ROEMENIË

9-14 januari 2016

Alweer een blitzbezoek, of beter gezegd een vervolg-bezoek (zie bericht dd. 18/12/15); de Roemeense administratie is zowaar nog ingewikkelder dan de Belgische officiële diensten.

We hadden deze keer vooraf een (nieuwe, onbekende) overnachtingsplaats geboekt, vooraan in Roemenië... en, het was echt in orde... hier de ontbijttafel.

Onderweg was er, op de hoger gelegen plaatsen, nog wat sneeuw in het landschap.

Bij onze buurvrouw.

Nadat we deze keer onze noodzakelijke administratieve aangelegenheden tot een goed einde gebracht hadden, begonnen we aan de terugweg. Uit drie onafhankelijke bronnen hadden wij vernomen dat onze normale weg over de Prislop-pas ondertussen weer behoorlijk berijdbaar zou zijn... we riskeren het dan maar, is toch enkele uren korter. Op de aanlooproute begon er echter verse sneeuw te vallen... dat belooft voor de hoger gelegen regionen!

We werden al snel enigszins gerust gesteld, er werd volop gestrooid en de (eerste) bui is over.

Deze koeien houden zich aan de 'voetgangersregel': zij lopen links op de weg.

Ondertussen komen we stilaan hoger en de volgende sneeuwbui is er.


Het wordt alsmaar donkerder...



We zitten duidelijk in een sneeuwwolk. Onze Duster met 4x4 aandrijving houdt ons behoorlijk vast op de baan. Dat was niet zo goed bij een tegenligger die ons vermoedelijk een beetje laattijdig had opgemerkt. Waarschijnlijk trapte hij te stevig op zijn rempedaal waardoor hij prompt dwars op de weg ging staan en verder naar de afgrondzijde van de weg ging. Gelukkig keerde hij tijdig om en ging in de andere richting dwars de weg op... versperde alzo onze doorgang. Peter, als ervaren 4x4-rijder wist onze wagen op een half metertje van de tegenligger tot stilstand te brengen. Nu snel enkele meter achteruit want je weet maar nooit wat die tegenligger doet als hij weer vertrekt. Dat ging verder naar wens, hij riep ons nog toe dat wij  "O masina buna"  (een goede auto) hadden - ik voeg daar aan toe dat we zeker ook een goede chauffeur hadden, ik denk niet dat ik zo goed zou gereageerd hebben in deze onvoorziene omstandigheid.

We zijn boven op de top van de Prislop-pas, op 1416 meter in de Karpaten. De afdaling verliep vlot en vanaf Borsa reden we over sneeuwvrije wegen die blijkbaar allemaal recent vernieuwd waren tot nagenoeg aan de grens met Hongarije. Bij een volgende reis naar Bucovina kunnen we dus best weer de weg over de Prislop-pas nemen. Verder over de Hongaars-Oostenrijkse grens waar we in Nickelsdorf alweer vriendelijk ontvangen werden in 'ons' pensionnetje.