Er zijn tal van verhalen bekend over de manier van smokkelen in Engeland en over de inbeslagname van kantstukken in huurkoetsen tussen ST.Pauls en Covent Garden in Londen. Hoe een dame van stand ettelijke hoeveelheden Franse kant in haar zetel verstopt had. En hoe een andere vrouw in een uitgehold brood voor zo'n 200 pond kant had verstopt. Of een grote Turkse tulband, met een inhoud van fijne kant met een waarde van 90 pond. Ook boeken, flessen, omwikkelde baby's dozen met een valse bodem,paraplus......dit alles en nog veel meer waren dagelijks de prooi van belastingsambtenaren. Uit de koffer van een livreiknecht werden elf yards fijne kant en 6 kragen gehaald. Iedereen smokkelde. In de bagage van een gentleman van de Spaanse ambassade werden 36 dozen hemden met kragen en manchetten in fijne kant plus een grote hoeveelheid kant voor dameskleding ontdekt. De kant ontsnapte aan de controle in Dover, maar werd in beslag genomen bij aankomst van de koets in Southwark. Overdruk uit Kant
De Engelse koning George meldde in 1764 dat alle kant die gedragen zou worden op het huwelijk van zijn zuster,prinses Augusta,met de hertog van Brunswick,originele Engelse kant moest zijn. Doch,net voor dit huwelijk werd een schip onderschept dat geladen was met grote hoeveelheden Franse kant en zijde,bestemd voor de kleermakers van het hof ! Noblesse oblige ! De verantwoordelijke modiste werd het land uitgezet en vertrok naar Versailles waar ze een villa liet optrekken die ze "La folie des Dames Anglaises" noemde. De Engelsen kochten Brusselse kant op het vasteland en verkochten die onder de benaming "dentelles" of "point d'Angleterre". Het ging zelfs zover dat in de 18de eeuw de Brusselse fabrikanten hun eigen productie zo gingen noemen."Point d'Angleterre" is zuivere Brusselse kant van de beste kwaliteit.Kantstukken die erg in de markt lagen als smokkelwaar waren kragen,mutsenslippen en engageantes, neerhangende mouwvolants. Typische rococomotieven waren de chinoiserieën,oosterse tekeningen zoals palmbomen of pagodes. Uit Kant
