|
de zon vlucht voor de zon, en leven doet
niet anders dan het leven zelf ontbinden;
vanuit de tijd, die eeuwig zijn gebroed
geslachten na geslachten blijft verslinden,
ontstaat het leven, en gelijk begint de
ontluistering die ons karkas doorwroet.
wat vreest de mens nog dat hij sterven moet,
als hij slechts bij wat heen is steun kan vinden?
wat is geweest, is weg; de toekomst is
nog niet in leven, en wat nu bestaat,
bestaat niet echt, omdat er niets beklijft.
alleen wat wij niet weten is gewis;
de wereld, een op wind gestoelde staat
waarin toevalligheid de wet voorschrijft.
25-06-2006 om 22:43
geschreven door jovo
|
