Ik ben Jean-Pierre Cornelis, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jepico.
Ik ben een man en woon in Zelzate (België) en mijn beroep is minder-valide( vroeger bedrijfsleider).
Ik ben geboren op 08/01/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc's, muziek, romantiek, liefde enz..
ik geboren te Assenede op 08/01/1951 en dus een echte steenbok. Ik tracht op mijn blog een zo groot mogelijke diversiteit van alle onderwerpen te brengen.
ben zoals ik ben
carpe diem ut ameris ama
om bemind te worden moet je liefde kunnen geven
18-12-2005
liefde
Liefde is een woord met onbeperkte kleuren...
Eenheid,trouw,geloof,geborgenheid,vreugde,
Zekerheid,hoop,tederheid,vrijheid,geduld,
ontvankelijkheid en geven....
Liefde kent geen tijd..
1 ogenblik is eeuwigheid...
Liefde kent geen grens...
Nabijheid is oneindigheid..
Liefde kent geen groot of klein...
Haar maat is mateloos te zijn...
Liefde kent 1 grote pijn...
De pijn van niet totaal zijn...
Liefde is een lied dat nooit is uitgezongen...
Het is een melodie die steeds word herbegonnen...
Liefde geeft een antwoord op veel levensvragen...
Liefde is een taal,het is de taal der talen...
Liefde is de bron waar al het leven uit ontspringt..
Liefde is het einde waar alles zijn vervulling vindt...
Enkele jaren geleden strafte een vader zijn dochtertje omdat ze overbodig gebruik had gemaakt van mooi verguld papier. Hij kon niet verdragen dat zij dit duur papier gebruikte om cadeautjes in te pakken om onder de kerstboom te leggen. De volgende morgen bracht het kind het verguld cadeautje naar haar vader en zei "hier papa voor jou" met stomheid verslagen en aangegrepen door het voorval beklaagde de vader zich zijn sterke reactie van de dag voordien. Het kind aanvaardde zijn excuses maar al te graag. Hij opende de doos maar ontdekte dat er niets inzat, hij schreeuwde naar haar , weet je dan niet dat het heel wreed is iemand een lege doos te geven als cadeau, er moet altijd iets in zitten. Het meisje kreeg tranen in de ogen en zei , maar papa de doos is niet leeg ik heb hem gevuld met kusjes enkel voor jou. De vader was volledig van de kaart en omarmde zijn dochter hopende dat ze hem zijn opwindende reactie zou kunnen vergeven. Enige tijd later werd het meisje door een ziekte getroffen en stierf. De vader heeft de doos nog steeds dichtbij zijn bed staan en telkens wanneer het verdriet de bovenhand neemt, neemt hij de doos vast en neemt een verbeelde kus uit de doos en herinnert zich aan de liefde dat zijn dochtertje in het cadeau had gestoken. Tot slot herinnert ons dit verhaal aan het feit dat iedereen als mens zo een vergulde doos zou moeten bezitten, vol met onvoorwaardelijke liefde en kusjes voor familie en vrienden. Bestaat er eigenlijk wel een beter cadeau? jepico