De
schitterende canyon laat zich langs vele kanten bewonderen. Op de west
rim drive, een gedeelte dat in de zeer drukke zomermaanden verboden is
voor particuliere voertuigen, rijdt een hop on, hop off shuttlebus. De
eindhalte is Hermit's Rest, dertien kilometer westelijk van het dorp.
Onderweg stopt de bus achtmaal aan de meest interessante uitkijkpunten.
Vanaf de Bright Angel lodge daalt een wandelpad kronkelend naar de
bodem van de canyon, 1200 meter diep. Deze tocht is zeer zwaar en je
moet over een uitstekende fysieke conditie beschikken. Misreken je
niet, je doet hier net het omgekeerde dan wat je in de bergen zou doen.
Je daalt eerst af en als je al moe bent, wacht er nog een zeer lastige
beklimming. De canyon is zeer aantrekkelijk maar elk jaar opnieuw eist
hij mensenlevens. Ook nu hangen er her en der affiches om
uit te kijken naar een jonge vrouw die van een moeilijke trektocht in
de canyon niet is teruggekeerd. Parkrangers vertellen dat het
onontbeerlijk is om voldoende voedsel en veel water mee te nemen, niet van
de wandelpaden af te wijken en de steeds wisselende weersomstandigheden
in de canyon nauwlettend in 't oog te houden. Zoniet is deze
avontuurlijke tocht riskant, zelfs gevaarlijk.
In het stadje Tusayan, slechts dertien kilometer ten zuiden van de
canyon, staat het Grand Canyon IMAX theater. In deze filmzaal wordt op
een reuzenscherm de film 'Grand Canyon, the hidden secrets'
geprojecteerd. De film vertelt het waar gebeurde verhaal van Majoor
John Wesley Powell die in 1869 een eerste expeditie leidde en de woeste
Colorado rivier afvoer over de gehele lengte van de canyon. Hij bracht
de inmense kloof in kaart. De film is ook hier in België op DVD
verkrijgbaar maar het IMAX effect, alsof je mee in de aktie zit, kan je
op je televisietoestel niet verkrijgen.
Nog vanuit Tusayan organiseert de firma 'Papillon' helicoptervluchten
boven de canyon. We checken in voor een vlucht van een half uur. Naast
de tarmac wachten we op onze vlucht, terwijl we de af- en aanvliegende
helicopters gadeslaan. Juist voor de middag nemen we plaats in een
witgele helicopter met panoramische ramen. Rakelings scheert het
toestel over de bomen en plots gaapt er een enorme diepte onder ons. We vliegen
over en tussen de canyonwanden. Op onze koptelefoon klinkt aangepaste
muziek en een boeiende uitleg. Veel te snel is deze supermooie tocht voorbij.
Op 28 maart 2007 is er aan de westkant van de canyon, daar waar de
Hualapai indianen wonen, nog een spectaculaire attraktie voor het grote
publiek geopend: de Grand Canyon skywalk. Een ovale loopbrug met
glazen(!) wanden en een glazen(!) vloer, steekt ongeveer 20 meter over de
gapende canyonrand. We kunnen het (nog) niet proefondervindelijk beschrijven,
maar ons lijkt het sensationeel!! We
hebben de canyon op verschillende manieren bekeken. Vanop de rand,
vanuit de lucht, op film en in 't echt. Onnodig te vertellen dat we
ogen tekort kwamen om deze fascinerende canyon in ons op te nemen. We stonden 's
morgens,'s middags en 's avonds aan de canyonrand, uitkijkend over
steeds weer dezelfde kloof, maar telkens zo anders !
Als we gaan dineren in de canyonlodge steekt er plots een kort onweer op.
Het regent ! Dat hebben we op onze rondreis nog niet gehad !
Reacties op bericht (1)
18-11-2009
west-coast
Dag Jos Heel mooi je blog over de West-Coast. Volgend jaar ben ik van plan deze reis ook te ondernemen. Kijk er echt naar uit. Groeten Sonja
Ik ben Jos Dom, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jodo.
Ik ben een man en woon in Edegem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 14/04/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ik ben Jos Dom, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jodo.
