De beroemdste Italiaanse kant uit de 17de eeuw was de Venitiaanse naaldkant die behoorde tot het summum van de Italiaanse kantproductie. Met heel veel status en allure prijkte hij in de kleding van de elite in heel West-Europa.De mode van het laatste kwart van de 17de eeuw dicteerde een uitermate weelderige haardos. Wie dit niet van nature had, nam zijn toevlucht tot een pruik. Omdat het geen zin had mooie kant onder de pruik te verbergen, knoopte men een strook vooraan op de borst,en zo is de das ontstaan.Net als de Vlaamse kant, die veel luchtiger was, werd de Venitiaanse overal gegeerd en vanuit Venetië naar alle uithoeken van West-Europa geëxporteerd, maar dat verliep niet altijd even gemakkelijk. In de 17de en 18de eeuw wilde men de invoer van vreemde kant beperken. Minister Colbert bedacht een plan om de eigen productie op te drijven. Hij stichtte in 1665 de MANUFACTURES ROYALES DES POINCTS DE FRANCE, eigen ateliers waarop hij toezicht had.Hij deed beroep op Vlaamse en Italiaanse kantspecialisten om de technieken in de Franse bedrijven te komen aanleren.Colbert slaagde in zijn opzet en in korte tijd ontwikkelde zich de POINT DE FRANCE,een typische naaldkant met een zeshoekige gepicoteerde spijlengrond tussen de symmetrisch geplaatste motieven.
