denk je soms nog aan levensjaren die je doorbracht met bladeren in dagen die te kostbaar voor de woorden waren,
statische gedichten, een brief waaruit een blauwe distel stak, het lint dat rond een bundeltje verwijten nog van spijt getuigde?
het staat je goed, dit loslaten van mensen en hun gang, maar je lijkt bang voor schaduw op een smal trottoir.
ik had je graag teruggevoeld - ik zag je, denk ik, ergens bij een plein waar trucks en treinen rijden, maar je leek niet op jezelf.
je was ook zo voorbij. ik zou je dit keer namen geven,
maar misschien hoef je die
niet meer van mij.
uit: Vuurwerk zei ze
16-09-2006 om 23:20
geschreven door jovo
|