De Britse koningin Elisabeht viert vandaag haar 86. verjaardag. Alhoewel ik een overtuigd republikein ben, voel ik een diep respect voor deze vrouw die nu al 60 jaar op de Britse troon zit. Ik wens haar nog vele gezonde jaren,want van haar eventuele opvolgers heb ik echt geen hoge hoed op, en zij waarschijnlijk ook niet. Sommige lezers van mijn blog mogen daar anders over denken, maar dat is hun goed recht, de gedachten zijn vrij!
Het was de bedoeling vandaag te reageren op de laatste reacties van de geachte lezers en lezeressen van deze blog, maar daar wil ik nog een paar dagen mee wachten, wie weet wat komt er nog!
Vandaag wil ik het even hebben over respect. Respect, krijgt men niet geschenkt, men moet het verdienen. Er is een tijd geweest, dat ik respect kon hebben voor ministers, parlementariers en burgemeesters, ook als zij niet tot de partij hoorden die mijn voorkeur had.
Hetzelfde geldt voor de priesters die ik persoonlijk gekend heb.
Er is echter iets veranderd, beginnen we maar bij Vangeluwe, de kranten hebben er wekenlang vol van gestaan, de man speelde spelletjes met zijn minderjarige neefjes, dat duurde tot de neefjes niet meer in de smaak van de bisschop vielen, zij werden te oud en volwassen mannen waren niet zijn smaak. Toen echter hielden de rijke beloningen van nonkelje op en plots voelden de neefjes zich misbruikt.
Maar nu duiken er nog andere geruchten op, we zouden zelfs een regeringsleider hebben die dezelfde spelletjes speelde met puberterende jongetjes. Daarvan staat er in diezelfde kranten die over Vangeluwe niet uitgepraat raakten helemaal niets! Of deze geruchten waar zijn of niet, dat kan ik niet beoordelen. Ik denk er echter wel het mijne over, twee maten en twee gewichten!
In het Europese parlement zit er een, die naar eigen zeggen, het heerlijk vond, dat kleutertjes met hun handje in zijn gulp gingen en dat wat er in zat betastten.
Ja, respect moet men verdienen maar voor de huidige regerende politieke bende kan ik helemaal geen greintje respect meer opbrengen.
Nog eens terug naar mijn bericht van 12.04.2012......
Ja, ik wil nog eens terug naar mijn bericht van 12.04.2012. Ik schreef dit bericht omdat ik nadrukkelijk wou zeggen, dat niet alle priesters pedofielen of hosexuelen zijn. Ik wou er de nadruk op leggen, dat de voorconciliäre priesters die ik persoonlijk gekend heb alle eerbiedwaardige priesters waren.
Ik vertelde, dat de Eerwaarde Heer Ivo Cornelis toen in Niel een Jongenstehuis had, waar ik na de dood van mijn moeder in juni 1946 opgenomen werd. De priester Ivo Cornelis was geen parochiepriester, hij werd dus ook niet betaald omdat hij priester was. Hij had de villa die hij van zijn ouders geerft had tot een tehuis voor wezenjongens omgebouwd.
Ik vertelde ook, dat hij mij als hij in de parochiekerk van Niel aan een zijaltaar de hl.mis celebreerde, als misdienaar mee nam. Hij brak dan een stukje van de grote hostie af en gaf het mij, hij deelde dus het geconsacreerde brood, het lichaam des Heren, met mij. De diepere zin daarvan heb ik eerst jaren later begrepen. Dat ik dan na de mis "thuis" samen met hem het ontbijt mocht nuttigen,voor ik naar school ging, gaf mij een gevoel van geborgenheid. Deze priester trachtte een goede vader voor mij te zijn, graag zou ik hem daarvoor nu nog willen bedanken, maar als er werkelijk een hemels paradijs is, weet hij dat wel.
In Mechelen mocht ik dan in de Sint Rombouts kathedraal ook aan een zijaltaar zijn mis dienen. Hij leidde mij in de kathedraal rond en verklaarde mij veel over de verschillende zijkapellen rond het hoogaltaar. Tien jaar geleden heb ik de kathedraal nog eens bezocht en ik was verontwaardigd over de rommel die ik nu in deze zijkapellen zag. Hij ging ook regelmatig met mij in Mechelen wandelen en deze wandeling eindigde steeds met een ijsje of een Brusselse wafel met met slagroom en warme kriekskes.
Ook over de priesters waarmee ik later in aanraking kwam kan ik geen kwaad woord zeggen, het waren allemaal eerbiedwaardige heren vaarvoor men respect kon hebben.
De teloorgang van de Rooms-Katholieke-Kerk is begonnen na het tweede Vaticaans Concillie. En nu, bij de islaminvasie die we meemaken hebben we nood aan zulke eerbiedwaardige priesters, maar waar zijn ze? Van de bisschoppen die men na Vaticanum twee op de bisschopsstoelen zoals in Brugge gezet heeft en van pausen die de koran kussen en op kousenvoeten de antichristelijke moskeen bezoeken hebben we echt niet veel te verwachten. Men moet echt geen pilaarbijter te zijn, maar voor het behoud van onze Christelijke waarden en normen loont het zich te vechten.
Kartuizer.
Reageer....
Ps. Mijn hartelijke dank aan Pascha, Jutta en Marnix. Twee dagen geleden had ik op de teller 80.018 bezoekers, twee dagen later zijn dat nu 80.182, dat betekend dus, dat de laatste twee dagen 164 bezoekers mijn blog bezocht hebben. Dat had ik nu werkelijk niet verwacht, en toch zijn er maar enkele bezoekers die reageren, zijn dat dan allemaal bange blanke vrouwen en mannen? Mijn blog staat open voor elke mening, ook dan als deze mening niet met de mijne overeenstemd, ik keur elke mening goed, zolang zij binnen het fatsoen blijft. Ik vermoed natuurlijk wel, dat ook het spionnencentrum meekijkt, maar dat mag ons niet afschrikken, wij moeten vrij en frank onze mening verkondigen zolang dit nog mogelijk is.
1962 las ik voor het eerst de koran. Ik woonde toen in Hameln(Niedersachsen). Mij interesseerden toen alle wereldgodsdiensten en zo had ik mij ook een Duitse vertaling van de koran aangeschaft. Bij het lezen stelde ik vast, dat dit boek veel gevaarlijker was als "Mein Kampf", de haat tegen Joden, Christenen en ongelovigen droop er af. Dat wist ik dus 1962 al. Ik kon mij toen niet voorstellen, dat Europa eens zou overspoeld worden door de mohaaanhangers, wat echter nu 50 jaar later wel het geval is. Overal hebben zij zich ingenest en nu verlangen zij ook nog dat wij ons aanpassen aan hun middeleeuwse wereldvreemde woestijngodsdienst. Onze christelijke symbolen zijn hen een doorn in het oog en zij verlangen, daarbij gesteund door domme onwetende politiekers, die nog nooit de koran gelezen hebben, want anders zouden ze weten dat zij in de ogen van deze islamisten ongelovige honden zijn, dat deze Christelijke symbolen uit de openbaarheid verdwijnen. Zelfs de voorganger van de vorige paus kuste eerbiedig dit antichristelijke haatboek, waarschijnlijk wist hij niet wat er in stond en zijn navolger de huidige paus betrad eerbiedig op kousenvoeten de antichristelijke rotskoepel moskee op de tempelberg, kan het zijn, dat hij ook niet weet wat er in dat boek staat? Kan men het mij dan kwalijk nemen, dat ik aan deze paus, die als eerste het christelijke geloof zou moeten verdedigen, vraag hoe hij dat verantwoorden kan?
In Duitsland schijnen de politiekers eindelijk wakker te worden, daar is een rare Salafistische vogel op het idee gekomen een paar miljoen Duitstalige korans aan de Duitse bevolking te schenken, waar het nodige geld daarvoor vandaan komt is tot nu toe nog een raadsel, beslist niet van zijn aanhangers die bijna alle op kosten van het Duitse Volk leven. Maar de politiekers worden nu dan toch wakker, zelfs de SPD verlangt de verbieding van het Salafisme en ze willen de rare vogel nu vervolgen, gesteund door de Christelijke partijen.
De meest gerenomeerde toekomstvorser, Gerald Celente voorspeld burgeroorlogen in Europa, die midden 2012 zouden losbarsten. De man schijnt gelijk te krijgen, in alle Europese landen komt de bevolking in opstand tegen de islaminvasie. Uiteindelijk zullen de politiekers als zij hun hachje willen redden naar de stem van het Volk moeten luisteren. Zij zullen uiteindelijk moeten toegeven, dat de islam helemaal geen godsdienst is, maar een geweldadige ideologie omhangen met een godsdienstig manteltje, een ideologie die barst van machtwellust en die elke vorm van democratie en persoonlijke vrijheid wil vernietigen. Als zij dat eenmaal zullen begrepen hebben, zullen de islamisten zich niet meer kunnen verschuilen achter de godsdienstvrijheid.
Ik weet niet wat ons te wachten staat maar Garald Celente zegt, dat het moeilijke jaren zullen worden maar dat er in het jaar 2016 in Europa geen moslims meer zullen wonen, hij raadt hen aan rechttijdig uit Europa te vertrekken.
Kartuizer.
Reageer.....
PS. Een woordje van dank,
hartelijk dank, Victor voor je gelukwens, ik tel inderdaad tot de dag van vandaag 80.018 bezoekers op mijn schamele blog, hartelijk dank ook aan deze trouwe bezoekers. Ik ga er natuurlijk mee door zolang mijn verstandelijke vermogens dat zullen toelaten. Groetjes.
Gedachten van een bijna 76 jarige kartuizer.......
Kardinaal Danneels is weer eens in de schijnwerpers van de pers gekomen. De man schijnt een en ander onder het naconciliëre tapijt geveegt te hebben en ik geloof het zelfs.
Als kind en als jongeling kwam ik zeer vaak in contact met voorconciliëre priesters. Dat begon toen als ik tien jaar oud was, ik kwam toen na de dood van mijn moeder in het jongenstehuis van de E.W. Heer Ivo Cornelis in Niel. Daar mijn vader toen als dwangarbeider in de koolmijnen van Eisden verbleef omdat hij tijdens de bezetting fabriekswachter was geweest, liep ik regelmatig weg op zoek naar mijn vader, ik heb zelfs eens een hele namiddag voor de prikkeldraad in Eisden gestaan, maar mijn vader kreeg ik niet te zien.
De kinderrechter had de E.W. Heer Ivo Cornelis erop opmerkzaam gemaakt dat ik op zoek was naar een vaderfiguur en hem gevraagd voor mij deze vaderfiguur te worden. De E.H. Heer Cornelis nam dit zeer ter harte. Hij ontfermde zich meer als tevoor over mijn persoontje, hij praatte veel met mij en als hij in de parochiekerk van Niel aan een zijaltaar de helige mis celebreerde nam hij mij mee als misdienaar en kreeg ik van mijn geestelijke vader de communie, daarvoor mocht ik dan een uur later op school komen.
Tijdens de vacantiemaanden nam hij mij mee naar Mechelen, ook daar had hij een jongenstehuis, maar deze jongens waren beduidend ouder als ik. Hij wist wel dat velen van deze oudere jongens, "het graag deden met jongeren" ook dat is niets nieuws, en daarvoor wou hij mij beschermen, hij liet een extra bed voor mij in zijn slaapkamer plaatsen en hij verbood mij elk kontakt met de oudere jongens. De enige wijze waarop deze priester mij ooit beroerde was een kruisje op mijn voorhoofd als ik slapen ging, zoals mijn moeder dat vroeger ook deed. Ik denk nu nog vol eerbied terug aan deze eerbiedwaardige priester die trachtte voor mij een goede vader te zijn.
Ook als jongeling had ik vele contacten met priesters, vooral in mijn tijd als Chiroleider, niet een van hen heeft mij ooit een onzedelijk aanbod gemaakt en ik was, alhoewel ik het zelf zeg, echt geen lelijkert. Maar dat waren allemaal voorconciliäre priesters.
Het onheil is begonnen na het tweede Vaticaans concillie, plots was er niets meer heilig. De naconciliäre bisschoppen, Danneels, Vangeluwe en vele anderen waren reeds aangestoken door de 68 er en dat was het begin van de ondergang der Rooms-Katholieke Kerk.
Diep in mij brandt er een verlangen naar eerlijkheid en oprechtheid. Eerlijkheid over alles wat er in deze waanzinnig geworden wereld gebeurt. Eerlijkheid in de berichtgeving en oprechtheid over de werkelijke feiten. Soms schaam ik mij een mens te zijn, omdat de mens de enige creatuur is die zijn soortgenoten uitmoordt. De Creator moet zich bij de schepping van deze creaturen wel degelijk vergist hebben, maar ook ik ben een product van deze schepping en toch veroordeel ik al deze misdaden en leugens, ligt het dan toch aan de vrije wil tussen goed en kwaad?
Gisteren heb ik weer eens de homepagen van de verschillende Vlaamse kranten bezocht; "Es ist alles Pott wie Deckel" zegt men in het Duits, het lijkt er wel op dat zij de texten van mekaar afschrijven inclusief de taalfouten. De identiteit van de moordenaar van de Brusselse controleur wordt bij allen zorgvuldig verzwegen, het is een belg wordt er met nadruk geschreven, we mogen dus met zekerheid geloven dat het een namaakbelg is. Als het een echte belg was hadden we reeds lang zijn naam met voornaam en achternaam vernomen. De moordenaar heeft spijt zeggen zijn advocaten advocaten meervoud, ik zou wel eens willen weten waar dit crapuul het geld vandaan haalt om meerdere advocaten te kunnen betalen.
Ik ben echt geen vriend van aartsbisschop Leonard, maar men mag de man ook geen onrecht aandoen. In zijn paaspreek had de bisschop de ouders van de door het vreselijke busongeval in Zwiterserland de troost toegesproken dat zij de gezichten van hun kinderen in het hemelse paradijs zullen terugzien. Voor gelovige Christenen die in het hemelse paradijs geloven is dit inderdaad een grote troost, het is trouwens de Christelijke leer. In de pocokranten moest deze preek van de bisschop weer eens belachelijk gemaakt worden, ach wat zijn deze rood-groene hournalisten een bende smeerlappen!
Michel biets stelde mij enkele vragen, ik zal deze vragen in een van van mijn volgende artikelen beantwoorden, doch vooreerst wil ik zeggen, dat politiek en geloof twee verschillende zaken zijn, ik ben een Vlaams Nationalist in hart en nieren en ik hoop dat er vroeg of laat een Vlaamse Republiek komt. Wat echter het geloof betreft, schijn ik er wel volgens hem afwijkende meningen op na te houden. De gedachten zijn vrij, en ik meen, dat niet alle Vlaams Nationalisten gelovige Katholieken zijn, in het Vlaams Belang is er voor allen plaats. Ik ben wel een gelovige Christen maar ik ben geen lid van de Club van Rome. Maar zoals reeds gezegt, ik kom daar later nog op terug.
Hij heeft God gelasterd, kruisig Hem schrie de Joodse priesterkaste. Wat had Jezus dan misdaan? Hij had gezegt, dat de mens niet voor de Sabath daar was maar de Sabaht voor de mens hij vergeleek de toenmalige Joodse priesterkaste met witgekalkte graven binnenin vol rottigheid. Deze Joodse priesterkaste van toen kan men vergelijken met de moslims van vandaag, overspelige vrouwen moesten gestenigt worden, men schreef de mensen voor, wat zij mochten eten en drinken en hoe zij zich moesten kleden. Jezus verzette zich tegen deze onzin. Pilatus wist heel goed dat Jezus onschuldig was en toch liet hij Hem door de Romeinse soldaten aan het kruis nagelen. Ze sloegen de grote ijzeren nagels door Zijn polsen en zijn voeten. Drie uur lang hing de gekruizigde aan het kruis, dan riep Hij: " Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?" Dan gaf Hij de geest. Om zeker te zijn dat Hij dood was doorboorde een Romeinse soldaat zijn hart met een speer en er vloeide water en bloed uit. Op dat moment werd het donker en de aarde beefde, de voorhang van het allerheiligste in de tempel scheurde doormidden.
Wat de tempel van Salomo betrof, had Jezus voorspeld, dat geen steen daarvan op de andere zou blijven staan en inderdaad, zestig jaar later werd de tempel door de Romeinen verwoest, de profeet Daniël had deze verwoesting reeds voorspeld en hij zei dat de resten zouden verloederen tot het einde der dagen, het enige wat de Joden tot nu toe van de tempel nog rest zijn de grondvesten, de Klaagmuur. Op de plaats waar eens de tempel stond staat nu de tempel van de Antichrist, de Rotskoepelmoskee op het gebouw staat letterlijk geschreven dat Jezus niet de zoon van God is. De man in het wit, zie foto bovenaan, schijnt zeer goed bevriend te zijn met deze dienaren van de Antichrist, hij die zichzelf plaatsvervanger van Christus op aarde noemt, bezocht op kousenvoeten eerbiedig deze antichristelijke tempel waarop geschreven staat dat Jezus niet Gods zoon is.
In alle stilte gedenk ik vandaag de kruisdood van Jezus, daarbij denk ik dan aan de zachtmoedige Jezus die ons leert eveneens zachtmoedig te zijn en onze medemensen en ook alle levende wezens zo te behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Maar, zoals Hij klaag ik alle religeuse potentaten aan die op vreselijke wijze misbruik maken van de goedgelovigheid en domheid van simpele zielen. Mijn vraag aan de man in het wit is: "hoe kan je verantwoorden wat je daar deed volgens het geloof dat jij verkondigt, is Jezus de zoon van God en volgens dit geloof ben jij zijn plaatsvervanger op aarde, geloof je dat zelf nog wel? Of is het inderdaad zo dat alle zogenaamde geloofverkondigers, leugenaars en bedriegers zijn die misbruik maken van mensen die geloven dat het er na het aardse bestaan een paradijs is als ze maar naar de wetten en voorschriften van de zogenaamde vertegenwoordigers van een god of allah leven." Als dat zo is, Josef Ratzinger, dan kan ik je met zekerheid zeggen, dat jij niet de ware Petrus zijt. Jezus werd vermoord omdat Hij de heuchelarei van de toenmalige priesterkaste veroordeelde en in zijn naam veroordeel ik de huichelachtigheid van de huidige bende volksmisleiders.
Natuurlijk was mijn bericht van 1 april een aprilvis, maar in werkelijkheid denken meer als 80 procent der Duitstaligen er zo over en vroeg of laat zou het wel eens geen aprilvis meer kunnen zijn. De Duitstaligen zijn moe gebelgt.
In gedachten verzonken wijlde ik vandaag in het Antwerpen der zestiger jaren der vorige eeuw. Wat was het toen goed leven in de Sinjorenstad, oudere vrouwen werden niet beroofd van hun handtas of hun kettingen, het begrip "tassentrekkers en kettingtrekkers" was onbekend. Messentrekkers, mannen met verwilderde baarden in viese vuile nachthemden en van kop tot teen ingepakte vrouwen hadden we toen nog nooit gezien. Men kon rustig, zelfs ' s nachts, een wandeling door de stad maken. Winkeliers hoefden niet bang te zijn overvallen te worden. Ook het openbaar vervoer, trams en bussen, waren toen veilige verkeersmiddelen, geen mens zou er aan gedacht hebben met stenen naar een tram of een bus te werpen. Voor de rijkswacht en de politie had men nog respect. Antwerpen was toen nog van de Antwerpenaren. Ik woon nu wel tweehonderd kilometer van Antwerpen verwijderd, maar ik heb heimwee naar mijn Antwerpen van toen en toch wil ik er niet meer heen. Daar ik het niet meer verantwoord vind zelf met mijn auto deze tweehonderd kilometer te rijden, ik ben niet meer de jongste, boden mijn broers mij aan mij te komen halen en terug te brengen, voor dit grootmoedige aanbod was ik zeer dankbaar, maar ik wil niet meer naar het verloederde Antwerpen van nu, het zou teveel pijn doen. Ik hou liever mijn Antwerpen van toen in mijn herinnering.
Ik hoop, dat de schuldigen van deze totale verloedering vroeg of laat ter verantwoording zullen worden geroepen en zwaar gestraft zullen worden. Ik voel een zeer diepe verachting voor deze snertpolitiekers, men zou hen openbaar aan de schandpaal moeten stellen.
De madam uit Bergen zit met een probleem, het parlement van de Duitstalige Gemeenschap heeft gisteren eenstemmig besloten het belgenland te verlaten en bij het Groot Hertogdom Luxemburg aan te sluiten. Wij zijn het beu, Duitstalige belgen genoemd te worden, wij hebben ons nooit als belgen gevoeld, onze grootouders werden in 1921 niet naar hun mening gevraagd, deze voor ons vreemde nationaliteit werd ons opgedrongen, zei een parlementarier en nu, zo sprak hij verder sluiten wij ons vrijwillig aan bij het Groot Hertogdom Luxemburg.
Gisteren reeds werden alle belgische vlaggen aan de openbare gebouwen verwijderd en door Luxemburgse vervangen. Wij zullen nu ook geel-zwarte nummerplaten krijgen.
Het gaat de goede kant op, waarom is dat in Vlaanderen niet mogelijk?
Toen ik nog bij de MIVA {maatschappij voor interkommunaal vervoer Antwerpen, nu de Lijn) werkte, reed ik regelmatig met lijn 10 en lijn elf door de Lange Nieuwstraat in Antwerpen, ik zag dan de dames van liefde voor hun uitstalramen zitten en, ik vond het een beetje vulgair.
Toen ik echter enkele jaren later priester was geworden in de oud rooms katholieke kerk in den Haag, had ik een kleine kapel aan de Ammunietiehaven. In deze kapel las ik elke avond om acht uur de mis, om de gelovigen die over dag werkten ook de gelegenheid te geven deze bij te wonen. Elke avond was een vrouw tegenwoordig die mij opviel, maar zij ontving nooit de kommunie.
Om de hoek van de Ammunietiehaven was er een bordeel, toen ik op zekere dag daar voorbij kwam werd er op de ruit getikt, ik keek en herkende de vrouw die elke avond mijn mis bijwoonde, zij deed mij teken, binnen te komen, wat ik dan ook deed. Zij liet het rolluik naar beneden en zei: " eerwaarde ik wil met u praten" Zij vertelde mij, dat zij als tamelijk jong meisje in de handen van een pooier terecht gekomen was die haar jarenlang misbruikt had en waarvan zij toen een tienjarig zoontje had, van de pooier had zij zich kunnen losmaken en zij werkte nu zelfstandig en dat deed ze voor haar zoontje die zij in een goed internaat had ondergebracht, eenmaal per maand haalde ze de jongen naar huis op haar privaatadres en verbracht met hem een fijn weekend, de jongen dacht, dat zijn moeder sekretaresse was bij een bedrijf. Zij zei mij, dat zij enorm veel van haar kind hield en dat zij ernaar streefde de jongen een goede toekomst te willen geven. Om de toekomst van deze jongen verder te kunnen waarborgen oefende zij nu als zelfstandige dit beroep uit. Zij vroeg mij, of ik haar bij de mis die ze verder wilde bijwonen, de kommunie zou verweigeren. Mijn antwoord op deze vraag was klaar en duidelijk:"Zuster, met vreugde zal ik je het lichaam des Heren toedienen, hartelijk welkom" Ik omarmde haar en kuste haar op beide wangen, zij weende en knielde neer en badt mij om vrijspraak, die ik haar welwillend verleende, denkend aan mijn voorbeeld Jezus van Nazareth die een andere vrouw voor de steniging van barbaren behoedde.
Gina, als je het nog niet wist, ik ben een vrijzinnige kartuizer.
In mijn bericht schreef ik, dat moord moord blijft. Ik schreef dat niet van uit een religeuse overtuiging maar omdat het een natuurwet is. Elke mens heeft deze natuurwet in het hart gegrift. Moord is verwerpelijk en zeker dan als het moord betreft op onschuldige wezens zoals kinderen, die zich niet weren kunnen.
Ik heb zeker niet het recht overtreders van deze natuurwet te veroordelen, maar ik heb wel het recht de daad te veroordelen, met Christelijke naastenliefde heeft dat niets te maken. Ik veroordeel de daad en niet de dader, in dit geval niet de daderes.
Ik ben steeds van mening geweest dat de vrucht in het lichaam der vrouw tot stand komt uit liefde tussen man en vrouw en niet door een vluggertje tussen deur en angel. Gina wil ik er toch op opmerkzaam maken, dat ook de vrouw een broek of een slipje aan had en haar de vraag stellen of deze vrouw niet eerst had moeten nadenken alvorens deze broek of dat slipje vrijwillig te laten zakken, en als ze enkel, op een pleziertje uit was, had zij toch een voorbehoedsmiddel kunnen gebruiken. Het grote verschil is, wanneer een vrouw door een of ander monster verkracht wordt en de vrucht van dit monster niet wil uitdragen in dat geval moet abortus toegelaten zijn.
Ook binnen het huwelijk is het onverstandig en onverantwoord meer kinderen te verwekken als men financieel verantwoorden kan, elk kind dat men verwekt moet men tot het volwassen is en op eigen benen kan staan alles kunnen geven wat het nodig heeft. Maar er zijn voldoende verhoedingsmiddelen en dan begrijp ik niet dat men deze niet gebruikt en men dan het kind in de moederschoot eenvoudig laat doden dat is toch domheid of overschilligheid dat is het het wat ik aanklaag, men schijnt niet te begrijpen dat men daar een levend wezen, een mens in wording koelbloedig vermoord.
Of men kinderen die een afwijking vertonen en daardoor een grote last zouden kunnen worden voor de ouders, mag doden, daarover durf ik mij niet uit te spreken, het herinnert mij wel aan het systeem van de nazis dat toen door alle oprechte humanisten veroordeeld werd. Ik zelf heb enkele jaren als opvoeder (1968-1969) een groep van veertig mongooljes geleid in de openluchtschool in Braschaat, ik heb daar vele zeer schone herinneringen aan, ik had een groep van gelukkige en tevreden jongens. Ook daarvoor moet er geld zijn!
Nadat een Chiroleidster die koelbloedig haar kind vermoordde er met een voorwaardelijke straf vanaf kwam, een Chiroleidster, de leidster van een Christelijke jeugdbeweging, die een voorbeeld zou moeten zijn van de Christelijke deugden en het gebod " gij zult niet moorden." Heeft nu een andere trula haar voorbeeld gevolgd met hulp van de grootmoeder, het wichtje werd gewoon met het huisvuil meegegeven. Men moet al heel diep gevallen zijn in de moderne tendens van het verval van de moraal om zulke daden te stellen.
Moord is moord en blijft moord, vooral als het slachtoffer een onschuldig kind is dat zich niet kan verdedigen en dat geldt ook voor de duizende kinderen die reeds in de moederschoot vermoord worden terwille van de zucht naar welstand. Ik kan er begrip voor opbrengen, dat een jonge vrouw die door een monster verkracht werd die vrucht niet wil uitdragen , maar dat zijn uitzonderingen.
Het is schrikbarend hoe onze moderne gezelschap in de morale dekadensie verzinkt, langzaam maar zeker gaan we naar een totale gewetenloosheid die geen grenzen meer kent. Vele tijdgenoten schijnen geen geweten meer te hebben.
Wanneer komt er eindelijk een einde aan al dat moorden en aan dat fanatisme
Ja, wanneer komt er eindelijk een einde aan, de gruwelijke moorden en het religieuse fanatisme? In Frankrijk hadden deze moorden kunnen vermeden worden want men kende het verleden en de gedachten van de islamgek.
Maar niet alleen in Frankrijk, maar ook, in ons land zijn de moslimhaatpredikers aktief, zij zijn het die de moslimjongeren aansporen allen die niet bereid zijn de knie voor de imaginaire god allah te buigen te doden. Zeg mij nu niet dat er gematigde islamistische gelovigen zijn, de haatpredikers verkonden precies dat wat er in de koran staat: "doodt alle ongelovigen!" Daarom is de koran een boek dat in onze Westerse samenleving moet verboden worden.
Ook in Antwerpen zijn de Salafisten aktief, de Salafisten, dat zijn zij die de voorschriften van de koran in de praktijk willen brengen, we hebben hun woordvoerder bij de kopdoeken affaire leren kennen, en hij is imam van de radikale moskeën in Antwerpen. Het is echter niet zo dat de andere moskeën gematigder zijn, helemaal niet, islam is islam, zij wachten alleen maar op het juiste moment om zich bij de salafisten aan te sluiten.
Wanneer gaat men ook bij ons de nodige maatregelen treffen om al deze haatpredikers terug naar hun woestijn de verbannen waar zij thuishoren, of moeten er ook bij ons ook eerst doden vallen voor men beseft dat het zo niet verder kan gaan?
Ja, de lente is geboren. Ik voel de kribbels in mijn bloed, al het vuil dat de wintermaanden veroorzaakten moet verwijderd worden. Ik ben dan maar begonnen met het poetsen der vensters, niet alle tegelijk, want het gaat niet meer zo vlot als vorig jaar, gisteren twee en morgen weer twee tot ze alle weer glanzen en de hagelwitte gordijntjes er weer hangen. Om die gordijnen weer hagelwit te krijgen voeg ik een scheutje javel bij het wasmiddel en zo worden zij weer wit als sneeuw. Toen ik het huis nog met huisbrandolie verwarmde had ik weinig stof in huis, maar nu met de houtkachel is dat wel een beetje anders, maar de olie zou ik niet meer kunnen betalen, alles heeft twee kanten. De eetkamer de woonkamer en de keuken hebben een nieuw laagje verf nodig, de schoorsteenbrand van enkele maanden geleden heeft zijn sporen achter gelaten, maar dat krijg ik ook nog voor mekaar. Daarna komt de stal aan de beurt maar daarvoor heb ik exstra een industriestofzuiger gekocht en dat is een echte alleszuiger. De verzorging van de tuin echter moet ik aan anderen overlaten, dat kan ik echt niet meer. Zo ziet mijn program eruit voor de komende weken maar voor mijn blog zal ik ook nog de nodige tijd vinden. De enige plaats in het huis die honderd procent in orde is, is de kapel maar dat mag je van een kartuizer ook wel verwachten.
Alhoewel ik het helemaal niet met hem eens ben, heb ik de huidige reactie van Victor, uit respect voor de vrije meningsuiting op mijn blog laten verschijnen, iedereen kan ze lezen.
Als ik aan God denk, dan meen ik niet religie maar dan denk ik aan de God die Jezus ons in het nieuwe testament openbaart en deze God is een liefdevolle God in tegenstelling met de moslimgod die haat en verderf verkondigt. Daarom is het voor mij onbegrijpelijk dat iemand deze Christelijke God met de moslimgod op èèn lijn tracht te stellen. Onze westelijke samenleving is op de leer van verdraagzaamheid en naastenliefde van deze Christelijke God opgebouwd.
Ik heb geen zin op deze blog een theologische discutie te beginnen, dat is niet de zin van deze blog.
Ik meen wel dat het ons aller plicht is deze Christelijke waarden en normen met hand en tand te verdedigen daar we anders in een moeras gaan verzinken waar niet meer uit te komen is. Er is voor een volk niets rampzaliger als in een theokratische diktatuur terecht te komen en deze theokratische moslimdictatuur dreigt op ons toe te komen. Wij kunnen onmogelijk toelaten dat wij in de toekomst door kwezels geregeerd worden, die ons willen voorschrijven welke kleding wij moeten dragen, wat we mogen eten en drinken en dat we vijfmaal per dag op een matje moeten knielen met de kont naar omhoog en de kop tegen de grond om een imaginaire god te bevredigen. Dit komt echter onvermijdelijk op ons toe als wij verder als lamme goedzakken de kop in het zand blijven steken. Als dit regime eenmaal aan de macht komt, is het voorbij met de vrije meningsuiting. Deze kwezels zijn gevaarlijker als het Hitlerregime ooit geweest is, sexueel andersgeaarden zullen genadenloos aan galgen bengelen samen met allen die niet aan de imaginaire islamgod willen geloven. Dat wat ik hier schrijf is niet denkbeeldig, in de landen waar deze kwezels aan de macht zijn is dat reeds dagelijkse kost.
Ik heb enkele dagen nodig gehad om de nieuwsberichten die ik na het tragische ongeval in Zwiserland waarbij tweeentwintig ouders hun kind verloren gelezen en gezien heb te verwerken.
Wat mij vooral stoorde was het feit, dat vele politiekers er als de kippen bij waren hun smoel voor de kamera's te vertonen om hun zogezegt medeleven te uiten. Van dit zogenaamde medeleven geloof ik geen snars. Hebben de heren De Crem en van Ackere vergeten, dat zij zich aan de moord van honderde kinderen door de bombardementen op Libië door belgische vliegtuigen schuldig hebben gemaakt? Ook dat waren kinderen in een veelvoud. Gij zult niet moorden mijne heren, maar dat wat jullie in Libën deden was moorden zoals de bombardementen op Dresden en de Atoombom op Hiroschima en en Nagosaki en de V1. en de V2. van de nazi's op ons landje moorden waren.
Dan stoorde mij ook de sensatielust van de pers, zij konden er niet genoeg van krijgen, van serene berichtgeving was er geen sprake meer. Van het diepe leed van de ouders werd geld gemaakt, iets wansmakelijkeres heb ik nooit gezien, het was gewoonweg walgelijk.
Dit zijn maar enkele vaststellingen, wie meent dat ik ernaast zit mag reageren.
Ja, alles heeft grenzen. Het gebeurt niet vaak dat ik een reactie op mijn blog afkeur omdat de meningsvrijheid voor mij heilig is, doch ditmaal heb ik dat wel gedaan. Ik heb je reactie niet op mijn blog laten verschijnen, Victor. Er zijn grenzen en deze grens heb jij overschreden. Je kan niet de islamgod met de Christelijke God op één lijn stellen. Je kan God niet verantwoordelijk maken voor technische en menselijke fouten. Ik weet niet wat de ALEXIAANbroeders je toen alles wijsgemaakt hebben, ik heb steeds geleerd dat God de mens een vrije wil gegeven heeft, omdat deze God van de mensen geen automaten wilde maken.
De meeste ouders van deze dodelijk verongelukte kinderen zoeken hun troost bij onze Christelijke God en het is dus laag bij de grond hen door je uitlatingen deze laatste troost te nemen alsof deze God verantwoordelijk zou zijn voor technische en menselijke fouten. In alle vriendschap en zonder rancune.
