ONTOEGANKELIJK

Verwijderd uit jullie bestaan
Mijlenver weg.
Wanneer begon die breuk te groeien?
Waar is het die weg uitgegaan?
Afgescheurd en weggedreven
Ongemerkt en langzaam aan.
Vervreemding groeit
Verwachting uitgeroeid.
Een bloem alleen
in een veel te grote vaas.
Onmacht door een grauwe nevel waas.
Verwaarloosd en vergeten
Verloren en vernederd.
Achteloos achtergelaten
in de hoek van het speelveld.
Vertwijfeling kwelt
Schuld en schaamte
Verteerd geraamte
Dood in een levend lijf
Afgekeurd, ontworteld
Met mezelf geen blijf.

Verdriet en spijt
Onhoudbaar verwijt
Alle bruggen opgeblazen
Gedachten blijven
onverstoorbaar razen
Spijt, woede, afgunst en nijd
Stortvlaag
Vol negativiteit.
Zal het licht ooit weer schijnen?
Of ben ik gedoemd
om helemaal weg te kwijnen?

Niet gehoord
Niet gezien
Niet erkend
Niet goedgekeurd.

Mijn verhaal uit het familieboek
hardhandig uitgescheurd.
Mijn tak aan de familieboom
genadeloos afgezaagd.
Kwetsende woorden
doorkliefden mijn ziel.
Diepe krassen, scherpe steekwonden
Bloedende pijlen vol vergif
doorboorden mijn hart.

Ik mag niet zeggen
waar ik van hou.
Ik mag niet zijn
wie ik in wezen ben.
Zwijg en wees stil.
Monddood.

Dat is
wat moeder wil.

Kathleen, juni 2019