Ik ben Jean-Pierre Cornelis, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jepico.
Ik ben een man en woon in Zelzate (België) en mijn beroep is minder-valide( vroeger bedrijfsleider).
Ik ben geboren op 08/01/1951 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc's, muziek, romantiek, liefde enz..
ik geboren te Assenede op 08/01/1951 en dus een echte steenbok. Ik tracht op mijn blog een zo groot mogelijke diversiteit van alle onderwerpen te brengen.
ben zoals ik ben
carpe diem ut ameris ama
om bemind te worden moet je liefde kunnen geven
25-10-2005
herfst
HERFST Zie toch de herfst niet zo somber in voor alle eind is een begin daarom moeten wij steeds leren deze kringloop te accepteren.
Herfst kleuren op de dag ontfutseld juist een gulle lach maar ook de herfst in nacht heeft zijn schoonheid en zijn pracht.
De geluiden van de lente zijn niet meer maar die keren na de winter weer nu zijn er heel andere geluiden die op de komende winter duiden.
Zo daalt het rijp dan op het mos en bedekt het hele bos wat schittert in de ochtend zon als teken dat een nieuwe dag begon.
Terwijl hier voor het avondrood de kale takken met zijn gloed omsloot lieten de overwinteraars zich horen zonder de serene rust te verstoren.
Betreed men dan toch eigenwijs dit aardse paradijs afkerig met een slecht humeur keer dan weerom en sluit uw deur.
Stel je eens voor dat ik niet meer bang ben, dat ik me overgeef aan de stroom van het leven, dat ik iedere angst dat ik iets niet aankan achter me laat, dat ik geen preventieve maatregelen meer neem geen verbeteringsprogramma's meer volg, niet meer eindeloos doorneem of alles wel goed is gegaan, maar er volledig op vertrouw dat het leven me ieder moment precies geeft wat ik nodig heb, dat ik ieder moment precies ben wie ik moet zijn.
Stel je eens voor dat ieder schuldgevoel verdwenen is, alle schaamte, alle verontschuldiging dat ik ben zoals ik ben.
Stel je eens voor dat ik precies kan voelen wat goed voor me is, dat er geen onderscheid meer is tussen mij en het leven, dat ik in mezelf kan blijven terwijl ik naar een ander kijk, dat ik mijn impulsen weet en volg, dat ik mijn grenzen voel, beide voeten stevig op de grond, dat ik alleen nog maar ben wie ik ben, mijn leven leef.
Stel je eens voor dat mijn behoedzaamheid verdwenen is, dat ik me in het leven gooi, durf te surfen op de top van de golf, genietend alle remmen loslaat, volledig laat zien wie ik ben, stralend, zonder enige terughouding
Stel je eens voor dat ik rust kan vinden in het doen, dat de stemmen in mijn hoofd eerbiedig zwijgen, dat ik uitrust terwijl ik bezig ben, dat ik alle stress vergeet dat ik alleen nog maar hier en nu ben,
een prachtig gevoelig mens, al helemaal goed, vol vertrouwen in het leven