. Zonder twijfel bezit hij nog documenten/aandenken uit die periode van zijn jonge leven. Kan je die scannen en doorzenden? Ekster dank je honderdvoud. In 2007 bestaat scouting 100 jaar. Dat is mijn deadline!!!! Maar...dan moet dat verhalen geval al klaar zijn. Dus NU DOEN! Ekster dankt U.
Alle openbare diensten lagen lam. Iedereen was op vlucht voor de nazis. Na de capitulatie van ons leger(28.05.1940), en de terugkeer van de eerste CRABS moest het gewone leven terug opgang getrokken worden. Onze scouts starten met de PADVINDERSPOST. Baden Powel had dat al voorgedaan in Zuid-Afrika bij de Boerenoorlog aldaar. Ik meen dat het eerste startschot werd gegeven in Aarschot? 29 mei 1940? Het werd een reuzensucces. Duizenden kilometers werden er, per fiets, afgelegd om de post naar alle uithoeken te brengen. Via een knap uitgedokterde estafettendienst geraakten zelfs post tot in de MIDI, in Frankrijk! Niet in het station van Brussel !!! Wie weet het nog van zijn scoutsgroep? Scanning van armbanden en SCHEINEN zijn welkom. Die van mijn broer verdween op misterieuze wijze uit het scoutsarchief te Leuven? Scheinen werden gestolen op tentoonstellingen. De stempel die de Mechelse scouts gebruikten, is eveneens gestolen. Verzamelaars zijn gevaarlijke mensen, denk ik zo. Ik vraag jullie alleen: vertel je verhaal, dat mag kort zijn. Tracht wel data te vermelden. Maak of laat het doen, een mooie scanning van jullie bezittingen over de padvinderspost. Ook scanning van verzonden omslagen zijn welkom. Verander niets aan de kleur aub.Heeft u soms nog uw LOGBOEK? Staan daar geen interessante nota's in over WO II? Hierbij een afbeelding van de Mechelse affiche. Ekster verdwijnt van 15 tot 22 april. Stuur ondertussen maar hele vrachten documentaties en verhalen ! Dank !
Ook uw verhaal is welkom. Hoe werd de "kalkcampagne" georganiseerd, door wie? Heb jij ook scoutshoeden afgetrokken? Dat is nu geschiedenis en voltooid verleden tijd. Ekster dankt hen die willen en durven reageren. Discretie gewaarborgt!
Kanadezen? Onze vierdeukenhoed werkte op het "systeem" van onze tegenstanders! Bezit u ook oorlogsfoto's of documenten? Laat ze ergens inscannen en doorsturen naar : woelige.ekster@skynet.be Dank u.
Mechelse padvinders groeven mee loopgrachten! Daar kwam vlug protest van het Verbond. Geen militaire daden nog hulp, behalve EHBO bij ongevallen of "militaire kwetsuren." Men moest minsten 14 jaar zijn en de toesteming van de ouders hebben! Hoe ging dat op andere plaatsen? Schrijf me je verhaal, of laat het ingeven door je kleinkinderen: De computerfanaten! Zij zullenje wel helpen. Hopman Ekster.
Zal ik even het geheugen opfrissen? In sommige plaatsen werd onder de mobilisatie door de "Padvinders" een dienst opgestart: Enerzijds was er de dienst voor " het boek voor onze soldaten" en anderzijds het " Pakje voor onze soldaten." Voor beide diensten werd er door onze padvinders aardig wat inzit gedaan. Boeken en tijdschriften ophalen met het fameuze "Padvinders karretje" In Mechelen was dat een tweewielig geval met een dessel in het midden, zodat twee verkenners konden trekken, de rest duwde achteraan. De boeken werden toevertrouwd aan een team "censureerders", het was niet denkbaar dat Padvinders ,boeken zouden uitdelen aan de gemobiliseerden, die op de Index stonden ! Het Pakje van de Soldaat, wie heeft daar nog herrinneringen aan? Kom op , ouwe rakkers, of hun jongere opvolgers, pijnig het geheugen en zendt je hersensspinsel aan ondergetekende. Voor de jongere generatie: Leg den bonpa eens op de vraagrooster...er zal wel wel wat naar boven komen. Wie weet bestaan er nog foto's van; scannen en doorzenden aub! E-mail: woelige.ekster@skynet.be Dankt u...De tijd dringt...
Oud-scoutsbroeders uit WO II. Ik wens een samenvatting te maken, in verteltrant, van al wat de scouts onder WO II gepresteerd hebben. Dat wordt dan overgemaakt aan de betrokken archieven. Schreef reeds verhalen over de Mechelse scouts, maar wil dit nu opentrekken naar alle scouts uit Vlaanderen. Gevraagd: Verhalen en documenten/foto's (ingescande) over uw dienstbaarheden en zo gedurende, even resumeren. Mobilisatietijd, Crabs, Padvinderspost, hulp aan Joodse kinderen, verzet, onderduiken, scouting in Duitsland bij de verplicht tewerkgestelden, jeugdkampen bij HIB en Winterhulp, hulp na de bombardementen, weerstand, vluchtlijnen, dienst bij de Vrijwillege arbeidsdienst voor Vlaanderen, naar het Oostfront getrokken, en nog zovele andere aangelegenheden. Discretie is verzekerd. Wie zijn naam niet wil vermelden, vermeld dan je totem. Men zegge het voort, stuur naar alle je bekenden een E-mail met deze website. Voor scanning en opstel, laat je nageslacht ook maar helpen. Dank aan allen en vergeet niet wat we eens beloofden: Andere mensen te helpen waar ik kan! Mailen kan naar ; woelige.ekster@skynet.be Hou je roer recht! Stevige linker. Ekster
Dag geachte bezoeker-ster,
Helaas... dat prent-je is liefst een A6 groot. Als je dat verkleind naar max 150 kb kan je niets lezen...
Mag de waarheid geschreven worden?
Wie weet tot welk genre bijgevoegde "badge" behoort?
...de scoutshulpploeg uit Lier kwam snel ter plaatse na het bombardement op 19 april 1944.... 
Word is wakker aub.
Zè daa kraugekik de weubekes van!(das plat mechels)
Wie heeft deze aalmoezenier persoonlijk gekend?
Er was een tijd dat men scouting militarisme verweet...
Kijk, lieve mensen, hier komen regelmatig bezoekers op mijn blog.
Ekster zoekt ALLES wat nog te vinden is over de scouts onder WOII.
