REISKRIEBELS

Inhoud blog

	Terug naar Amsterdam
	Kopenhagen
	Helsinki
	Sint Petersbug
	Sint Petersburg

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

REISKRIEBELS

Leuke reisverhalen en tips

05-11-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Het Sabi Sand wildpark

Het Sabi Sand wildpark

Aan de westelijke grens van het bekende Paul Krugerpark liggen verschillende particuliere wildreservaten. We sluiten onze Zuid-Afrika rondreis in stijl af en logeren nog enkele dagen in het Sabi Sand wildpark en maken hier ook nog enkele safari's.
Het is slechts een korte rit van het dorp Kiepersol naar Sabi Sand. Het heeft verleden nacht hard geregend. Naarmate we dichter bij het wildpark komen gaat de goede asfaltbaan over in een rode zandweg, lees modderpoel. We zagen het feitelijk aankomen en... inderdaad, middenin een volgende grote modderstrook rijden we ons, in onze witte huurwagen vast! Hoe meer we proberen uit de roodbruine modder te komen, des te dieper zakken de wielen in het slijk. We kunnen gelukkig met de GSM de lodge bereiken, die snel een jeep ter plaatse zal sturen om ons los te trekken. Nog voor de mensen van de lodge arriveren, worden we reeds geholpen door een bereidwillige man. Die bevrijdt ons met zijn sterke terreinwagen in geen tijd uit de modderpoel. Hij rijdt ons nog een eind voor tot aan onze lodge.
Kan je u voorstellen hoe onze entree was in de poepsjieke 'Leopard Hills' lodge?
Vriendelijke meisjes staan met geparfumeerde zweetdoekjes klaar en je kan van hun verbaasde gezichten zo aflezen "waar hebben die ingezeten" ?! We zijn inderdaad niet om aan te zien. Onze huurwagen zit onder de modder en ook onze wandelschoenen zijn een ware ramp. We trekken ze snel uit voor we in de smetteloze lobby een slijkspoor achterlaten.
Later die namiddag krijgt onze huurwagen zijn oorspronkelijke witte kleur terug en worden onze wandelpantoffels gereinigd door het sympathieke lodgepersoneel. Onze wagen en pantoffels hebben nog nooit zo geblonken.

In de lodge maken we kennis met een Amerikaanse familie uit Dallas. Ze bekijken hun spectaculaire foto's van de ochtendsafari op een televisiescherm.
Deze ochtend maakten zij, vanuit hun veilige jeep, een gevecht mee tussen leeuwen en een luipaard. Dat belooft voor straks.
Zoals gebruikelijk vertrekken we rond 17 uur op safari. We zijn nog maar pas vertrokken en een luipaard loopt op enkele meters van de jeep de bush in.
Wat een prachtig, gestroomlijnd dier. Op deze tocht komen we weer oog in oog te staan met vele dieren. Nog meer dan in het Madikwe park doen ranger Hannes en spoorzoeker June hun best om tot vlakbij de wilde dieren te komen.
Met hun sterke jeep rijden ze, als met een tank, over, tussen en door het dichte struikgewas. Hannes en June zijn pas tevreden als we de dieren zo dicht zijn genaderd dat je ze bijna kan aanraken. Het is toch wel even schrikken als een kolos van een olifant met wapperende oren tot vlakbij de jeep komt gestapt.
Hannes en June gaan terug op zoek naar het luipaard van deze morgen. En ze vinden het ! Het dier heeft juist een wilde hond gedood, zijn prooi mee in een boom gesleurd, en peuzelt het nu op met huid en haar. Je hoort het kraken van de beenderen.
In tegenstelling tot in het Madikwe park mogen we na het avondmaal niet alleen naar onze kamer. Een zwarte bediende gaat ons voor met een zaklamp. De kans bestaat dat je op het terrein van de lodge, in het donker, wilde dieren kunt aantreffen.
Voor dag en dauw wordt er zachtjes op onze kamerdeur geklopt. De zwarte bediende begeleidt ons tot aan de lodge om op safari te vertrekken. We hebben er nu al verschillende safari's opzitten, maar je word dat niet beu.
Het is telkens weer fascinerend om geconfronteerd te worden met wilde dieren in hun eigen habitat.
Tijdens onze laatste namiddagsafari krijgen we gezelschap. Een Engels en Nederlands koppel beginnen samen met ons aan de tocht.
Dat June, de spoorzoeker, alle dieren in 't oog houdt blijkt als we even stoppen voor een kleine kameleon in 't midden van de zandpiste. Wij hebben het goed gecamoufleerde beestje niet eens gezien maar June wel!
Huub, de Nederlander, houdt wel van een grap. Hij immiteert Toon Hermans en doet een fuut, een kroet en een polifinario vogel na. Die exemplaren vinden we hier uiteraard niet maar wel enkele andere kleurrijke inlandse vogels. De Zuidafrikaanse crew snapt er natuurlijk niets van, maar het is wel erg leuk.
Huub en zijn vrouw zijn vandaag 45 jaar gehuwd en daar hoort champagne bij!
Middenin de brousse klinken we op hun huwelijksverjaardag.
Maar ons 'feest' is bijna voorbij.
Met een echt Zuidafrikaans avondmaal in open lucht, een veilige rit naar Johannesburg en een lange terugreis naar het koude Europa sluiten we deze schitterende Zuid-Afrika rondreis af.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Archief per week

	31/10-06/11 2011
	24/10-30/10 2011
	17/10-23/10 2011
	28/02-06/03 2011
	21/02-27/02 2011
	14/02-20/02 2011
	30/11-06/12 2009
	23/11-29/11 2009
	16/11-22/11 2009
	09/11-15/11 2009
	02/11-08/11 2009
	15/12-21/12 2008
	08/12-14/12 2008
	01/12-07/12 2008
	24/11-30/11 2008
	17/11-23/11 2008
	10/11-16/11 2008
	03/11-09/11 2008
	27/10-02/11 2008
	20/10-26/10 2008
	13/10-19/10 2008
	06/10-12/10 2008

Welkom op mijn blog!

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Over mijzelf

Ik ben Jos Dom, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jodo.
Ik ben een man en woon in Edegem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 14/04/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen.

Gastenboek

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Startpagina !

Klik hier
om dit blog als uw startpagina in te stellen!

Blog tegen de regels? Meld het ons!
Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!